ROSEWOOD BROTHERS: “Soul Blossom”

Τα αδέρφια του ροδόξυλου τα “γνώρισα” όταν χρειάστηκε να γράψω τη γνώμη μου για το 10-ιντσο τους “I Got Mine Woman/ Pray For A Better Day” και κατόπιν αποφάσισα να το κάνω δικό μου.

Ήταν όμως, μικρή γεύση και από τότε αναμένω κάτι ολοκληρωμένο από την παρέα αυτή, που αγκαλιάζει την απλή μορφή της μουσικής, όπως εκείνη παίζοταν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα και την μεταφέρει ως το τέλος του προηγούμενου αιώνα.

Όσο λοιπόν, η μπάντα βαδίζει προς την συμπλήρωση μιας δεκαετίας ύπαρξης, έρχεται και το πρώτο full length album, με τίτλο “Soul Blossom”.

Έξι χρόνια μετά από το ντεμπούτο mini LP “Homemade Music”, κλείστηκαν στο studio με παραγωγό τον Άλεξ Μπόλπαση (γράφω πιο πολλές φορές το όνομα σου από το δικό μου πλέον, ρε φίλε), ενώ το master εγινε στο Sweet Spot Studios από τον Γιαννη Χριστοδουλατο. Το αποτέλεσμα είναι αυτό που εγώ αποκαλώ “επιτραπέζιο” blues rock. Δηλαδή, μην περιμένεις κάτι το ξεσηκωτικό ή βαρύγδουπο, αλλά μελωδίες  ρομαντικές και παραδοσιακές που μια κοιτάζουν τους παραβατικούς μπλουζίστες του 1930 και δημοφιλείς alternative country μουσικούς, μια τους πιο σύγχρονους εκφραστές της folk, σαν τον Bruce Springsteen. Μια συναντάς τους Lynyrd Skynyrd και άλλους southerners, μια περιμένεις απο κάπου να εμφανιστεί το καπέλο του Santana ή ακόμα και κάποιο άδειο μπουκάλι του Jerry Garcia (The Grateful Dead).

Ο ήχος τους, είτε είναι καθαρά blues, είτε μπαίνει σε πιο 70s τοπία με τη βοήθεια του hammond, είναι καλοστημένος και πάντα καθαρά παιγμένος, βάζοντας σέ σε μια χρονομηχανή που σε πάει μπρος-πίσω με τα όρια ανάμεσα στις προαναφερθείσες δεκαετίες.

Η βαθιά βιμπραριστή φωνή του Ιωσήφ σε βοηθάει στο ταξίδι σου σε βαμβακοχώραφα και ράντσα, πίνοντας “μπόμπα” μπέρμπον από τις κρυψώνες του Tennessee και της Georgia, ακούγοντας τον πολύ όμορφο και εύστοχο δίσκο που έγραψε παρέα με τους συνεργάτες του.

Άργησε πολύ να έρθει η ώρα της ολοκλήρωσης για τους R.Bros, αλλά ήρθε επιτυγχάνοντας αυτό που νιώθω εγώ πως ήθελε να επιτύχει. Να υμνήσει την μουσική παράδοση του Αμερικάνικου Νότου, με το δικό του τρόπο!

Αδέρφια, το πράσινο φως το είχατε από πριν. Τώρα, μπορούμε να το σπάσουμε και να χορέψουμε επάνω στα θρύψαλα του!

725
About Δημήτρης Μαρσέλος 2194 Articles
Δέσμιος της μουσικής, είλωτας των συναυλιών, εθισμένος στα σκληρά...riffs, διπολικός μεταξύ metal και hardcore punk, έχει κάνει χρόνια τώρα πολιτιστικό crossover και δεν αρνείται κανένα ιδίωμα της rock που του τη σηκώνει...την τρίχα.