Τρίτο άλμπουμ για τους αυστραλούς θρασο-grinders King Parrot και συνεχίζουν επιτυχημένα να αναπαράγουν το στερεότυπο του down under μεταλλά σαν κάποιου που ξυπνάει τα πρωινά δεμένος με χειροπέδες σε κρεβάτι νοσοκομείου, καλυμμένος με αίμα και ξερατά, και προσπαθεί να θυμηθεί τι σκατά έγινε το προηγούμενο βράδυ.
Μουσικά πιστοί πάντα τη μεγάλη σχολή του Ιερού Brutal Truth-ισμού αλλά με προσωπική πάντα πινελιά μας προσφέρουν άλλα 27 λεπτά “βάρα τα νταούλια και γιούργια” grind/thrashcore και οι παρατηρήσεις μου είναι οι εξής:
Στα συν, η γαμάτη παραγωγή που ειδικά στα ντραμς σπέρνει, τα φωνητικά του Young που γαμάνε και κομμάτια όπως τα “Piss Wreck” και “Scattered” που κοπανάνε σε σημείο επικίνδυνο για τα τζάμια του σπιτιού σας.
Στα μείον ότι κάποια άλλα κομμάτια κάνουν μια μικρή κοιλιά και γενικά η πανκίλα που τους χαρακτήριζε σε παλιότερες δουλείες έχει μειωθεί κάνοντας τον δίσκο λιγότερο “χύμα”. Βέβαια πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι μπάντες όπως οι Παπαγάλοι συνήθως είναι στο στοιχείο τους επί σκηνής και πιο πολύ βγάζουν δίσκους για να ανανεώνουν το live υλικό τους, οπότε είμαι σίγουρος ότι πολλά κομμάτια αυτού του δίσκου ζωντανά μεταμορφώνονται σε κάτι ακόμα πιο θηριώδες οπότε αυτές οι μικροατέλειες συγχωρούνται εύκολα.
Ιδανικό δισκάκι λοιπόν για grindfreaks και λοιπούς άξεστους αλλά και οι υπόλοιποι άμα σκάσουν για κάνα live τα παιδιά μην τους σνομπάρετε, απλά θυμηθείτε να πάρετε κάνα επίδεσμο μαζί, παίζει να χρειαστεί.
692 
