Ο Carmine Appice είναι μια τεράστια καλλιτεχνική προσωπικότητα και ένας από τους πιο καταξιωμένους και επιδραστικούς ντράμερ στον χώρο του hard rock και όχι μόνο. Και φυσικά, ο ηγέτης των αγαπημένων μας melodic rockers King Kobra, μιας μπάντας που έγραψε cult ιστορία πίσω στα ‘80s με δίσκους όπως τα “Ready To Strike” και “Thrill Of A Lifetime”. Με αφορμή λοιπόν, την ανασύσταση του γκρουπ και του ολοκαίνουργιου ομότιτλου άλμπουμ τους, το Rockway.gr συνομίλησε με τον φοβερό αυτό μουσικό, όπου μεταξύ άλλων, μας είπε αρκετά πράγματα για το παρόν της μπάντας αλλά και για το σύντομο (δισκογραφικά) αλλά πολύ ενδιαφέρον παρελθόν της.
Γεια χαρά, Carmine. Αρχικά, θα ήθελα να σε συγχαρώ για το νέο άλμπουμ των King Kobra. Το θεωρούμε πραγματικά μεγάλη μας τιμή να σε φιλοξενούμε εδώ, στις σελίδες του Rockway.
Σ’ ευχαριστώ πολύ, φίλε μου.
Πως πήρες την απόφαση να ενώσεις την μπάντα ξανά και να ηχογραφήσετε νέο υλικό; Θεώρησες ότι τώρα, ήταν η σωστή στιγμή για να γίνει κάτι τέτοιο;
Βασικά, εγώ και ο Dave (σ.σ. Michael Philips, κιθάρες), έτυχε να ακούσουμε κάποια μιξαρισμένα κομμάτια από τον μηχανικό ήχου και καλό μου φίλο, Pat Regan. Τα κομμάτια αυτά άνηκαν στους Keel, κι έτσι ο Pat με ρώτησε αν ήθελα να γράψω ξανά ένα δίσκο με τους King Kobra. Σκεφτήκαμε ότι κάτι τέτοιο θα ήταν ωραίο κι έτσι, συνέβη. Έπειτα, επικοινώνησα με τα υπόλοιπα μέλη ώστε να δω αν ήταν σύμφωνοι με αυτό και απάντησαν θετικά. Χρειαζόμασταν όμως και τραγουδιστή και σκέφτηκα τον Paul (σ.σ. Shortino). Του τηλεφώνησα και είπε κι εκείνος το ναι. Ύστερα, ο manager μας Adam Parson, έκλεισε συμφωνία με την Frontiers Records και αμέσως ξεκινήσαμε να δουλεύουμε πάνω στο νέο άλμπουμ. Και πρέπει να σου πω, πως χαίρομαι πολύ με τον τρόπο με το οποίο επετεύχθη το όλο εγχείρημα.
Πως θα περιέγραφες τον ήχο του “King Kobra”; Κατά την γνώμη μου, σίγουρα ηχεί πολύ πιο heavy και πιο τραχύ σε σχέση με τα προηγούμενα άλμπουμ του παρελθόντος. Παρόλα αυτά, οι μελωδίες είναι ακόμα εκεί και σαφώς ροκάρει δυνατά…
Πιστεύω πως ηχητικά είναι ένας καθαρόαιμος ‘80s δίσκος χωρίς κανένα απολύτως φραγμό. Βέβαια, σε καμία των περιπτώσεων δεν θέλαμε να κάνουμε κάτι που θα ευχαριστεί πρώτα το ραδιόφωνο η θα ήταν καθοδηγούμενο από την εταιρεία. Εξάλλου, και η ίδια η Frontiers επιθυμούσε ένα άλμπουμ παρόμοιο με αυτά που κάναμε πίσω στα ‘80s. Να φανταστείς ότι κάποια από τα κομμάτια είχαν γραφτεί από τότε. Αυτό που έμενε λοιπόν, ήταν να τα βγάλουμε από την σκόνη, να τα επανεγγράψουμε και να δώσουμε στο κοινό, έναν kick ass νέο δίσκο. Για την ακρίβεια, προσέχω πάνω απ’ όλα να κυκλοφορώ αξιοπρεπείς δουλειές. Αν μη τι άλλο, θέλω πάντοτε οι κυκλοφορίες μου να διακατέχονται πρωτίστως από τρομερή ενέργεια, όμορφες μελωδίες και καλό στίχο.
