Μπορεί να τους πήρε τέσσερα χρόνια για να επιστρέψουν, αλλά η αναμονή άξιζε τον κόπο.
Οι Feed the Rhino επανέρχονται πιο ώριμοι από ποτέ και παρουσιάζουν την πιο μεστή δουλειά τους. Δίχως να αλλάζει άρδην το hardcore/ metal υβρίδιο που χαρακτηρίζει τον ήχο τους, το σχήμα δείχνει να εξελίσσεται και να γύρει στην παρούσα φάση στην πιο μελωδική πλευρά του, πετυχαίνοντας το πολυπόθητο “Deftones meets Gallows”, το οποίο ελλόχευε από το “The Sorrow and the Sound” του 2014 κιόλας.
Λιγότερο οργισμένοι λοιπόν, αλλά πιο συνειδητοποιημένοι, με στιγμές που παραπέμπουν σε ένα μουσικό φάσμα που εμπλέκει οτιδήποτε ανάμεσα στους Alice In Chains και τους Tesseract, κάτι που εξ ορισμού, μόνο καλό μπορεί να είναι. Ριφάρες πετάγονται από εκεί που δεν το περιμένεις, διαταράσσοντας την ηρεμία που αποπνέουν μερικές συνθέσεις, παραμένοντας όμως καθόλη τη διάρκεια στα πλαίσια της hardcore αισθητικής, είτε μιλάμε από μουσικής πλευράς, είτε στιχουργικής, είτε ερμηνειών.
Πολύπλευρο και διόλου μονότονο, το “The Silence” προσφέρει ένα 40λεπτο ουσίας κι επανασυστήνει τους Feed the Rhino σε ένα ίσως ευρύτερο κοινό, ενώ διατηρεί το ενδιαφέρον και στους ήδη υπάρχοντες οπαδούς, οι οποίοι έχουν την τύχη να βλέπουν την μπάντα να ανεβαίνει με αξιοζήλευτο ρυθμό τα σκαλοπάτια της ηχητικής της εξέλιξης, δίχως να χάνει την ταυτότητά της.
Συστήνεται δίχως ενδοιασμούς και με πλήρη επίγνωση.
631 
