To “Sleeping through the War” που κυκλοφόρησαν οι Αμερικανοί All Them Witches τον περασμένο χειμώνα, είναι ό,τι πιο συναρπαστικό άκουσαν τα αυτιά μου για το 2017 (ως τώρα τουλάχιστον) και μετά από πολλά χρόνια κρατάω κάποιο album για τόσους μήνες σταθερά στη λίστα αναπαραγωγής μου.
Αυτό το γεγονός, με έκανε να συγκινούμαι μόλις κατάλαβα πως επιτέλους θα καταφέρω να τους δω ζωντανά (τις άλλες δυο φορές με εμπόδιζε η δουλειά) και μάλιστα, μια περίοδο που έχω λιώσει ακουστικά τη μουσική τους.
Το άνοιγμα του show ανέλαβαν οι εγχώριοι νέοι αγαπημένοι Deaf Radio, με το εντυπωσιακό τους ντεμπούτο “Alarm” να έχει τον πρώτο ρόλο στην εμφάνισή τους, αλλά και με καινούργια κομμάτια στο ρεπερτόριο τους, και κούνησαν το κοινό, αφού πρώτα ξεπέρασαν κάποια μικροπροβλήματα ήχου, λαμβάνοντας θερμότατα χειροκροτήματα.
Αυτός ο συνδυασμός QOTSA ήχου με post punk Joy Division “αναγραμματισμούς” έχει δουλευτεί σωστά και δεν θα αργήσει πολύ να καθορίσει έναν πολύ προσωπικό ήχο που θα μας κάνει περήφανους που τους παρακολουθήσαμε στην αρχή τους.
Με το πρόγραμμα να τηρείται ευλαβικά, οι ATW εμφανίστηκαν γύρω στις 22.00 με το “Howdy Hoodee Slank” που είχε μάλλον τον ρόλο του ζεστάματος και έβαλε τους θεατές σιγά σιγά στο κλίμα. Οι καρδιές σταμάτησαν με τον συμπαγή ήχο που έβγαζε το group από την αρχή και με το “When God Comes Back” τα πράγματα έγιναν πολύ ενδιαφέροντα. Στα δεξιά της σκηνής, σαν γραμματέας κάποιου δικαστηρίου που κρατάει τα πρακτικά, μπροστά από τα πλήκτρα του καθήμενος, ο Allan Van Cleave ήταν το ακλόνητο θεμέλιο του μοναδικού οικοδομήματος που ακούει στο όνομα All Them Witches.
Το “3-5-7” μπήκε πιο γκαζωμένο από ότι είναι στο album και έδωσε μια πιο χαοτική διάσταση αυτοσχεδιασμού στην παρέα του Michael Parks. “The Death of Coyote Woman” και το αγαπημένο μου φλοϋδικο “Elk.Blood.Heart” να κλέβουν την παράσταση και τα “Charles William”, “Talisman” να επιμηκύνονται λίγο με άψογα τζαμαρίσματα. Τα χειροκροτήματα ήταν μαζικά και ειλικρινή και το συγκρότημα αποζημίωνε με το παραπάνω τη χειρονομία. O φοβερός τρόπος με τον οποίο χτυπούσε το λιτό τους drum set o κύριος Robbie Staebler, πρέπει να αποτελέσει μάθημα απλότητας προς άπαντες τυμπανιστές που θεωρούν πως όσα περισσότερα έχει τόσο καλύτερος είσαι!
Το “Internet”, που με τους στίχους του κριτικάρει τη σύγχρονη κοινωνία, άψογο σε εκτέλεση και το επικό “Blood and Sand / Milk and Endless Waters” συνεχίζει να ψυχεδελίζει το χώρο. Η τριπλέτα του “Sleeping through the War”, “Bulls”- “Alabaster”- “Am I going up?” με στέλνει στα ουράνια να ψέλνω αλληλούια, ενώ το δωράκι της βραδιάς είναι το σπαραχτικό “Swallowed by the Sea”.
Το κοινό ήταν αρκετό, αλλά με αυτό που έβλεπα δεν παρατήρησα αν είχα γεμίσει όλοι οι χώροι, ο ήχος σε γενικές γραμμές στεκόταν στο ύψος του και οι μουσικοί σεμνοί κι εκφραστικοί σε βοηθούσαν να γίνεις ένα με το όραμα τους, όπως πρέπει να γίνεται.
Οι All Them Witches είναι ένα υποτιμημένο συγκρότημα που ξέρει ότι δεν ξέρει τι θέλει και το σερβίρει με μια μοναδική συνοχή παρόλ’ αυτά. Οι συνθέσεις τους σου θυμίζουν τα μουσικά σου πρότυπα, αλλά δεν τα ξεπατικώνουν προσφέροντας κάτι το ιδιαίτερο και μουσικά και στιχουργικά. Η εμφάνισή τους με συγκλόνισε, αλλά μου άφησε μια μικρή πικρή γεύση. Δεν αρκεί! Και το ξέρω μέσα μου πως μπορούν ακόμα καλύτερα να μου πάρουν τα ρέστα από τα τσιγάρα και θα το κάνουν σίγουρα την επόμενη φορά που θα έρθουν. Γιατί θα έρθουν και αυτό είναι το μόνο σίγουρο!
All Them Witches setlist
Howdy Hoodee Slank
When God Comes Back
3-5-7
The Death of Coyote Woman
Elk.Blood.Heart
Charles William
Talisman
Internet
Blood and Sand / Milk and Endless Waters
Bulls
Alabaster
Am I going up?
Swallowed by the Sea
Φωτογραφίες: Χριστίνα Αλώση
605 
