Ένα τρίο νεαρών μουσικών από το Trondheim της Νορβηγίας που έχει αφοσιωθεί μουσικά σε ένα επιτακτικό free jazz ύφος, είναι οι “I Like To Sleep”. Tους ένωσε το κοινό ενδιαφέρον για τη σύγχρονη jazz, τον μουσικό αυτοσχεδιασμό και στοιχεία από κάθε ύφος που θα μπορούσε να υπηρετήσει μία ευρύτερη έκφραση.
Ο ήχος τους οικοδομείται από το βιμπράφωνο του Amund Storløkken Åse, την βαρύτονη κιθάρα του Nicolas Leirtrø, και τα τύμπανα του Øyvind Leite. Οι ίδιοι αποκαλούν το ύφος τους “power jazz”.
To “Bedmonster” είναι ένα άλμπουμ εννέα τραγουδιών, με πρωταγωνιστή στους μελωδικούς υπαινιγμούς που κατευθύνουν τα τραγούδια, το βιμπράφωνο. Τα περισσότερα από τα τραγούδια διατρέχονται από τη διάθεση του “ελεγχόμενου αυτοσχεδιασμού”, επιζητώντας μια περιφερειακή περιγραφή των διαθέσεων, χωρίς φυσικά εμφανείς μουσικές φράσεις που θα χαρακτηρίσουν την πρώτη επαφή και θα διεγείρουν άμεσα τη μνήμη του ακροατή. Το άλμπουμ απευθύνεται αποκλειστικά σχεδόν σε φίλους της jazz, ή ίσως γι’ αυτούς που εκτιμούν επίσης τη jazz πλευρά του Frank Zappa.
H αδιαπραγμάτευτη, δύσβατη διαδρομή τους καθορίζεται από το επίμονο εναρκτήριο “11” με τους τρεις μουσικούς να διατηρούν μία αυτοσχεδιαστική ένταση, αλλάζοντας σε ανύποπτο χρόνο πρωταγωνιστικούς ρόλους. Το “Bedstories” φέρνει μια πιο διακριτική, ευγενική συμμετοχή με το επίμονο θέμα του σαν βάση να κοντρολάρει τις επιμέρους φράσεις, κρατώντας μια συνολική, πιο συμβατική ροή.
Το “Gentle torm”, όπως μαρτυρά και ο τίτλος του, είναι μάλλον η πιο τρυφερή διαδρομή στο άλμπουμ, περιγραφικό και με μια ένταση που ανατέλλει, αλλά χάνεται πριν γίνει αληθινά επικίνδυνη.
Συνολικά, το “Bedmonster”, μπορεί να αποτελέσει χαλί για κάποιον που θέλει ένα διευρυμένο, μη προφανές άκουσμα που θα προκαλέσει απόπειρες προσωπικής αποκρυπτογράφησης σε μοναχικές συγκυρίες.
Όπως και να έχει βέβαια, αυστηρά για φίλους αυτής της μουσικής.
1004 
