Ο άγγελος με το βρώμικο πρόσωπο ξανάρχεται από τα μέρη μας, για να μας γυρίσει την πλάτη επί σκηνής, όπως τόσο αγαπάει (και εμείς μαζί του) να κάνει.
Ρόδον, Δεκέμβριος του 1996.Έχοντας λιώσει το Pre-Millennium Tension στο cd-player (και τα album των massive ακόμα περισσότερο), κατηφορίζω στον πιο αγαπημένο συναυλιακό χώρο ever, για να δω τον Tricky. Το τι θα επακολουθούσε, ξεπέρασε ακόμα και τις μεγαλύτερες προσδοκίες μου. Ένα εξαντλητικό, χαοτικό, ταξιδιάρικο (να έφταιγαν άραγε και οι καπνοί που κάλυπταν τον χώρο;) 3ωρο set, με τον καλλιτέχνη στον κόσμο του, γυρισμένος με την πλάτη στο κοινό. Αυτό το μυθικό live συγκαταλέγεται στα καλύτερα της ζωής μου (και δεν έχω δει και λίγα) και ίσως στα σπουδαιότερα που έλαβαν μέρος σε αυτή τη χώρα. Όσοι δε ήταν εκεί, το φέρουν ως παράσημο στην συναυλιακή τους πορεία. Ας πιάσουμε τα πράγματα από την αρχή όμως….
Αρχικά ο Andrew Nicholas Matthews Thaws, όπως είναι το πλήρες όνομα του αγαπημένου Tricky, συστήθηκε στο ευρύτερο μουσικόφιλο κοινό, ως μέλος των τεράστιων Massive Attack, με συμμετοχή στο ντεμπούτο – αριστούργημα “Blue Lines”. Το μέλλον του στο γκρουπ όμως δεν θα ήταν μεγάλο. Έχοντας γνωρίσει την 15χρονη Marτina Topley Bird , (που θα εξελισσόταν σε μούσα του όπως επίσης και μητέρα ενός από τα 2 παιδιά του), μαγεύεται από την φωνή της και αποφασίζει να ακολουθήσει σόλο καριέρα, με αύτη στο πλάι του.
Το πρώτο του μουσικό τέκνο, ακούει στο όνομα Maxinquaye, και του χαρίζει άμεσα αναγνώριση. Με trip-hop ήχο, αλλά όχι αυστηρά θεσμοθετημένο, μιας και η soul και η reggae, μαζί με άλλες φορές τα αιθέρια φωνητικά της Marτina και άλλες φορές τα hip hop δικά του, χαρακτηρίζουν τον δίσκο. Η συνέχεια τον βρίσκει να σκληραίνει κάποιες φορές τον ήχο του (με σαφείς αναφορές στο punk και τον θόρυβο), στα επόμενα 2 album του “Nearly God” (που περιέχει και μια διασκευή στο “Tattoo” της Siouxsie) και “Pre Millennium Tension”, τα οποία ικανοποιούν το κοινό του, χωρίς όμως να φτάσουν την επιτυχία του ντεμπούτου του στα charts.
Σαν προσωπικότητα ο Tricky, γεννημένος στην Μέκκα του trip-hop, το Bristol, πριν από 50 χρόνια, από Τζαμαϊκανό πατέρα και μητέρα από την Γουινέα, ήταν πάντα ιδιαίτερη. Από μικρός στα γκέτο, μέλος συμμοριών, μετακινούμενος διαρκώς σε ανάδοχες οικογένειες, διαμόρφωσε αντισυμβατικό χαρακτήρα. Χωρίς πολλές επαφές με τα media αλλά ούτε και ευκολία στο να δίνει συνεντεύξεις, δημιουργούσε την μουσική του, σαν να το έκανε για πάρτη του, σε ένα δικό του κόσμο, μη δίνοντας σημασία στην εμπορική απήχηση που μπορεί να έχει. Αποτέλεσμα αυτού είναι να ξεφύγει από τα στενά όρια του trip hop και οι δίσκοι του να παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Στα επόμενα χρόνια ο Tricky, ανάμεσα στις αρκετές κυκλοφορίες των album του (συνολικά 13 μαζί με το φετινό), έκανε και αρκετά περάσματα από την μεγάλη οθόνη. Συμμετείχε στο εξαιρετικό «Πέμπτο Στοιχείο» (αυθεντικός τίτλος “Fifth Element”) του Luc Besson, στο περσινό “Ghost in the Shell” όπως επίσης και σε ταινίες μικρού μήκους. Πολλές και οι συνεργασίες του όλα αυτά τα χρόνια. Από την Bjork (με την οποία μάλιστα υπήρξε και ζευγάρι, δηλώνοντας ότι ήταν παραήταν καλή για εκείνον) και την Neneh Cherry, μέχρι τον Bobby Gillespie, την Asia Argento και την Beyonce σε μια καταστροφική από πλευράς απόδοσης του ίδιου συνεργασία επί σκηνής του Glastonbury, πολλοί τον τίμησαν, δείχνοντας την εκτίμησή τους στο μουσικό του ταλέντο.
Αν ανοίξουμε το κεφάλαιο live performance του Tricky, πολλά μπορεί να ειπωθούν. Από βραδιές όπως αυτή που ανέλυσα στην πρώτη παράγραφο, μέχρι καταστροφικές εμφανίσεις, με τον ίδιο σε ένα παράλληλο σύμπαν, μη μπορώντας ούτε καν να ψελλίσει τους στίχους, αγωνιώντας μόνο για την επόμενη τζούρα του (ευμεγέθους) τσιγάρου του. Ακόμα και έτσι όμως, η παρακολούθηση μιας συναυλίας του, αποτελεί πρώτης τάξης εμπειρία, μιας και τις ράθυμες και βαριές trippy μελωδίες, ακολουθούν σκληρά –σχεδόν industrial- ξεσπάσματα, με μια διασκευή του Ace of Spades να κλείνει πολλές φορές το set του.
Με νέο album στις αποσκευές του, το όποια έτυχε θερμότατης αποδοχής από κοινό και κριτικούς, και κυρίως με την Marτina Topley Bird ξανά δίπλα του μετά από τόσα χρόνια, ο μοναχικός οδοιπόρος της σκηνής του Bristol θα μας επισκεφτεί το Σάββατο στο Fuzz, για μια ακόμα ιδιαίτερη βραδιά.
591 
