TRANSIT METHOD: “We Won’t Get Out of Here Alive”

Το όνομα της μπάντας από το Όστιν του Τέξας, Transit Method, μετά από μία σύντομη αναζήτηση στο διαδίκτυο, παραπέμπει σε επιστημονικές αστρονομικές μεθόδους για ανίχνευση πλανητών εκτός του ηλιακού συστήματος.

Για κάποιο λόγο, συνδυάζοντας την επιστημονική καταβολή του ονόματος με τον πληθάριθμο του συνόλου (=3), ο συνειρμός φέρνει μπάντα που παίζει instrumental prog metal. Αλλά πλανήθηκα πλάνην οικτράν.

Οι τύποι λοιπόν προσφέρουν μια γουστόζικη βουτιά στη δεκαετία του 90 και ένα δυναμικό κοκτέιλ από τη σπιρτάδα των Soundgarden, την τεχνοκρατική αλητεία των Jane’s Addiction του Ritual de Lo Habitual, συνδυασμένα με σαφή στοιχεία από prog metal. Ίδια αναφορά οι Rush: συ είπας, αλλά γιατί όχι;

Το τρίο έχει την σχεδόν προφανή σύνθεση (γιατί υπάρχει και η άλλη των Rush), με τραγουδιστή/κιθαρίστα, μπασίστα και drummer. Τα φωνητικά, με αρκετή δόση παραμόρφωσης και ενίοτε πανκ χροιά ταλαντώνονται κάπου ανάμεσα στον Perry Farrell των Jane’s Addiction και τον Ozzy, ενώ οι μουσικοί ακούγονται πολύ δεμένοι και προπονημένοι και με χαρακτηριστική άνεση αναπτύσσουν τα θέματά τους, κόβοντας και ράβοντας έξυπνα ριφάκια με πλήρη τεχνική κατάρτιση.

Η ποικιλία μπόλικη, με στυγνές, ευθείς στιγμές όπως το Snake Wine που ανοίγει το δίσκο και το Parasight που θυμίζει το όχημα του Lemmy όπως η ίδια η μπάντα περήφανα διατείνεται, στακάτες σαν το Constriction όπου οι Porcupine Tree συναντούν τους Sabbath, αλλά και πιο πολύπλοκες και ψυχεδελικές, όπως το χορταστικό One more beyond need και το πολλά υποσχόμενο Outlaw by disguise που κλείνει το δίσκο φέρνοντας στο νου τη χαραυγή του ψυχεδελικού προοδευτικού μέταλ.

Για οπαδούς είτε της πιο εναλλακτικής είτε της πιο προοδευτικής απόφυσης της μπάντας, το αποτέλεσμα είναι πέραν του ικανοποιητικού. Αν κατάλαβα καλά το We won’t get out of here alive πρόκειται για τη δεύτερη δουλειά των Transit Method μετά το περσινό “Roach”. Μπορεί να μη συνιστά κοσμογονία, παρθενογένεση ή την ανακάλυψη μιας νέας κατοικήσιμης Γης στη δικιά μας γειτονιά του Γαλαξία, αλλά είναι φρέσκο, νοστιμότατο, πολυπλόκαμο και ακόμα πιο πολλά υποσχόμενο.

650
Avatar photo
About Χρήστος Αθανασιάδης 48 Articles
Έχει απαρνηθεί δις το metal ψάχνοντας το νόημα σε άλλα ιδιώματα και ισάριθμες φορές έχει επιστρέψει γονυπετής ζητώντας άφεση αμαρτιών. Στο μουσικό πεντάγραμμο πάντως αναζητά το σημείο κάπου στο άπειρο που τέμνονται η post-πνευματικότητα των Talk Talk, η επιτυχία στις μεταγραφές του Miles Davis, ο χαμαιλεοντισμός των Bowie/Eno, η συναισθηματική νοημοσύνη των Rush και η ευφυής δημιουργία των original Queensryche.