THE SHADELESS EMPEROR

Με την καρδιά και το μυαλό στον σκοτεινό, σκανδιναβικό βορρά αλλά τις φυσικές τους υποστάσεις στην ψημένη από τον ήλιο θεσσαλική γη, οι λαρισαίοι melodic death metallers The Shadeless Emperor έχουν πρόσφατα κυκλοφορήσει το πρώτο τους άλμπουμ με τον τίτλο “Ashbled Shores” και απολαμβάνουν τον αντίκτυπο της πρώτης προσπάθειας. Στη συνέντευξη  που ακολουθεί αυτοσυστήνονται και αποκαλύπτονται.

Αρχικά, παρουσιάστε μας συνοπτικά πως σχηματοποιήθηκε το γκρουπ στη σημερινή του μορφή.
Το γκρουπ δημιουργήθηκε το 2010 από τον Θάνο “Ethan” Τζιόκα, Χρήστο Μήτρο και Τάσο Μπεμπέ στην Λάρισα. Ωστόσο η μπάντα για 2 χρόνια σχεδόν ήταν ανενεργή μουσικά μέχρι και την ηχογράφηση του Homeland Demo τέλη του 2012. Η μπάντα ξεκίνησε να έχει μια ενεργή μουσική πορεία με εμφανίσεις τόσο στην Θεσσαλονίκη, όσο και στη Λάρισα. Μετά από αρκετές αλλαγές μελών, ο Φίλιππος Σαλαπάτας ενσωματώθηκε στη θέση του μπάσου. Όταν ξεκίνησαν οι ηχογραφήσεις του δίσκου το καλοκαίρι του 2015, στα τύμπανα πλέον βρισκόταν ο Θανάσης Ποσονίδης ολοκληρώνοντας έτσι το παρόν line-up.

Πώς θα περιγράφατε το ύφος της μουσικής που παίζετε σε κάποιον που δεν σας έχει ακούσει;
Η μουσική βάση της μπάντας θα λέγαμε πως είναι η Σουηδική Death σκηνή και κατά κόρον το melodic death. Όλα τα κομμάτια είναι διανθισμένα με μπόλικη δόση επικού στοιχείου, folk και progressive περάσματα, και όλα αυτά με μια doom απόχρωση. Με τρεις λέξεις η μουσική μας: ατμοσφαιρική, μελωδική, βίαιη.

Ποια ήταν η αφετηρία της έμπνευσης για τη δημιουργία του “Ashbled Shores”;
Η σύνθεση του Ashbled Shores ξεκίνησε σταδιακά. Με το που ολοκληρώθηκαν οι ηχογραφήσεις του Demo, αρκετά κομμάτια είχαν ήδη μπει στο τελικό στάδιο της σύνθεσης για το Ashbled Shores, αλλά όλα είχαν μια σφαιρικότερη επιρροή, την λογοτεχνία. Ωστόσο η αφετηρία ήταν ο J. R. R. Tolkien. Εμπνευστήκαμε αρκετά μουσικά από τα έργα του, αλλά και άλλων συγγραφέων για το μουσικό και λυρικό αποτέλεσμα του δίσκου.

Ποια ήταν η σημαντικότερη δυσκολία στη διαδικασία της ολοκλήρωσης του άλμπουμ;
Βρήκαμε αρκετές δυσκολίες στην πορεία. Το οικονομικό πρόβλημα ήταν αρκετά σημαντικό καθώς μόνο ένας εκ των πέντε εργαζόταν όταν ξεκίνησαν οι ηχογραφήσεις, Επίσης η έλλειψη πραγματικής οργάνωσης συνέβαλε με τον δικό της τρόπο στην επιβράδυνση της ολοκλήρωσης του δίσκου. Ωστόσο ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε, ήταν οι διαρκείς αλλαγές μελών και η φυσική απόσταση των μελών της μπάντας, κάτι που δημιουργούσε τριβές και ασυνεννοησία ως προς ορισμένα θέματα.

Ποια στιχουργικά θέματα πραγματεύεται ο δίσκος;
Ο δίσκος κινείται μεταξύ της φανταστικής λογοτεχνίας, της φιλοσοφίας και της μυθολογίας φιλτραρισμένα στο κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι. Ωστόσο υποβόσκει επίσης η συνύπαρξη ορισμένων στοιχείων της φύσης. Αυτού του σκότους και της φωτιάς. Το μότο της παρούσας αποκαλούμενης «εποχής» της μπάντας είναι “Of Shadows and Flames”. (Καμία απολύτως σχέση με τον δίσκο των Duskmourn παρεμπιπτόντως). Όλα αυτά τα θέματα που προαναφέρθηκαν φέρουν αυτήν την, ας το πούμε, καλλιτεχνική/χρωματική απόχρωση.

