Ευχάριστη έκπληξη τούτο το άλμπουμ και παρόλο το γεγονός ότι εδώ συναντάμε την συνύπαρξη φαινομενικά ετερόκλιτων metal τάσεων, το αποτέλεσμα ακούγεται τόσο πλούσιο και καθόλου βαρετό που το χέρι οδηγείται μηχανικά ξανά στο play για να πάμε το άλμπουμ πάλι από την αρχή μιας και εδώ υπάρχει ψωμί που δεν το πιάσαμε με την πρώτη. Μια παύση όμως έστω και στιγμιαία για να φωτογραφίσουμε την μπάντα στους μη γνωρίζοντες, κρίνεται αναγκαία.
Οι Mayan είναι ένα project του κιθαρίστα και πνευματικού μπαμπά των Epica, MarkJansen. Τον πλαισιώνουν και σχεδόν όλα τα υπόλοιπα μέλη από Epica (ναι και η Simone, ευχαριστηθήκατε τώρα;), ενώ μια γρήγορα ματιά στο βιογραφικό του line up θα σας αποκαλύψει θητεία σε μπάντες όπως After Forever, Symmetry και God Dethroned.
Λοιπόν αν μετά την ανάγνωση των παραπάνω ονομάτων αρχίσατε να συνθέτετε κάπως το puzzle βάζοντας την μπάντα στο καλούπι του συμφωνικού metal, σας προτρέπω να μη βιάζεστε. Εντάξει δεν λέω υπάρχει μπόλικο συμφωνικό υλικό στον δίσκο μα παρόλα αυτά είναι μάλλον ένα συμπληρωματικό στοιχείο παρά ο ηχητικός κορμός της μπάντας, η οποία δεν ακούγεται σαν μια ρεπλίκα των Epica, βλέπετε οι Mayan είναι σαφώς ποιο επιθετικοί.
Έχουν αρκετές death metal αναφορές, σαστισμένα black metal ξεσπάσματα, προοδευτικές δομές στα κομμάτια τους τα οποία και αναπτύσσουν με έναν περιπετειώδη τρόπο. Η βαρεμάρα πάει περίπατο και η αναζήτηση των επιρροών τους αρχίζει. Πάρτε λίγο από Drank Tranquillity της πρώτης περιόδου, προσθέστε λίγο God Dethroned και για να το φτάσω λίγο στα άκρα το θέμα ασυναίσθητα και μετά από κάποιες ακροάσεις του δίσκου μου ήρθαν στο μυαλό οι The Project Hate MCMXCIX, φταίνε μάλλον οι σχεδόν αγχωτικές δομές στα κομμάτια των Mayan. Καλή φάση.
Στήστε αυτί και καλά riff θα βρείτε και μπόλικη καφρίλα δοσμένη με έξυπνο τρόπο και μελωδικά breaks που μετράνε -εκεί παίρνουν το λόγο τα γυναίκεια φωνητικά τα οποία είναι στημένα σε πραγματικά ενδιαφέρουσες μελωδίες είτε παραμένουν γήινα είτε γίνονται οπερετικά. Όλα αυτά δοσμένα με μια γεμάτη παραγωγή για να το ευχαριστηθούμε το άκουσμα. Τσεκάρετε τους, έχουν ουσία.
Χρήστος Παπαδάκης
548 
