Νέο σχετικά συγκρότημα είναι οι Αυστριακοί deathsters Sole Method. Δεύτερος δίσκος γι’ αυτούς ο “The Way of the Descent” και ξεκάθαρα φαίνεται πως δουλειά έχαιρε μεγαλύτερης προσοχής. Βέβαια και η ασυνήθιστη παραγωγή του δίνει το κατάλληλο boost για να αναπνεύσει καλύτερα.
Thrash κιθαριστικά σημεία δεν περίμενα να ακούσω αλλά τα άκουσα και μ’ άρεσε. Δεν είναι ότι εμπλουτίζουν τον ήχο τους αλλά απλά ταιριάζει. Τα φωνητικά-core σε εναλλαγές (συχνότατες) με τα death και τα μισοκαθαρά που μοιάζουν με τον black Corey Taylor είναι αυτά που τους χαρακτηρίζουν αλλά και η ποιότητά τους η οποία και υπάρχει.
Μπορεί το εξώφυλλο να μην τους ταιριάζει αλλά είναι κι αυτό πανέμορφο οπότε το κρατάμε κι αυτό. Είπαμε αν ακούνε Down Και Pantera; Ναι ακούνε και είναι από τις βασικότερες επιρροές τους. Βέβαια ξέρουμε όλοι πως καλό είναι κάποια στιγμή να ξεφεύγεις απ’ αυτές ώστε να καταλήξεις επιρροή κάποιου νεότερου. Και οι Sole Method πράττουν ακριβώς αυτό. Το solo του “SuicideIsPainless” μαζί με τις ρητορείες που ακολουθούν θα μείνουν στο όνομά τους αν συνεχίσουν έτσι και βγάλουν ας πούμε άλλους έξι ανάλογους δίσκους… “This is a song from “The Way of the Descent”…” και μετά χάος.
Απόλυτη συνοχή στη λίστα με τα τραγούδια, είναι σχεδόν απαραίτητο να ακούσεις κάποιο πριν ακούσεις το επόμενό του. Δεν είναι τέλειοι αλλά κερδίζουν στο ότι είναι μοναδικοί και δείχνουν να ελέγχουν τη δύναμη τους σωστά μέχρι στιγμής.
550 
