VERMINGOD

Τα τρομερά παιδιά του death metal έκαναν το θαυματάκι τους πριν χρόνια με το εξαιρετικό “Whisperer Of The Abysmal Wisdom ”, ένα album που απέδειξε ότι οι ελληνικές μπάντες δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα απολύτως από τα φημισμένα (πολλές φορές αδίκως) ονόματα της παγκόσμιας σκηνής. Στις 19 Ιανουαρίου του 2018 πρόκειται να εμφανιστούν στο σανίδι του Temple Athens στo πλαίσιo του “This is Hell” festival, μοιραζόμενοι τη σκηνή με άλλα τρία ποιοτικότατα σχήματα (που το καθένα έβγαλε επίσης εξαίρετες δουλειές στο είδος του), τους Foray Between Ocean, Aetherian και Blessed by Perversion. Το Rockway.gr επικοινώνησε με τον Γιώργο Πετούση, κιθαρίστα του θηρίου που ονομάζεται Vermingod για μια mini κουβεντούλα. Για να δούμε τι έχει να μας πει το παλικαράκι σχετικά…

Καλησπέρα παιδιά. Αν και δεν μπορεί να σας χαρακτηρίσει κανείς ως “παλαιά” μπάντα εντούτοις ανήκετε στο πρώτο κύμα συγκροτημάτων που δημιουργήθηκαν στα σύγχρονα “home computing creation” χρόνια που διανύουμε. Πρωτοεμφανιστήκατε με το The Grand “March to Devastation” το 2010 και μετά το “Symptom Cult” EP επιστρέψατε με το εξαιρετικό “Whisperer of the Abysmal Wisdom”. Πώς σας φαίνεται το υλικό σας τώρα που έχει περάσει αρκετός καιρός για ασφαλή και αντικειμενικά συμπεράσματα; Θα αλλάζατε κάτι αν είχατε την ευκαιρία;
Καλησπέρα και από εμάς. Θα έλεγα πως οι δουλειές μας υπάγονται στις “home computing creations” μόνο χρονικά, καθότι εξακολουθούμε να δουλεύουμε και να τζαμάρουμε στο προβάδικο, ενώ για τις ηχογραφήσεις συμβουλευόμαστε πάντα κάποιον εξωτερικό παραγωγό, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει πως δεν εκμεταλλευόμαστε τις ανέσεις που παρέχει η τεχνολογία. Παρ’ όλα αυτά, θεωρώ πως χαρακτηρισμοί και ταμπέλες δεν θα πρέπει να καθορίζουν το όνομα και την πορεία μιας μπάντας. Απεναντίας, κάθε μπάντα θα έπρεπε να ξεχωρίζει για την (όποια) προσφορά της στη σκηνή, ανεξάρτητα από το αν είναι πρωτοεμφανιζόμενη ή όχι. Η κυκλοφορία του “Whisperer of the Abysmal Wisdom” αποτέλεσε πρόκληση για μας. Απ’ την πρώτη στιγμή γνωρίζαμε πως το υλικό υπερτερούσε ποιοτικά από κάθε άλλη κυκλοφορία που είχαμε στο παρελθόν. Θεωρώ πως αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ωριμάσαμε. Το υλικό το αγαπάμε και πιστεύω πως αυτό βοήθησε στο να διαδοθεί το όνομα της μπάντας λίγο παραπάνω. Γι’ αυτό τον λόγο δε νομίζω ότι θα άλλαζα κάτι, ακόμα και τυχόν λάθη που μπορεί να έγιναν.

Τι ανταπόκριση είχε; Είστε ικανοποιημένοι από το feedback που λάβατε;
Ο δίσκος φαίνεται πως αγαπήθηκε από αρκετό κόσμο, κάτι για το οποίο μας αφήνει πολύ ικανοποιημένους. Σημαντικό επίσης είναι το ενδιαφέρον που παρατηρήσαμε από διάφορους φίλους ανά τον κόσμο και αυτό οφείλεται λίγο πολύ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Ποιο είναι το τρέχον lineup σας; Εκτός από τους Vermingod, τα μέλη της μπάντας συμμετέχουν σε άλλα σχήματα και αν ναι, ποια είναι αυτά;
Η μπάντα αποτελείται από τους: Άρη Ανδρικόπουλο στα φωνητικά, Τέλη Μίμογλου στη lead κιθάρα, τον Ηλία Ηλιόπουλο στα τύμπανα και Παναγιώτη Λούκαρη στο μπάσο. Εγώ παίζω ρυθμική κιθάρα. Ο Τέλης παίζει κιθάρα στους Once them Edens, μια progressive death metal μπάντα, δημιούργημα ενός παλαιού μέλους μας, του Στέλιου Παναγιωτάκη. Επίσης, εγώ και ο Ηλίας παίζουμε στους Death Courier.

