Μοιραία ο τίτλος του νέου album των Ιταλών Godwatt φέρνει γλυκιές αναμνήσεις από το ομώνυμο έργο των θρυλικών Manilla Road. Εκτός του τίτλου όμως, δεν υπάρχουν άλλες ομοιότητες, μιας που οι τρεις tifosi του doom metal, έχουν κτίσει σπίτι με κολώνες Black Sabbath-ικού και Kyuss-ικού ρυθμού.
Ξεκίνησαν ως Godwatt Redemption το πλέον μακρινό 2006 και αφού κυκλοφόρησαν δυο albums, αποφάσισαν να αφαιρέσουν τη δεύτερη λέξη και να συνεχίσουν τραγουδώντας με ιταλικό στίχο, πράγμα το οποίο τους κάνει να διαφέρουν και να έχουν έναν προσωπικό ήχο. Δεν έχω ακούσει ομολογώ, κάποιες από τις αγγλόφωνες δουλειές τους, αλλά η πέμπτη τους κυκλοφορία στα ιταλικά είναι αρκούντως ικανοποιητική.
Μπορεί οι μελωδίες να μην είναι πρωτάκουστες, αλλά είναι έτσι δομημένες ώστε να σου αποσπούν την προσοχή και να προσπαθήσεις να καταλάβεις κάποιες από τις λέξεις που ακούς τα καλοκαίρια από τις γοητευτικές γειτόνισσες σου στα Rooms To Let. Οι Godwatt είναι ένα ακόμα όμορφο δείγμα χαμηλοκουρδισμένης μουσικής από την χώρα του spagghetti και των niocchi.
Ίσως να ήθελα λίγο περισσότερο όγκο στην παραγωγή, που θα ανέβαζε πολλά επίπεδα την δουλειά, αλλά και έτσι, το “Necropolis” φέρνει τα κύτταρα του σώματος σου σε κίνηση, δημιουργώντας εγκεφαλική ευφορία. Το εξώφυλλο αναμενόμενο για τον τίτλο και το ύφος της μπάντας και οι 3 Ιταλοί μπορούν να καυχιούνται πως η γλώσσα τους δεν χρωστάει μόνο στον Eros Ramazzotti τον σεβασμό που λαμβάνει.
Ma che cazzo! Άκουσε το και δεν θα χάσεις! Grande regalo, για σένα φίλε, στονεροντουμά heavy rocker!
Αγαπημένα: “Morendo”, “Tenebre”
708