“Άχου το μωρέ, τι όμορφο κουταβάκι!”
Αυτό μου έσκασε μόλις είδα το όνομα της μπάντας, το οποίο κάνει μεγάλη αντίθεση με τον ήχο σε γενικές γραμμές, αλλά και με το εξώφυλλο που έχει έναν occult χαρακτήρα.
Κρατήστε στην άκρη αυτόν τον τελευταίο χαρακτηρισμό γιατί σε λίγο θα καταλάβετε που κολλάει, εκτός του όμορφου σκίτσου που κοσμεί το δεύτερο ΕΡ των Λονδρέζων Puppy.
Χρονικά δεν φτάνει ούτε τη μισή ώρα, οπότε δεν θα κουραστείτε και ιδιαίτερα να δοκιμάσετε αυτόν τον όμορφο συνδυασμό που έχουν. Και για να τα κάνω πιο λιανά…
Αν οι Ghost μεσουρανούσαν την ίδια εποχή με τους Soundgarden, Alice In Chains και Smashing Pumpkins, μάλλον κάπως έτσι θα ακούγονταν! Οι Puppy λόγω των φωνητικών (και της παραγωγής αυτών που ποτίζει vintage-ίλα το σύνολο) παραλληλίζονται, μέχρι αηδίας κάποιες φορές, με την παρέα του Αντι-Πάπα των Σουηδών ρετρολάγνων Ghost.
Η μουσική τους ακροβατεί μεταξύ των alternative rock/metal ηρώων των ‘90s και μιας ελαφριάς ηχητικής δόσης heavy metal τελών ‘70s-αρχών ‘80s. Οι συνθέσεις στέκονται περίφημα η καθεμιά μόνη της αλλά και όλες μαζί συνδυαστικά, αφού πρώτα αποβάλεις από τον εγκέφαλο σου την όποια φωνητική σύνδεση που προανέφερα.
Προσωπικά, απόλαυσα με μεγάλη χαρά τα 24 λεπτά του “Vol. II” και θα περιμένω με περιέργεια το επόμενο (ελπίζω εκτενέστερο) “δάγκωμα” του κουταβιού.
672 