Αν και θεωρώ ότι είναι πολύ νωρίς για απολογισμούς, υπάρχουν κάποιες στιγμές που να τις θεωρείτε ως highlight στην πορεία σας;
Νομίζω πως σημείο αναφοράς στην πορεία της μπάντας αποτέλεσε η κυκλοφορία του Whisperer και όλα όσα προέκυψαν απ’ την  κυκλοφορία του δίσκου. Αναφέρομαι φυσικά σε οποιαδήποτε συναυλία παίξαμε ή (ουσιαστική) κριτική την οποία δεχτήκαμε.

Υποθέτω ότι ετοιμάζεστε για την εμφάνισή σας στις 19 Ιανουαρίου στο “This Is Hell” festival το οποίο θα πραγματοποιηθεί στο Temple και όχι στο club Modu όπως είχε προγραμματιστεί αρχικά. Πώς προέκυψε η συμμετοχή σας και τι έχετε να μας πείτε για όσα ακούστηκαν σχετικά με την αλλαγή τοποθεσίας του event;
Σαν μπάντα προσπαθούμε πάντα ν’ αρπάζουμε οποιαδήποτε ευκαιρία μας παρουσιάζεται για να παίζουμε στην Αθήνα. Οι πολύ καλές μας σχέσεις με τους Foray Between Ocean στάθηκαν ως αφορμή για να διοργανώσουμε αυτό που εξελίχθηκε ως “This Is Hell”. Φυσικά, τα όσα διαδραματίστηκαν και ακούστηκαν τον τελευταίο καιρό δεν μπορούσαν να μας αφήσουν άπραγους. Έστω και η παραμικρή υποψία ότι ένας χώρος πρόσκειται σε φασιστικές ιδεολογίες μας βρίσκει εντελώς αντίθετους και δεν επιθυμούμε καμία συνεργασία με επιχειρηματίες που εξασκούν ή δείχνουν οποιαδήποτε ανοχή σε φασιστικές (με την ευρεία έννοια) πρακτικές. Σαν μπάντα έπρεπε να πάρουμε θέση, διότι θεωρώ πως η απολιτική στάση πολλών έχει κάνει την κοινωνία να αμφιβάλλει για αξίες και ιδανικά.

Πείτε μας δυο λόγια για τις άλλες μπάντες που θα μοιραστούν μαζί σας τη σκηνή.
Είναι η πρώτη φορά που θα μοιραστούμε την σκηνή με όλες τις μπάντες της βραδιάς. Ανυπομονούμε καθώς η κάθε μια ξεχωριστά έχει δυνατές κυκλοφορίες και απαρτίζονται από σπουδαίους μουσικούς. Αυτό θέτει ήδη τον πήχη της βραδιάς πολύ ψηλά.

Είναι πλέον απόλυτη αλήθεια ότι ο οποιοσδήποτε μπορεί να έχει στα χέρια του ό,τι θέλει με μερικά click στο διαδίκτυο. Πόσο επηρεάζει μια μπάντα σαν τους Vermingod η πραγματικότητα του free downloading; Το θεωρείτε θετικό ή αρνητικό φαινόμενο για τον ακραίο τρόπο έκφρασης μέσω της μουσικής;
Για να πούμε την αλήθεια δεν το έχουμε σκεφτεί. Υποθέτω πως αυτό έχει να κάνει με το ότι η μπάντα δεν λειτουργεί καθαρά για βιοποριστικούς λόγους. Σίγουρα ζημιώνει τις μπάντες οι οποίες δαπανούν χρήματα για να προωθήσουν το υλικό τους. Από την άλλη δεν μπορείς να επιβάλλεις στον άλλον πως θα ακούσει την μουσική σου.