Συγκρίνοντας το νέο σας δίσκο με τις προηγούμενες δουλειές της μπάντας, που εντοπίζεις τις βασικές διαφορές και ποια τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αυτού, κατά την γνώμη σου;
Κατά κύριο λόγο, νομίζω πως η παραγωγή στο νέο μας άλμπουμ είναι πολύ καλύτερη. Να αναφέρω πως την μίξη ανέλαβε ο Michael Voss και έγινε στην Γερμανία…και πραγματικά κατάφερε να πετύχει έναν σύγχρονο ήχο στο όλο αποτέλεσμα της παραγωγής. Ο τρόπος και η δομή των κομματιών τα οποία συνθέτει ο Dave καθώς και το δικό μου ιδιαίτερο στυλ στα τύμπανα, ανέκαθεν αποτελούσαν το σήμα κατατεθέν της μουσικής των King Kobra. Σε συνδυασμό λοιπόν με την φοβερή ενέργεια των υπολοίπων μελών και την αναμφισβήτητη προσθήκη των φωνητικών του Paul, μπορώ να πω πως για ακόμη μια φορά έχουμε πετύχει ένα 100% King Kobra άλμπουμ και μάλιστα σε λίγο μεγαλύτερο hard n’ heavy βαθμό.
Οπότε υποθέτω πως το τελικό αποτέλεσμα σε άφησε απόλυτα ικανοποιημένο. Όπως και εμάς άλλωστε, τους οπαδούς. Αλήθεια, ποια διαδικασία ακολουθήθηκε κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων του “KK”;
Για την ακρίβεια, τολμώ να πω πως ξεπέρασε κατά πολύ τις προσδοκίες μας. Τα κομμάτια προέκυψαν εύκολα, το ένα μετά το άλλο. Μας διακατείχε το feeling μιας νέας μπάντας που έμπαινε για πρώτη φορά στο στούντιο για να ηχογραφήσει την παρθενική της δουλειά. Ηχογραφήσαμε αρχικά ένα έξτρα κομμάτι, το “Monsters And Heroes” αφιερωμένο στην μνήμη του Ronnie James Dio… είναι ένα κομμάτι που μιλάει για τον Dio με καθαρό και ευθύ στίχο από τον Paul. Είναι ένα πραγματικά υπέροχο κομμάτι, το οποίο όμως δεν συμπεριλήφθηκε στο cd. Το κυκλοφορήσαμε μεμονωμένα καθώς θελήσαμε όλα τα έσοδα των πωλήσεων να διατεθούν στο καρκινικό ίδρυμα που ιδρύθηκε προς τιμήν του μεγάλου Ronnie. Αυτό αποτέλεσε πραγματική έκπληξη για όλους μας. Μπορείτε να το βρείτε το κομμάτι στα περισσότερα download sites όπως το itunes κλπ. Ο δίσκος ωστόσο ηχογραφήθηκε ως ένα μεγάλο σημείο, με την βοήθεια του internet. Ο καθένας από μας μένει σε διαφορετική πόλη. Εγώ και ο Dave π.χ. συναντηθήκαμε στο προσωπικό home studio του Paul στο Las Vegas και ρίξαμε τις πρώτες ιδέες. Μετά ο Dave ξαναγύρισε στο δικό του home studio και μας έστειλε κάποιες δικές του επιπλέον ιδέες από εκεί. Ύστερα εγώ γύρισα στο δικό μου σπίτι ενώ παράλληλα ο Paul, δούλευε πάνω στις ιδέες του Dave και τελικά καταλήξαμε να έχουμε στα χέρια μας 14 κομμάτια. Μετά πρόσθεσα εγώ τα δικά μου μέρη σε αναλογική μορφή. Κάποιες κιθάρες και φωνητικά ηχογραφήθηκαν στα Hit Track studios στο Las Vegas και όταν τελειώσαμε και με αυτά τα έστειλα στον πίσω στον Dave ώστε να προσθέσει κι αυτός τα δικά του μέρη. Ο Johnny (σ.σ. Rod, μπάσο) ηχογράφησε κι αυτός αναλογικά, τα μέρη του μπάσου επίσης στα Hit Track studios και εγώ με τον Paul δουλέψαμε επιπλέον στα φωνητικά καθώς και στις δεύτερες φωνές. Τέλος, τα στείλαμε πακέτο στον Dave και ολοκληρώνοντας κι αυτός τα μέρη του, τα έστειλε με την σειρά του στον Mick (σ.σ. Sweda, κιθάρες) ώστε να καταλήξουν στην Γερμανία για την τελική μίξη. Ήταν θα έλεγε κανείς μια πολύπλοκη και χρονοβόρα διαδικασία.
