Σε έναν γαλαξία πολύ πολύ μακρυά…ένα τετραμελές πλήρωμα προσπαθεί να επιδιορθώσει τις ζημιές που επέφερε η πτώση του αστρόπλοιου Mother Engine σε κάποιον άγονο πλανήτη. Ο πρώτος μηχανικός και τυμπανιστής Cornelius προσπαθεί να μας εξηγήσει τα πως και τα γιατί που γέννησαν αυτό το εγχείρημα και ώρες ώρες είναι σαν να μιλάμε με τον Stephen Hawking. Ο αποσβολωμένος Δημήτρης Μαρσέλος τραβόντας μια καλή πριν την εμφάνιση των Γερμανών στο Death Disco (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ) και ξεκινάει τη συζήτηση.
-Καλησπέρα από τον πλανήτη Γη. Ερχόμαστε εν ειρήνη! Πως πήγε η κατασκευή του νέου σκάφους;
Χαίρεται! Εδώ πρώτος μηχανικός Cornelius, από τη γέφυρα του Mother Engine. Είμαστε ήδη εν πτήση προς νέες περιπέτειες στο σύμπαν. Οπότε το σκάφος έχει φτιαχτεί, δοκιμαστεί και έτοιμο προς πάσα προορισμό.
-Το τρίτο album σας “Hangar” έχει κυκλοφορήσει λοιπόν, και από όσα διάβασα η ιστορία του σκάφους σας συνεχίζεται. Θα ήθελες να συνδέσει το νέο κεφάλαιο της με το προηγούμενο για τους αναγνώστες μας;
Θα ήταν μια πολύ μακρά ιστορία, οπότε θα σας πω την περίληψη. Η σύνδεση μεταξύ των τριών albums είναι η ιστορία του Αστρόπλοιου Mother Engine και του πληρώματος. Ο πρόλογος και η παρουσίαση του πλοίου και του πληρώματος έγινε στο “Muttermaschine”. Η ιστορία συνεχίζεται στο “Absturz”, που εξιστορεί τη συντριβή του στον πλανήτη X-Alpha Wolf και το ταξίδι του πληρώματος του στις ζούγκλες του πλανήτη. Στο τέλος, φτάνουν στο υπόστεγο όπου ξεκινούν να επισκευάζουν το πληγωμένο σκάφος. Στο τρίτο album το πλήρωμα σχεδιάζει τις εργασίες για την ανακατασκευή του Mother Engine. Μετά την βάφτιση του και τη τελική δοκιμή του αντιδραστήρα Tokamak Reactor, είναι έτοιμο για νέες περιπέτειες.
-Είστε μια DIY μπάντα, που σημαίνει απόλυτη ελευθερία να φτιάξετε μουσική όποτε εσείς το αποφασίσετε. Πήρε δυο χρόνια για το τρίτο album και κάνατε όλη την παραγωγή σε δάσος. Θα ήθελες να μας μεταφέρεις νοητά στο studio; Πως αισθάνθηκες όταν τελείωσε το album;
Βεβαίως, ήταν μακρύ ταξίδι. Τα τελευταία δυο χρόνια παίξαμε πολλά live και μεταξύ αυτού και των κανονικών μας εργασιών, δεν μπορούσαμε να είμαστε όσο παραγωγικοί θα θέλαμε. Αυτή τη στιγμή ακούμε πολλά διαφορετικά πράγματα και αποφασίσαμε να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο φτιάχνουμε τραγούδια. Γίναμε πιο λεπτομερείς και αυτό είναι χρονοβόρο. Βρεθήκαμε ακόμα και 12 ώρες για να προβάρουμε 2-3 λεπτά ενός κομματιού. Για τις ηχογραφήσεις, συνεργαστήκαμε με τον καλό μας φίλο, Μarco Naumann (My Sleeping Karma, Colour Haze, Duna Jam). Αποφασίσαμε να ηχογραφήσουμε το υλικό στο δικό του “Alte Klangstickerei”, που είναι ένα παλιό υφαντουργείο. Δυο βδομάδες σκαμπανεβασμάτων και η ηχογράφηση ολοκληρώθηκε με έναν μοναδικό ήχο και μετά τη μίξη και το mastering ήμασταν πολύ περήφανοι.
-Το album περιέχει τέσσερα κομμάτια που είναι χωρισμένα σε διάφορα μέρη. Πως καταλαβαίνεις πως άλλαξε το κεφάλαιο της ιστορίας;
Η αλλαγή δεν είναι τόσο ευδιάκριτη. Δίνουμε μια ιδέα και ο ακροατής αποφασίζει πότε ξεκινάει το επόμενο κεφάλαιο. Για παράδειγμα το “Tomamak”: έχουμε μια κυκλική αλληλουχία που επαναλαμβάνεται όπως το “Torus” από τον αντιδραστήρα Tokamak reactor, καθώς εξελίσσεται με τόση ένταση και ταχύτητα, όσο ένα σωματίδιο. Με τη σύσταση των πνευστών, μπορείς να φανταστείς μια συμπίεση μέχρι που νιώθεις το Torus έτοιμο να εκραγεί. Αντ’ αυτού, κόβεται από υψηλό τόνο που θυμίζει ενέσεις πλάσματος. Στο τέλος, σταθεροποιεί εαυτόν σε μια ενέργεια που παράγει έργο που ονομάζεται Lawson – Kriterium. Έτσι περιγράφει μια αντίδραση Tokamak reaction, αλλά δεν είναι απαραίτητο να το ξέρεις αυτό. Φαντάσου το ταξίδι όπως εσύ το θέλεις.