Ποια είναι η γνώμη σας για τη σημερινή μορφή της ελληνικής σκηνής όντες μέρος αυτής; Ποια είναι τα θετικά και ποια είναι τα αρνητικά της σημεία που αντιλαμβάνεστε; Υπάρχουν κάποιες μπάντες που να ξεχωρίζετε;
Πολύ πιθανόν να υπάρχει ένας όχι και τόσο ευδιάκριτος κορεσμός. Και αυτό γιατί η πλειοψηφία των συγκροτημάτων έχουν την τάση να ακολουθούν νέα είδη και να καταλήγουν να γίνονται φερέφωνα εκείνων που τυγχάνουν ήδη αναγνώρισης. Θα προτιμούσαμε δηλαδή η σκήνη να απαρτίζεται από συγκροτήματα τα οποία είναι πρόθυμα να πειραματίζονται με τον ήχο τους. Βέβαια το κάλο είναι ότι το επίπεδο γενικά της εγχώριας σκηνής είναι μεγάλο. Υπάρχουν μπάντες οι οποίες ξεχωρίζουν αλλά δεν θα θέλαμε να ονομάσουμε μην τυχόν και αδικήσουμε κάποια. Άλλωστε κάθε μπάντα ξέρει τι πορεία έχει χαράξει.

Πώς βλέπετε το παρόν και το μέλλον του ακραίου ήχου παγκοσμίως; Θα επιζήσει η ακραία μουσική ή θα επιστρέψει στο underground όπου θα την ακούν “λίγοι και καλοί”;
Είναι μια αρκετά δύσκολη ερώτηση. Παρ’ όλα αυτά, θεωρούμε το κοινό του ακραίου ήχου αρκετά ευρύ. Οπότε δύσκολα θα συρρικνωθεί άμεσα.

Πώς θα χαρακτηρίζατε περιγραφικά τη μουσική σας; Και τι είναι αυτό που σας έλκει στο να εκφράζεστε μέσω της ακρότητας;
Ποτέ μας δεν καταφέραμε να δώσουμε έναν σαφή χαρακτηρισμό σε αυτό που παίζουμε. Ίσως αυτό να θέλαμε εξ αρχής, γιατί αυτόματα θα μας περιόριζε ως προς την έκφραση και τις ιδέες μας. Σίγουρα ο ήχος μας είναι ακραίος γιατί αυτό είναι που μας βγάζει από την elite της καθημερινότητας.

Ποιες είναι οι επιρροές σας ατομικά και σε ποιο βαθμό καθορίζουν αυτές τον μουσικό συνθετικό χαρακτήρα των Vermingod;
Οι επιρροές είναι πολλές. Δεν έχουμε απαραίτητα κοινά ακούσματα. Όταν συνθέτουμε έχουμε ως απώτερο σκοπό την δημιουργία ενός έργου. Ο καθένας είναι αυτόνομος συντελεστής και προσθέτει στοιχεία του χαρακτήρα του και την μουσική που τον επηρεάζει χρόνια. Ακούγεται ριψοκίνδυνο αλλά όταν είσαι χρόνια με τον άλλον, έχεις χτίσει μια σχέση εμπιστοσύνης.

Πέρα από τη συμμετοχή σας στο “This Is Hell” festival, έχετε κάποιο πλάνο που να μπορείτε να ανακοινώσετε; Η ηχογράφηση ενός νέου album ίσως;
Όχι ακόμα, αλλά είμαστε ανοιχτοί σε προτάσεις. Σαφώς και θέλουμε να γράψουμε νέο υλικό αλλά ακόμα δεν υπάρχει κάτι ολοκληρωμένο.

Τι υπάρχει αυτή τη στιγμή στην playlist σου;
Advent sorrow “Pestilence shall come”, Desolate Shrine “Deliverance from the Godless Void”, Erdve “Vaitojimas”.

Ευχαριστώ για το χρόνο σας, αυτά είχα να ρωτήσω επί του παρόντος. Εύχομαι καλή επιτυχία στη σκηνή του Temple. Η τελευταία κουβέντα προς τους αναγνώστες του rockway.gr, δική σας.
Να στηρίζετε τις μπάντες της εγχώριας σκηνής. Γιατί ιδρώνουν πραγματικά να επιβιώσουν μουσικά.