David Michael-Philips, Mick Sweda, Johnny Rod και φυσικά εσύ Carmine… αυτά τα ονόματα μπορούν να σημαίνουν από μόνα τους, ένα πράγμα. Το απόλυτο King Kobra line-up. Σε αυτό το σημείο λοιπόν, θα μπορούσες να μας πεις τι έκαναν τα προαναφερθέντα μέλη όλα αυτά τα χρόνια κατά τη διάρκεια των οποίων η μπάντα παρέμενε ανενεργή;
Ο Dave έγινε επιτυχημένος προγραμματιστής σε εταιρεία ηλεκτρονικών υπολογιστών και μάλιστα με πολύ υψηλές αποδοχές, μια θέση την οποία διατηρεί μέχρι και σήμερα. Παντρεύτηκε και έκανε τέσσερα παιδιά. Παράλληλα διατηρεί και ένα δικό του στούντιο ηχογραφήσεων και ηχογραφεί με μια μπάντα ονόματι Big Cock η οποία διανέμει τα cd της μέσω downloads. O Johnny…τι να σου πω; Δεν γνωρίζω και πολλά. Από την αποφυλάκιση του και έκτοτε… ξέρω ‘γω; Ίσως να ‘κανε οικογένεια? Ο Mick έκανε κι αυτός οικογένεια, είχε τους Bullet Boys για ένα διάστημα και επίσης ασχολήθηκε κι αυτός με τους υπολογιστές… όλοι συνέχισαν τις ζωές τους με λίγα λόγια… και έπαιζαν μουσική βεβαίως.
Η απόλυτη έκπληξη ωστόσο σε αυτή τη νέα προσπάθεια ακούει στο όνομα Paul Shortino. Πιστεύω πως έκανε άψογη δουλειά με τα φωνητικά. Φάνηκε πως ταίριαξε απόλυτα με την φιλοσοφία των KK. Πώς συνδεθήκατε με αυτόν τον φοβερό τύπο;
Η αιτία ήταν η Marcie (σ.σ. ex Mark) Free. Πήρα τηλέφωνο τον Paul, γιατί ήξερα εκ των προτέρων ότι η Marcie, δεν ήταν διατεθειμένη να ξαναπαίξει με τους KK. Θεωρεί ότι οι King Kobra παραείναι heavy, κι αυτός ήταν ο κύριος λόγος της αποχώρησης της από το συγκρότημα τότε στα ‘80s. Όπως θα έχεις διαπιστώσει κι εσύ από την νέα της κυκλοφορία (σ.σ. με τους Unruly Child), η Marcie προτιμάει να παίζει πιο soft rock πράγματα. Οπότε στράφηκα προς αναζήτηση νέου προσώπου. Είχα δουλέψει κατά το παρελθόν ξανά με τον Paul και γνώριζα ήδη ότι ήταν ένας σπουδαίος rock τραγουδιστής. Δεν γνώριζα όμως ότι ο Paul ήταν τόσο μελωδικός τύπος, τρομερός συνθέτης και στιχουργός καθώς και άριστος γνώστης προγραμμάτων ψηφιακής επεξεργασίας ήχου. Για την ακρίβεια, το κομμάτι “Fever” το γράψαμε μέσω τηλεφώνου (γέλια)! Να φανταστείς του έδωσα ένα drum beat με το στόμα και αυτός κατευθείαν βρήκε τον ρυθμό και την μελωδία και ουσιαστικά το είχε έτοιμο μέσω τηλεφώνου. Απίστευτος τύπος… ταίριαξε τέλεια με την μπάντα και χαίρομαι πολύ για αυτό.
Παρεμπιπτόντως, τα trademark φωνητικά της Marcie Free αποτέλεσαν σημαντικό μέρος της μουσικής των ΚΚ και όρισαν τον ήχο της μπάντας πίσω στο χρόνο. Αλήθεια, πέρα από την διάσταση μουσικών απόψεων, ποιοι άλλοι εξίσου σημαντικοί λόγοι νομίζεις πως απέτρεψαν την Marcie από το να συμμετέχει στην αναβίωση των King Kobra; Κατά καιρούς σε συνεντεύξεις της, ανέφερε πως δεν ένιωθε καλά με το να είναι μέλος των ΚΚ…
Όπως ανέφερα και προηγουμένως, η Marcie ανέκαθεν προτιμούσε να παίζει πιο light rock μουσική, αυτό που ο Ted Nugent αποκαλεί wimpy rock. Αυτό ήταν όλο… Παρόλα αυτά ήξερα πως χρειαζόμασταν έναν γερό τραγουδιστή… ένα δυνατό όνομα. Γιατί και η Marcie, ήταν πολύ δυνατό όνομα και καταπληκτική-ός ερμηνεύτρια-ής. Θυμήσου φίλε μου, πως εγώ προσωπικά είχα διαλέξει πολύ προσεκτικά ένα προς ένα τα μέλη της μπάντας τότε στα ‘80s. Θα έπρεπε να διαθέτουν καλό παρουσιαστικό και image γενικότερα και να είναι άψογοι μουσικοί και ερμηνευτές. Έτσι, όταν συνειδητοποίησα ότι η Marcie Free δεν θα ήθελε να συμμετάσχει ξανά με τους ΚΚ, θεώρησα ότι ο Paul θα ήταν μια εξαίσια επιλογή.