-Αρχικά, στην μπάντα, είχατε τραγουδιστή και όταν έφυγε δεν προσπαθήσατε να τον αντικαταστήσετε. Έχεις ποτέ σκεφτεί ξανά σε κάποιο σημείο θα ήθελες να υπάρχει φωνή;
Είχαμε κάποια φωνητικά στο δεύτερο album. Θέλουμε να τα χρησιμοποιούμε σαν ένα ακόμη όργανο. Δεν αναζητούμε τραγουδιστή, αλλά ποιος ξέρει το μέλλον. Ίσως έχουμε την επόμενη φορά.
-Πολύ ενδιαφέρουσα η μουσική σας και με κάνει να αναρωτιέμαι από που επηρεαστήκατε.
Εννοείται από τους Led Zeppelin. Από τα επιδραστικότερα συγκροτήματα της μουσικής γενικά. Αν θες να μιλήσουμε απλά για το “Hangar“, είναι μια εξέλιξη των 60s και 70s progressive ή psych συγκροτημάτων, όπως οι Yes, kraut όπως οι Can, Neu! και Amon Düül, μέχρι πιο μοντέρνα όπως Colour Haze, Rotor, Dozer και Motorpsycho.
-Φαίνεται πως ενδιαφέρεστε ιδιαιτέρως για τα εξωπλανητικά. Πιστεύετε πως το ανθρώπινο γένος σύντομα θα κατοικήσει άλλον πλανήτη; Πως θα πάει το πράγμα άραγε;
Επειδή είμαστε μουσικοί και όχι επιστήμονες, δεν έχουμε ιδέα. Ανυπομονούμε όμως να πάρουμε μέρος στο ΜΕΛΛΟΝ, αλλά υποθέτω πως η ταχύτητα του φωτός θα μας πάει στο επόμενο στάδιο εξέλιξης. Και δεν το αισθάνομαι κοντά. Αλλά όπως ήδη φαίνεται θα χρειαστούμε σύντομα να εποικήσουμε, μιας που το ανθρώπινο γένος θα καταστρέψει το περιβάλλον του, εις γνώση του. Χαζέ πλανήτη…
-Θα σκεφτόσασταν ποτέ να μετατρέψετε την ιστορία σε κόμικ;
Ω ναι! Το σκεφτόμαστε. Λατρεύουμε εκείνες τις παλιές ιστορίες επιστημονικής φαντασίας, και θα ήταν γαμάτο να είχαμε κόμικς, διηγήματα ή και φιγούρες από την ιστορία. Δεν έχουμε όμως ούτε το χρόνο, ούτε τη δυνατότητα. Και μιας που δεν χρησιμοποιούμε στίχους, θα είναι δύσκολο να γράψουμε ενδιαφέροντες κι εφευρετικές ιστορίες.
-Που θεωρείς πως είναι το ιδανικό μέρος για μια συναυλία σας;
Μια μέρα στο αληθινό αστρόπλοιο Mother Engine.
-Μας επισκέπτεστε για πρώτη φορά. Τι έχετε ακούσει για εμάς; Έχετε ακούσει κάποιους από τους μουσικούς μας ήρωες; Τι θα ζήσει το κοινό που θα σας δει ζωντανά;
Δεν ξέρουμε πολλά για το κοινό στην Ελλάδα, αλλά περιμένουμε να περάσουμε τέλεια και να γνωρίσουμε κάποιους από εσάς. Έχουμε δει ζωντανά τους 1000 Mods, Tuber και Planet of Zeus σε κάποια festivals. Θα ξοδέψουμε όλη μας την ενέργεια επί σκηνής και θα νιώσετε το πάθος μας, όπου και αν παίξουμε, όσο κόσμο και να έχει. Οπότε ελάτε μαζί μας για το προσωπικό σας ταξίδι στο υπερπέραν.
-Για φινάλε, Θα ήθελα να μου γράψεις ένα καλωσόρισμα για εξωγήινους πολιτισμούς, προσκαλώντας τους να ακούσουν τη μουσική σας.
Φίλε… Δε θέλω να σε προσβάλλω, αλλά πρέπει να σταματήσεις να πίνεις χόρτο όταν γράφεις ερωτήσεις (γέλια). Δεν νομίζω πως θα ήταν απλό για κάποιο άλλο ανθρακοειδές είδος να καταλάβει τι νιώθουμε εμείς, οι άνθρωποι, με αυτό που λέμε μουσική. Αλλά είμαστε έτοιμοι να υπογράψουμε συμβόλαια με μεγάλα σχήματα, σαν τους “Cantina Band” και να ακουστούμε ως το Tatooine (σ.σ. Star Wars!).