Ποια ήταν η ανταπόκριση ως τώρα σε Ελλάδα και αλλού; Θυμάστε κάποια συγκεκριμένη αντίδραση ή σχόλιο που σας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση;
Είχαμε αρκετά καλή ανατροφοδότηση από Ελλάδα αλλά και εξωτερικό. Εισπράξαμε πολύ καλές κριτικές για τον δίσκο και υπέροχα σχόλια για την μουσική μας. Είχαμε αρκετούς που προ-παρήγγειλαν τον δίσκο και το merch μας, ενώ ήταν πολύ περισσότερος ο αριθμός εκείνων που στήριξαν εκτός συνόρων και δη Αμερική. Πέραν της Λάρισας, θα πρέπει να γίνει ιδιαίτερη μνεία στην Λάρυμνα για την στήριξή της. Μεταξύ άλλων χωρών, στην Ολλανδία, στη Βρετανία, στη Βραζιλία, στην Ιαπωνία θα βρεις άτομα που μας στήριξαν αρκετά.

Έχουμε κατά νου δυο σχόλια που μας άρεσαν/έκαναν εντύπωση:
1) ενός Βραζιλιάνου reviewer που μας παρομοίαζε με τους Dark Tranquillity και πως πλην της παραγωγής, λέει, δεν έχουμε τίποτε άλλο να ζηλέψουμε από τους βασιλιάδες του Melodeath.
2) Το δεύτερο ήταν ένα καθ’ όλα αρνητικό σχόλιο: “it was a pain in my ears. Legit the worst s**t I’ve ever heard.” Μας άρεσε αρκετά, καθώς ως τώρα δεν είχαμε λάβει ποτέ τόσο ειλικρινές και ευθύ αρνητικό σχόλιο για την δουλειά μας.

Ποια είναι τα πλάνα προώθησης του άλμπουμ;
Μέχρι στιγμής, την προώθηση του δίσκου έχει αναλάβει η δισκογραφική μας “Wormhole Death”, και μαζί με αυτούς προωθούμε και εμείς όσο μπορούμε μέσω των social media. Αλλά τι καλύτερο για να κάνεις κάποιον να σε ακούσει,, από το να σε δει να παίζεις το υλικό σου ζωντανά; Έχουμε στα σχέδια μας να οργανώσουμε ένα tour στην Ελλάδα μέσα στο 2018 για την προώθηση του δίσκου.

Πού επικεντρώνετε τις μεγαλύτερες δυσκολίες για τα ελληνικά γκρουπ συγκριτικά με τις άλλες γνωστές ευρωπαϊκές σκηνές;
Οι δυσκολίες είναι διάφορες. Αρχικά είναι ο οικονομικός παράγοντας. Κάποιος που θα διαλέξει να ασχοληθεί με ένα πιο εναλλακτικό είδος μουσικής, δε μπορεί να βασιστεί στο ότι θα μπορέσει να ζήσει από αυτό και μόνο, άρα αναγκαστικά θα κάνει και κάποια άλλη δουλειά για να επιβιώσει, με αποτέλεσμα να μην έχει το χρόνο να εστιάσει στη μουσική του όσο χρειάζεται. Ένας ακόμη σημαντικός παράγοντας, είναι η στήριξη από το εγχώριο κοινό. Πολλές φορές δεν εκτιμάμε τόσο αυτό που έχουμε δίπλα μας, γιατί το έχουμε εύκολο. Παραδόξως, τα τελευταία χρόνια υπάρχει μεγάλη στήριξη από το εγχώριο κοινό και ίσως και να είναι και αυτός ένας από τους λόγους που η Ελληνική σκηνή εξελίσσεται διαρκώς.

Ποιες προσωπικότητες ή μουσικοί επηρέασαν σημαντικά στη διαμόρφωση του μουσικού ύφους σας και του τρόπου έκφρασης;
Οι προσωπικότητες που μας επηρέασαν σημαντικά ανήκουν κυρίως στον μουσικό και τον λογοτεχνικό χώρο. Οι μουσικοί που μας έχουν επηρεάσει περισσότερο, θα έλεγα ότι είναι οι In Flames, Dark Tranquility, Insomnium, Opeth και Blind Guardian. Από την άλλη, οι λογοτεχνικές προσωπικότητες που μας έχουν επηρεάσει, ανήκουνε στον χώρο της φανταστικής λογοτεχνίας, όπως ο J. R. R. Tolkien, R. A. Salvatore, Michael Moorcock, George Martin αλλά και από τον χώρο της φιλοσοφίας όπως ο Πλάτωνας.

