Η ιστορία των Medan Agan είναι κάπως γλυκόπικρη.
Γλυκιά, διότι έχουν βγάλει μια σειρά από πολύ καλές δουλειές, στις οποίες ξεχωρίζει η συνθετική δεινότητα του group, συντελώντας στο χτίσιμο μιας ποιοτικής symphonic female fronted metal σκηνής.
Πικρή, διότι η αλλαγή προσώπου πίσω από το μικρόφωνο σε κάθε album, δημιουργεί μια ασυνέχεια, η οποία εν τέλει προσφέρει στο μέσο ακροατή μια συγκεχυμένη άποψη, η οποία έχει ως μοναδικό παρανομαστή το συνθετικό πυρήνα του σχήματος, κάτι που ενίοτε δεν αρκεί.
Έτσι λοιπόν, στο “Catharsis” θα συναντήσουμε την Δήμητρα Παναρίτη ως frontwoman, αποδίδοντας πολύ καλά το ρόλο της κι ελπίζω αυτήν τη φορά να στεριώσει κάποια στην εν λόγω θέση.
Από εκεί και πέρα, όποιος έχει ασχοληθεί έστω και λίγο με το σχήμα, γνωρίζει a priori πως θα ακούσει κάτι καλό και προσεγμένο, γεμάτο ηχητικές ευωδίες από συγκροτήματα όπως Epica και Nightwish, κάτι που σημαίνει αυτομάτως πως και τα πληκτράκια σου θα ακούσεις και τις όμορφες ερμηνείες θα γευτείς και γενικά θα περάσεις πολύ όμορφα όσο ακούς το τέταρτο full length των φίλτατων Αθηναίων.
Κολλητικές μελωδίες και συμφωνικά περάσματα, που στην εποχή της ακμής του ιδιώματος θα γύρναγαν πολλά βλέμματα προς Ελλάδα, κάνοντας για μια ακόμη φορά σαφές πως το συγκρότημα αδικείται χρονικά, αλλά συνάμα τιμά το είδος και το υπηρετεί ανεξαρτήτως των επιταγών της μόδας. Παράλληλα, είναι εμφανής πλέον η εμπειρία των μόνιμων μελών, μιας και στα 13 χρόνια ύπαρξής τους και μέσω των τεσσάρων δισκογραφικών δουλειών τους, δείχνουν να ξέρουν ακριβώς τι θέλουν και το αποδίδουν με περισσή ευκολία στο πεντάγραμμο, με το “Catharsis” να αποτελεί μια ακόμη ολοκληρωμένη κι απολαυστική δουλειά.
Ειλικρινά πιστεύω πως άπαξ και δεν υπήρχαν τόσες αλλαγές στο line up, οι Meden Agan θα είχαν φτάσει ακόμη πιο ψηλά, διότι έχουν αποδείξει πως έχουν την έμπνευση που χρειάζεται, με τις συγκυρίες να τους αδικούν και να τους αποτρέπουν ίσως από μια πιο σταθερή πορεία.
Το μόνο που έχω να πω είναι ένα ακόμη μπράβο στα παιδιά κι εύχομαι το “Catharsis” να αποτελέσει την εκκίνηση μιας λιγότερο ταραχώδους καριέρας, με πυκνότερες δισκογραφικές δουλειές, αλλά εξίσου ποιοτικές. Εύγε.
1292 
