Το Rockway, μετά τους Accept, έχει την τιμή να μιλάει με τον γερόλυκο του Heavy Metal, Udo Dirkschneider. Πιστός στρατιώτης και εμβληματική φιγούρα της αγαπημένης μας μουσικής, ο οποίος από το 1979 μέχρι σήμερα έχει βάλει ήδη τη φωνή του σε 22 studio albums, μας μιλάει για το επερχόμενο album της προσωπικής του μπάντας U.D.O. με τίτλο “Rev-Raptor” και τους Accept, σε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη. This Metal Heart is hard to tear apart!
Λοιπόν, μετά τον Mastercutor και τον Dominator, έρχεται ο Rev-Raptor… Τι σημαίνει ο τίτλος;
Βασικά προέρχεται από τις αγγλικές λέξεις reverend και raptor. Οι στίχοι έχουν να κάνουν για κάποιον που κατασκευάστηκε ως μέρος της Τάξης, πήρε τον έλεγχο και έγινε πολύ επικίνδυνος. Στην ουσία είναι κάτι που συνεχίζουμε από το “Mastercutor” άλμπουμ. Στην αρχή ήταν ο Mastercutor, μετά έγινε ο Dominator και τώρα ο Rev-Raptor.
Επίσης, αυτά τα τρία άλμπουμ είναι παρόμοια στην παραγωγή και τον ήχο.
Κατά κάποιο τρόπο, ναι.
Ποιες είναι οι διαφορές του “Rev-Raptor” με τα προηγούμενα άλμπουμ;
Θα έλεγα ότι είναι λίγο πιο μοντέρνο το άλμπουμ. Βάλαμε περισσότερα πράγματα στο “Rev-Raptor” και δείχνει ολόκληρο το εύρος του τι είναι οι U.D.O. σήμερα.
Το άλμπουμ πράγματι είναι κάπως πιο μοντέρνο, ειδικά στον τρόπο που ακούονται οι κιθάρες. Αυτό έγινε σκόπιμα;
Όχι… Βασικά, ο ήχος στις κιθάρες είναι αυτός που θα ακούγεται και στα live και μπορώ να πω ότι το άλμπουμ κυριαρχείται από κιθάρες.
Εκτός από την παραγωγή και τον ήχο, η διαδικασία σύνθεσης των κομματιών είναι η ίδια που χρησιμοποιείτε από παλιότερα; Ναι. Πρώτα γράφουμε τους στίχους και μετά την μουσική. Από το “Dominator” και μετά γράφουμε συνεχώς και κρατάμε ότι ταιριάζει με το κάθε άλμπουμ.
Το τραγούδι “I Give As Good As I Get” φαίνεται πολύ προσωπικό και η ερμηνεία σου είναι εξαιρετική. Πες μας δυο λόγια για τους στίχους του συγκεκριμένου κομματιού, αλλά και των υπολοίπων.
Στο “I Give As Good As I Get” μιλάω για κάποιες στιγμές που προσπαθείς να δώσεις ότι καλύτερο μπορείς, αλλά συνήθως δεν παίρνεις πίσω κάτι αντίστοιχο ή έστω τον σεβασμό για αυτό που δίνεις, σε σχέσεις, στη προσωπική ζωή, στη φιλία, σε πολλά πράγματα. Στο άλμπουμ ασχολούμαστε με διάφορα θέματα, π.χ. στο “Terrorvision” μιλάμε για όλα αυτά τα πράγματα που συμβαίνουν στη τηλεόραση και τις ταινίες. Tο “Dr. Death” αναφέρεται σε κάποιον κατά συρροή δολοφόνο, έχεις δει τη ταινία “Saw”;
Nαι.
Υπάρχουν κάποια στοιχεία από αυτή την ιστορία στο τραγούδι. Το “Leatherhead” μιλάει για κάποιον αρχηγό μιας συμμορίας του δρόμου, το “Renegade” ασχολείται με μια ιστορία του στυλ: η CIA πληρώνει κάποιους ανθρώπους για να σκοτώσουν κάποιους άλλους. Στο “Rock Ν Roll Soldiers” μιλάμε για εμάς φυσικά και στο “True Born Winners” για διασκέδαση και να περνάμε καλά. Στο “Days Of Hope And Glory” για ένα παιδί που μεγαλώνει, είναι μια ιστορία ενηλικίωσης… γενικώς ασχολούμαστε με πολλά θέματα.
Άκουσες το “Blood Of The Nations” των Accept;
Nαι, φυσικά.
Σου άρεσε;
Ναι, είναι ένα καλό άλμπουμ με καλή παραγωγή, καλό τραγουδιστή, τι άλλο μπορώ να πω; Περίμενα ένα καλό άλμπουμ. Όταν έχεις σχεδόν 10 χρόνια να γράψεις κάτι, πρέπει να βγει καλό το άλμπουμ.
Αρχικά, στη δεκαετία του 80, εσύ έφυγες από τους Accept ή αυτοί από σένα;
Ποτέ δεν έφυγα από τους Accept, με απολύσανε.
Και μετά ξεκινάει μια σημαντική solo καριέρα για εσένα και τώρα έχεις περισσότερους προσωπικούς δίσκους απ’ ότι με τους Accept.
Tι μπορώ να πω… έχω το δικό μου σχήμα πολύ καιρό…
Είσαι πράγματι ένας Rock N Roll Soldier.
Είμαι ακόμα ένας Rock N Roll Soldier, φυσικά.
