Ο αερομεταφερόμενος ιός Kyuss/Monster Magnet που δημιουργεί επιδημία ασθένειας heavy rock δεν κατάφερε ποτέ να εξαλειφθεί και οι νοσούντες κυκλοφορούν ακόμη ανάμεσα μας κουνώντας ρυθμικά τα κεφάλια τους.
Χτυπημένοι από τον ιό είναι και οι Fuzz Mahal (εκ του Taj Mahal υποθέτω) που ντεμπουτάρουν με τον ομότιτλο δίσκο τους, παραθέτοντας τα δικά τους συμπτώματα που ξέσπασαν εξ αιτίας του.
Ο συσχετισμός με τους Kyuss είναι αναπόφευκτος μόλις ακούς το εναρκτήριο “Hell of a Time” και στη συνέχεια εξακολουθεί να υπάρχει έστω και στα βάθη της μουσικής, που κοιτάει ταυτόχρονα και κάποιους από τους εγχώριους ήρωες του είδους, όπως οι Nightstalker και οι Lord 13.
Δυστυχώς όμως, η παραγωγή είναι κάπως “φτωχή” και το μπάσο ειδικά χάνεται αρκετές φορές (έκανα διαλογισμό για να το ακούσω, τόσο που παραλίγο να βρω τη νιρβάνα), ενώ και τα τύμπανα ακούγονται χωρίς τον απαιτούμενο όγκο, με αποτέλεσμα να φαίνεται πως δόθηκε περισσότερη έμφαση στις κιθάρες.
Οι Fuzz Mahal όμως, δεν είναι αδιάφοροι. Παρόλη την όποια μικρή αστοχία της ηχογράφησης, έχουν κομμάτια που θα σε κάνουν να γουστάρεις, όπως το “Blockhead” και “Man in the Mirror”. H φωνή του Πέρη κάνει καλά τη δουλειά της (ακούγεται όμως πολύ Έλληνας), αλλά δεν έχει αυτό το κάτι που θα την κάνει να ξεχωρίσει μεταξύ των ήδη πολλών συναδέλφων του στη χώρα μας, όμως ακούγεται να καταθέτει την ψυχή του χωρίς ενδοιασμούς.
Βέβαια, μιλάμε για ντεμπούτο οπότε, θα δώσουμε μια ψήφο εμπιστοσύνης, έτσι ώστε να βελτιωθούν σε όλους του τομείς την επόμενη φορά και να δείξουν ένα πρόσωπο που δεν θα σου θυμίζει κάποιον από τους προαναφερθέντες παλιόφιλους!
https://www.facebook.com/fuzzmahal/
989 
