Συστάσεις για τον φίλτατο Spice δε νομίζω πως χρειάζονται…
Αφήνοντας για λίγο στο πλάι τους thrashers My Regime, επιστρέφει στον ήχο που τον έχουμε συνηθίσει, με τους Band of Spice και το “Shadows Remain”.
Μάλιστα, όπως ο ίδιος δηλώνει, τα κομμάτια του δίσκου περιγράφουν μια δύσκολη και “τρελή” περίοδο για τη ζωή του μουσάτου ερμηνευτή κι ακούγοντας το album, η αλήθεια είναι πως βγάζει κάτι το προσωπικό στις συνθέσεις του, κάτι που κάνει συχνά-πυκνά ο Spice και δείχνει πως ως, καλλιτέχνης, θέλει να αφήνει το ψυχικό αποτύπωμά του στα τραγούδια που γράφει και είναι κι ένας από τους πολλούς λόγους που προσωπικά τον εκτιμώ.
Επί της ουσίας, όσοι γνωρίζουν τα solo βήματα του πρώην frontman των Spiritual Beggars, γνωρίζουν a priori το τι θα συναντήσουν στο “Shadows Remain”. Εδώ δεν έχει εκπλήξεις, ή πειραματισμούς, αλλά straightforward heavy rock με “μπάλες” και πραγματική old school διάθεση, όχι δήθεν revival stoner παραγωγές και λοιπούς επιτηδευμένους vintage μεταμοντερνισμούς. Εδώ η φάση είναι αληθινή και συνοδεύεται από όμορφα τραγούδια τα οποία φλερτάρουν με heavy, hard rock, blues, funk και γενικά οτιδήποτε μπορεί να μπολιάσει τον ήχο του συγκροτήματος, δίχως όμως να μπασταρδέψει το αποτέλεσμα.
Ατοπήματα υπάρχουν (πχ το ξεδιάντροπα AC/DC-like “Give Me a Hint”), όπως και κοιλίτσες, αλλά το σύνολο δεν αφήνει αμφιβολίες, ενώ η ποικιλομορφία του album (βλέπε “Caught In a War”, “Apartment 8”, “Sheaf” και “The Gap”) ξεκουράζει τον ακροατή και κρατάει το ενδιαφέρον του. Ενδεχομένως να άλλαζα την κάπως “ξερή” παραγωγή, αλλά σύμφωνα με το Δελτίο Τύπου, ήταν κι αυτή επιλογή του Spice, οπότε μάλλον έχω ήδη λάβει την απάντησή μου.
Όντας αρκετά εσωστρεφές σε σημεία, αλλά σίγουρα όχι απόμακρο, το “Shadows Remain” επιβεβαιώνει τη συνθετική συνέπεια του Spice και για πολλοστή φορά αναρωτιέμαι το πώς θα εξελίσσονταν οι Spiritual Beggars, άπαξ και βρισκόταν ακόμη στις τάξεις τους. Πέρα όμως από υποθέσεις κι ευσεβείς πόθους, το νέο πόνημα των Band of Spice είναι εξαιρετικό και γνωρίζει πολύ καλά σε ποιους απευθύνεται, ενώ όσοι παρακολουθούν την πορεία του εν λόγω κυρίου (κατά κόσμον Christian Sjostrand), θα βρεθούν αντιμέτωποι με ένα δίσκο που θα συντροφεύσει για μια ακόμη φορά κατάλληλα την μπίρα τους.
697 