Υπάρχουν στη μουσική σας επιρροές από άλλες μορφές τέχνης;
Οι τέχνες που μας επηρεάζουν περισσότερο εκτός από την μουσική είναι η λογοτεχνία και ο κινηματογράφος. Ένα καλό βιβλίο είναι πάντα για μας μία καλή κινητήρια δύναμη η οποία θα μας βάλει σε διάθεση να γράψουμε μουσική ή στίχους. Εκτός όμως από αυτό, ακόμα και μία εικόνα μπορεί να μας επηρεάσει τόσο συναισθηματικά, που θα βγάλει από μέσα μας την όρεξη να δημιουργήσουμε κάτι όμορφο.

Ποιο είναι το πιο “γενναίο” όνειρο που έχετε κάνει για τους Shadeless Emperor;
Το πιο γενναίο όνειρο που έχουμε κάνει για τους Shadeless Emperor, θα έλεγα ότι είναι να φτάσουμε σε ένα σημείο να επηρεάσουμε ευχάριστα ένα ευρύ κοινό. Να βάλουμε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους να αισθανθούν τα συναισθήματα που αισθανόμαστε εμείς όταν παίζουμε την μουσική μας, να καταφέρουμε να τους βάλουμε σε σκέψη, και αν γίνεται αυτό με την σειρά του, να τους οδηγήσει να δημιουργήσουν και αυτοί πράγματα.

Τέλος, πιστεύετε πως η γενικότερη κατάσταση στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια επηρεάζει τη μουσική σκηνή της χώρας στο είδος αυτό;
Όπως προανέφερα ο οικονομικός παράγοντας παίζει μεγάλο ρόλο στο να ασχοληθείς με την μουσική, πόσο μάλλον σε μία τέτοια περίοδο. Εδώ πλέον όχι απλά δεν μπορείς να κάνεις την μουσική σου επάγγελμα, αλλά είναι πολύ δύσκολο να βρεις κάποια δουλειά να συντηρήσεις τον ίδιο σου τον εαυτό, και μαζί με αυτό να επενδύσεις και στην μουσική που έχεις να κάνεις. Εκτός αυτού, το να μην είσαι οικονομικά ανεξάρτητος μετά από κάποια ηλικία, σε ευνουχίζει σε πολλούς τομείς, και ένας από αυτούς είναι και η δημιουργικότητα. Δυστυχώς στην κοινωνία μας, το να βγάζεις χρήμα, έχει γίνει συνώνυμο του να είσαι ικανός.

437
About Γιώργος Γεωργίου 540 Articles
Συνηθίζουν να λένε, «δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι»… Αν μπορούσε λοιπόν να ιδρύσει το δικό του “Cabaret Voltaire”, στους τοίχους του θα είχε κορνίζες με φωτογραφίες του Τάκη Τλούπα και πίνακες των David Bomberg και Edward Hopper. Πάνω στο πατάρι θα είχε τις δύσκολες περιπτώσεις, αυτούς που αν τελικά μάλωναν μεταξύ τους, θα έπρεπε να γίνει σε απομόνωση. Σε ειδικό “triryche design” τραπεζάκι ο Tate με τον De Garmo, και ακριβώς απέναντι σε ευρύχωρο καναπέ ο Fish με τον Steve Hogarth. Μοναχικό τραπέζι με κηροπήγιο και θέα από μικρό παράθυρο στην ομίχλη της πίσω αυλής ο Simon Jones. Φθαρμένο ημίψηλο σκαμπό και μίνι μπαρ δίπλα του για τον Nick Cave. Σκαλιστή πολυθρόνα για τον Ronnie James Dio, και κάθισμα VIP από το Villa Park για τον μουστάκια άρχοντα των ριφ. Φουτουριστικό κουπέ για τρεις σεβάσμιους κυρίους από τον Καναδά, μην τον ρωτήσεις ποιους. Κάτω σε περίοπτη θέση στο μπαρ, τον μορφονιό Joakim Larsson, για να τραβά τις ωραίες γυναίκες, και δίπλα του τον Jim Matheos να τον συμμαζεύει με την ψυχραιμία του όταν χρειάζεται. Σε ένα μικρό τραπέζι στην πιο σκοτεινή γωνιά, η περίεργη παρέα του David Sylvian, του Neil Hannon και του Paddy McAloon. Όταν κάθονται στο μπαρ και οι νεότεροι Einar Solberg, Daniel Tompkins και Daniel Estrin, η χημεία είναι πια ιδανική. Καθόλου άσχημα κι απόψε…