Πφφφ. Μυρίζει ναφθαλίνη το αγαπημένο μου ράσο. Δεν γαμιέται αν δεν το φορέσω όσο ακούω το ντεμπούτο album των Throaat πότε θα το φορέσω!
Οι Throaat είναι ένα black metal ντουέτο από τη Νέα Υόρκη και μάλλον θέλουν να ξανακάνουν επίκαιρο το παλαιομοδίτικο black metal του πρώτου κύματος. Τότε, που οι Mayhem μεγαλουργούσαν, οι Dark Throne έβαζαν τη θεμέλιο λίθο του ιδιώματος και οι Immortal έφτιαχναν video clips για γέλια.
Οι Αμερικανοί με βάζουν να φορέσω και πάλι τα μαύρα μου, να ρίξω πένθιμα το μακρύ μαλλί μου μπροστά στο πρόσωπο και να κουνήσω κοφτά και δυνατά το κεφάλι μου. Όμως οι Throaat δεν κοπιάρουν απλά μια από τις πιο περίεργες περιόδους της παγκόσμιας μουσικής, αλλά βγάζουν και τον δικό τους χαρακτήρα, με ελαφριά πλήκτρα στο φόντο και ψήγματα πιο μοντέρνου μπλακμεταλισμού.
Παίζουν με την απαιτούμενη thrash metal ταχύτητα χωρίς να θυσιάζουν στον Μπάφομετ τη μελωδία, τα φωνητικά είναι χαμένα σε κάποια βαθιά σπηλιά (ο Vikernes θα χειροκροτούσε), τα blast beats πέφτουν εκεί που μόνο χρειάζεται και το σύνολο είναι τόσο εύστοχο που θα με κάνει να ξεθάψω παλιούς δίσκους να ακούσω.
Μοναδική ένσταση είναι κάποια “κουφά” μέρη στα κομμάτια, σαν το περίεργο σόλο κιθάρας στο “Radiation” που σε βγάζει λίγο εκτός κλίματος και θα μπορούσε να μην υπάρχει κιόλας, σε καμιά περίπτωση όμως δεν θα επέμβω χειρουργικά στον καλλιτεχνικό τους οίστρο.
Οι Throaat είναι σαν τις ιστορίες του παππού από τα παλιά, που σε κάνουν να αναπολείς, ακόμα και αν δεν έχεις ζήσει το τότε. Είναι σαν το μπαγιάτικο ψωμί που είναι ακόμη νόστιμο αν το ψήσεις, αλλά παίρνει μια δική του γεύση όσο ωριμάζει.
Οι φέροντες ανάποδους σταυρούς και βινύλια με κορπσπεϊντοβαμμένους τύπους, υποχρεούνται να τους ακούσουν. Όσοι έχουν ξεπεράσει το παρελθόν και ακούνε πλέον μόνο blackgaze, ας αφήσουν αλλού τον εμετό της κριτικής τους.
Highlights: “The Light”, “The Crypt”, “Tormentia”
1137 