Κατά το παρελθόν, πιστεύεις ότι η μπάντα, έκανε κάποια σοβαρά λάθη που της στέρησαν το να γίνει ένα μεγάλο “όνομα”, παρόλο είχε όλες τις δυνατότητες μουσικά και εκτελεστικά για να επιτύχει κάτι τέτοιο;
Κοίτα, δεν νομίζω πως σε αυτό το κομμάτι έκανε κάποιο λάθος η μπάντα. Ήταν καθαρά λάθος της τότε εταιρείας μας, της Capitol. Δεν ήξεραν πραγματικά πώς να χειριστούν την δική μας περίπτωση. Ποτέ δεν έδειξαν να ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για μας. Περιοδεύσαμε τότε με τους KISS και πάνω που τα πράγματα έδειχναν ανοδικά για μας, η εταιρεία έτσι ξαφνικά, μας απέρριψε. Όλο το team, δηλαδή η μπάντα, ο manager, το road crew και οι άνθρωποι των δημοσίων σχέσεων έκαναν εξαιρετική δουλειά. Είχαμε το κύρος μιας μπάντας, μεγαλύτερης από αυτό που πραγματικά ήμασταν. Οι KISS για παράδειγμα είχαν ήδη τεράστια δημοτικότητα, οπότε και λογικά συμβάδιζαν και οι πωλήσεις των δίσκων τους. Οι ΚΚ από την άλλη, ενώ έδειχναν φαινομενικά μεγάλοι, πάραυτα οι πωλήσεις δεν ήρθαν ποτέ για αυτούς… η Capitol, έκρυψε πολλά!
Ποια είναι τα μελλοντικά πλάνα των King Kobra; Σκοπεύετε να βγείτε σε περιοδεία ίσως;
Ακριβώς, για τον ίδιο λόγο και επειδή οι πωλήσεις δεν ήταν ποτέ υψηλές, έτσι και οι συναυλίες μας είχαν τον ίδιο αντίκτυπο τότε. Συνεπώς, με τα σημερινά δεδομένα, μας γίνονται προσφορές για συναυλίες με το ίδιο και μικρότερο κόστος, ειδικά στην Ευρώπη ας πούμε το κόστος δεν επαρκεί να καλύψει ούτε τα δικά μας βασικά έξοδα και επομένως ούτε του απαραίτητου road crew. Οπότε για να ανατραπεί το υπάρχον καθεστώς, ελπίζουμε σε μερικές καλές πωλήσεις του δίσκου, ώστε να υπάρχει μια “εγγύηση” ότι ερχόμενοι στο εξωτερικό για live, δεν θα ζημιωθούμε προσωπικά, επιχειρώντας κάτι τέτοιο και πάντοτε με μια σχετική επιφύλαξη. Από την στιγμή δε, που δεν υπάρχει καθόλου στις μέρες μας υποστήριξη στις περιοδείες, πλέον αναγκαζόμαστε να παίζουμε με όποια λεφτά μας προσφέρονται… προς το παρών όμως δεν γνωρίζω να σου πω κάτι σίγουρα… θα μας άρεσε όμως πάρα πολύ να αποδώσουμε αυτά τα κομμάτια live και να τα “σπάσουμε” όλα, παίζοντας τα!
Μάλιστα… Κλείνοντας, θα ήθελες να στείλεις ένα μήνυμα στους αναγνώστες του Rockway.gr και στους έλληνες fan γενικότερα;
Έχω έρθει στην Ελλάδα να παίξω ζωντανά δυστυχώς μόνο μια φορά… με τους Vanilla Fudge, το 2004… ήταν θυμάμαι ένα απίστευτο live και το κοινό ήταν καταπληκτικό. Μου ’χει μιλήσει και ο αδερφός μου για μερικά φοβερά shows που έδωσε και αυτός εκεί, με τα καλύτερα λόγια. Σας ευχαριστώ θερμά όλους τους Έλληνες που στηρίζετε την πορεία μου όλα αυτά τα χρόνια και ελπίζω να καταφέρω να έρθω σύντομα από τα μέρη σας, ευχόμενος με τους King Kobra!
Σ’ ευχαριστώ θερμά για αυτήν την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση Carmine. Εύχομαι κι εγώ με την σειρά μου τα καλύτερα για σένα και τους ΚΚ. Let the King Kobra sign, rise again!
Amen to that!!!
Συνέντευξη: Άρης Αβραμίδης
916 
