“Εighties, ματσέτα και Evil Dead κασέτα” θα μπορούσε να γράφει στην εξωφυλλάρα το πέμπτο album των Σουηδών thrashers, οι οποίοι επιστρέφουν ορεξάτοι, με μια θανατηφόρα δόση παλιομοδίτικου θρας metal, θεματικά προσανατολισμένου στις αγαπημένες τους (και αγαπημένες μας) horror movies από τα 80s.
Ένας τέτοιος ανίερος συνδυασμός είναι φτιαγμένος για πολλά γούστα και οι Σουηδοί δεν απογοητεύουν. Το “1981” σε βάζει σε μια χρονομηχανή, σε γυρνάει στα ανήλιαγα δωμάτια του παρελθόντος και σε βάζει να κάνεις moshing και headbanging ενώ βρίσκονται στο κατόπι σου ο Jason, ο Freddie και οι λοιποί μορφονιοί των θρυλικών ταινιών τρόμου. Οι slasher ταινίες συνοδεύονται από slasher μουσική λοιπόν, τα riffs παίρνουν κεφάλια με ακονισμένες Exodus λεπίδες, τα φωνητικά επιδίδονται σε αγώνα δρόμου ανάμεσα στον Βlitz των Overkill και τον Angelripper των Sodom, ενώ σε κομματάρες όπως το “Corpse Mania”, το “The House by the Cemetery”, το “Βurial Ground” και το “The Funhouse” (ναι, τελείως Anthrax) συνοψίζεται το πνεύμα μιας ολόκληρης εποχής, περισσότερο ανέμελης και δικαίως λατρεμένης.
Απολαμβάνοντας κομμάτια που φέρουν τίτλους μερικών εκ των πιο αγαπημένων μου ταινιών, πρέπει να παραδεχτώ ότι ένιωσα ένα σκίρτημα: τίτλοι όπως “Τhe Beyond”, “Ms. 45”, “Evil Dead” (ύμνος), “Halloween II” και “The Prowler” σημαίνουν πολλά για μένα, αλλά νομίζω αυτό ήταν και το ζητούμενο: οι Σουηδοί πάτησαν τα σωστά κουμπάκια της νοσταλγίας, αντιμετωπίζοντας χωρίς περιπαικτική διάθεση και με τον δέοντα σεβασμό τις εν λόγω ταινίες, αποτίοντας τελικά έναν περήφανο φόρο τιμής.
Το “1981” είναι ένα πραγματικό τρενάκι του τρόμου, ασταμάτητο, διασκεδαστικό και ευπρόσδεκτα παλιμπαιδίστικο. Για όσους το thrash metal παραμένει μια έκρηξη σκοτεινής ενέργειας αλλά και good friendly violent fun, η φωνή από τον τάφο θα τους προστάξει να ρίξουν τα κορμιά τους στο pit.
1010 
