Οι Βρετανοί πανκ βετεράνοι Adicts, μερικούς μήνες αφού έκαναν το Κύτταρο ώπα και μας ανάγκασαν να ιδρώσουμε περισσότερο από τρίωρο εντατικό gym session (όχι πως έχω ιδέα πώς είναι αυτό), επιστρέφουν στη δισκογραφική δράση.
To comeback αυτό έρχεται πέντε χρόνια μετά το “All the Young Droogs”και ύστερα από μίνι περιοδεία που μάλλον τους έπεισε πως έχουν κάτι ακόμα να πούνε. “And it Was So”…
Την αρχή κάνει το “Picture the Scene” με ένα αργό μπασάκι και τον Monkey σχεδόν να ψιθυρίζει τον τίτλο του κομματιού. Γύρω στο λεπτό όλα μπαίνουν σε Adict mode, και ήδη έχεις ξεκινήσει το κωλοκούνημα το οποίο θα συνεχιστεί πιο δυναμικά στο “Fucked Up World”.
Το “Talking Shit” που ακολουθεί θα μπορούσε εύκολα να είναι μέρος punk όπερας. Το ηχητικό background συνομιλιών και μπουκαλιών να σπάνε σε μεταφέρει σε βρετανική pub και η θεατρικότητα του κομματιού το καθιστά έναν εξαιρετικό ύμνο για κάθε angry drunk του κόσμου αυτού. Για συνέχεια έχουμε το anthemικό, με πιο γεμάτες και αργές κιθάρες “If You Want It” και το χαρούμενο “Gospel According To Me”.
Επιστροφή σε αγνά punk λημέρια με το “Gimme Something To Do” και το τραγούδι που φέρει το όνομα του δίσκου (ίσως η μόνη αδιάφορη σύνθεση του), έχοντας ανάμεσα τους το εξαιρετικό γκοθο – new waveίζον “Love Sick Baby”.
Η ένταση χαμηλώνει για το ύπουλο“Deja Vu”, με το επαναλαμβανόμενο riff να καρφώνεται στο κεφάλι σου, και ανεβαίνει πάλι κατακόρυφα στα “I Owe You” και “Wanna Be”.
O δίσκος κλείνει με το punk tango “You’ll Be the Death of Me”. Για άλλη μία φορά έντονη θεατρικότητα, σήμα κατατεθέν του συγκροτήματος και στις συναυλίες τους. Θα μπορούσε να είναι μέρος της προαναφερθείσας όπερας.
Είναι πάντα ευχάριστο να βλέπεις συγκροτήματα που έχουν γράψει τόσα χιλιόμετρα να βγάζουν κανονικές δουλειές και όχι ξεπέτες για drugmoney–τελευταία ένσημα. Είναι πολύ σφιχτά δεμένο, κάθε άλλο παρά μονότονο, με προσεγμένη παραγωγή και φεύγει νεράκι από την αρχή μέχρι το τέλος.
Με λίγα λόγια: Είσαι droog; Πάρ’ το, βάλ’ το, λιώσ’ το!
609 