Δουλεύεις συνεχώς, αγαπάς τη μουσική και αυτό είναι κάτι που σέβομαι απόλυτα. Σαν οπαδός, αυτό θέλω από τους μουσικούς που θαυμάζω.
Ναι και πρέπει και οι νέες γενιές να αρχίσουν να ακούνε πάλι αυτή τη μουσική.
Καλό είναι που μουσικοί σαν εσένα παραμένουν ενεργοί και οι νεώτερες γενιές έχουν την ευκαιρία να σας δουν.
Κοιτά, εμείς είμαστε συνεχώς απασχολημένοι. Κυκλοφορούμε νέο άλμπουμ σχεδόν κάθε ενάμιση χρόνο και περιοδεύουμε συνέχεια, οπότε μπορώ να πω ότι είμαστε γενικώς μια σκληρά εργαζόμενη μπάντα.
Ποια είναι τα highlights της καριέρας σου;
Πολλά! Σίγουρα η περίοδος με τους Accept μέχρι το “Russian Roulette”, η περίοδος των U.D.O. με το “Mean Machine” άλμπουμ και η Ευρωπαϊκή περιοδεία με τον Ozzy Osbourne.
Τι σημαίνουν οι τελείες ανάμεσα στα γράμματα U D O;
Τίποτα συγκεκριμένο. Δεν υπάρχει κάποιο νόημα, απλώς θέλαμε κάποιο logo όταν ξεκινήσαμε και βάλαμε τις τελείες ανάμεσα στο όνομα. Μπορείς να πεις United Democratic Organization.
Ποια είναι τα αγαπημένα σου άλμπουμ από την προσωπική σου καριέρα και με τους Accept;
Από τους Accept θα έλεγα το “Breaker”. Δεν είναι ακριβώς το καλύτερο, αλλά για εμένα το πιο σημαντικό και από τους U.D.O. το τελευταίο… (γέλια). Ας πούμε ότι το “Rev-Raptor” εκτός από το ότι είναι ένα από τα αγαπημένα μου, το θεωρώ πολύ σημαντικό άλμπουμ.
Πως έγινε το reunion με τους Accept στα 90s και γιατί ξαναχώρισαν οι δρόμοι σας;
Είναι πολύ εύκολο. Απλώς δεν δούλεψε και στο τέλος έκαναν το ίδιο λάθος με το 1986. Ήθελαν να γίνουν ξανά πιο “αμερικάνοι” μετά τα τρία άλμπουμ.
Η Γερμανία έχει μεγάλη metal ιστορία. Ποιες θεωρείς ότι είναι οι καλύτερες Γερμανικές metal μπάντες;
Είναι πολλές για να τις αναφέρω… έχουμε τους Helloween, Kreator, Gamma Ray, οι Grave Digger είναι ακόμα ενεργοί, υπάρχουν ακόμα και οι Avantasia, Edguy. Είναι πολλές που μπορώ να πω, αλλά εμένα προσωπικά μου αρέσει πολύ η Doro.
Εσύ τι ακούς;
Τελευταία ακούω πολύ Rammstein, αλλά εκτός Γερμανίας λίγα πράγματα. Όταν ήμουν παιδί άκουγα Jimi Hendrix, Free, Deep Purple και μετά AC/DC, Black Sabbath και άλλα παρόμοια.
Σε ποιες χώρες είναι πιο γνωστή η μπάντα σου;
Οι καλύτερες χώρες για εμάς είναι η Ρωσία, οι Σκανδιναβικές, η Γερμανία και η Ισπανία θα έλεγα.
Ποια είναι τα πλάνα σας σχετικά με συναυλίες για την προώθηση του νέου άλμπουμ;
Τέλη Απριλίου πάμε στη Νότια Αμερική και θα περάσουμε από Μεξικό, Περού, Χιλή, Αργεντινή και Βραζιλία. Το καλοκαίρι παίζουμε σε αρκετά φεστιβάλ στην Ευρώπη και η δική μας Ευρωπαϊκή περιοδεία θα ξεκινήσει στα μέσα Σεπτεμβρίου.
Υπάρχει πιθανότητα για συναυλία στην Ελλάδα;
Θέλουμε πάρα πολύ να έρθουμε στην Ελλάδα, αλλά δεν έχουμε κάποια πρόταση μέχρι στιγμής.
Που προτιμάς να παίζεις live, σε μικρά clubs ή φεστιβάλ;
Για μια μπάντα είναι καλύτερα τα clubs. Τα φεστιβάλ δεν είναι ακριβώς αυτό που θέλουμε, αλλά βοηθάνε αρκετά.
Και ποιες είναι οι καλύτερες μπάντες με τις οποίες έχεις μοιραστεί τη σκηνή σε διάφορα φεστιβάλ;
Έχουμε παίξει με πάρα πολλές μπάντες… Το Wacken είναι καλό, έχουμε παίξει με τους Rammstein, Iron Maiden και αρκετές από αυτές τις μπάντες τις γνωρίζω χρόνια, ακόμα και από την εποχή των Accept.
Είσαι ακόμα επαναστάτης (σ.σ. rebel);
Φυσικά. Κάνω αυτή τη δουλειά πάνω από 30 χρόνια και αν κάνεις αυτή τη δουλειά 30 χρόνια, πρέπει να είσαι επαναστάτης.
Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου, ελπίζω να σε δούμε από τα μέρη μας.
Εγώ ευχαριστώ. Ελπίζω να βρεθεί κάποιος promoter και να μας φέρει στην Ελλάδα.
Συνέντευξη: Ανδρέας Ανδρέου
417 
