Άλλη μια περίπτωση σχήματος, που αναδύθηκε μέσα στο ’17, αλλά πέρασε στο αβαβά, με τη Season of Mist να το τσιμπάει και να το επαναπροωθεί.
Η πρώτη δουλειά των Hyborian κυκλοφόρησε το Μάρτιο της χρονιάς που διανύουμε, αλλά θα δει ξανά το φως της ημέρας το Φεβρουάριο του ’18, με το group να έχει ενταχθεί πλέον στο ρόστερ της προαναφερθείσας δισκογραφικής.
Δεν ξέρω αν ο όρος “stoner metal” είναι ο καταλληλότερος, αλλά οι εξ Αμερικής Hyborian αποτελούν πνευματικά παιδιά των Mastodon, με σχετική αδυναμία στους Baroness και τους High On Fire, με τα κομμάτια τους να παραπέμπουν ευθέως στη λογική αυτών των συγκροτημάτων. Τουτέστιν, τα πράγματα είναι πολύ απλά, ενώ γίνεται και σαφές το κοινό στο οποίο απευθύνονται.
Βέβαια, όσο τρανταχτές και να είναι οι επιρροές τους, το αποτέλεσμα δεν αδικεί καθόλου την ταυτότητα που προσπαθεί να χτίσει η μπάντα, με κάθε τραγούδι να αποτελεί μια εν δυνάμει καλή στιγμή, κάτι που δε συναντάς συχνά πλέον. Διόλου τυχαίο λοιπόν το ότι το σχήμα βρίσκεται πλέον σε μια μεγάλη εταιρεία, με το ντεμπούτο του να επανακυκλοφορεί και να συστήνεται εκ νέου σε ένα ευρύτερο κοινό.
Μέσα από έξι συνθέσεις, συνολικής διάρκειας 32 λεπτών, οι Hyborian δείχνουν πως έχουν τα φόντα να απασχολήσουν τα στερεοφωνικά μας. Την αξίζουν την ευκαιρία τους και με το παραπάνω!
629 
