Αν η φωνή του Marco Gioffre, δε μοιάζει του Blaze.. του γνωστού πρώην frontman των Maiden, εγώ είμαι κινέζος στρατηλάτης από την Μαδαγασκάρη και τραγουδάω μαζί με τους Λεμούριους, το γνωστό party άσμα τους, σε metal έκδοση!
Και δεν είναι πως με χαλαει, ίσα ίσα δένει με όλο το υλικό τους, το οποίο είναι ότι καλύτερο έχω ακούσει τις τελευταίες μέρες! Οι διαφορετικές μουσικές αντιλήψεις των μελών του συγκροτήματος, δε σ’ αφήνει να κατηγοριοποιήσεις εύκολα τους Downhead, αλλά ούτε να τους κατηγορήσεις με ανόητες δικαιολογίες και προσχήματα, πως προσπαθούν να προσηλυτίσουν, ένα κάποιο μεγαλύτερο κοινό! Όμως σε όλες τις στιγμές, κρύβεται κάποιος, κάτι, πίσω από κάθε riff και κοροϊδεύοντας σε, σου λέει και σου τονίζει, πως αυτή η δουλειά είναι κάτι παραπάνω από metal/ rock/ progressive/post rock ή τέλος πάντων σε αυτό το οτιδήποτε μπορεί κάποιος να ανήκει!
Οι Downhead είναι μια κατηγορία μόνοι τους! Nickelback; Αρκετά κοντά, μα τόσο μακριά ώστε αν οι Αμερικανοί είχαν τις κιθάρες των Ιταλών, θα έδιναν τη Nickel τους, back σίγουρα! Αγωνιώδεις όπως οι Evanescence;! Ναι, αλλά χωρίς ξεπατικοσούρες του ίδιου τραγουδιού σε πολλά και σίγουρα όχι τόσο φλώροι! Tool; Τεχνικοί ναι, μα όχι τόσο ώστε να ακούς μονό μουσικές ικανότητες ή κλίμακες! Αν ήταν έτσι θα άνοιγαν ένα ωδείο και θα μάζευαν πολλούς μαθητές, ώστε δείχνοντας τους τις ικανότητες τους, εκείνοι να χειροκροτούν ασκόπως! Μπα! Επί της ουσίας (μουσικής δηλαδή) μόνο κι όχι επί της επίδειξης!
Είναι τρελοί αυτοί οι τέσσερις Ρωμαίοι; Ναι και με αγωνία περιμένω τι άλλο έχουν να μας πουν, μιας και στα 6 κομμάτια αυτού του EP, δείχνουν πως πρέπει να κατασκευάζεται σκληρή μουσική στις μέρες μας!
Και… μεταξύ μας, μιας και μεγάλες μπάντες έχουν χάσει το τσαγανό, δίνοντας μας μέτριους δίσκους, ας μου πει κάποιος μια δικαιολογία, ώστε να μη στηρίξουμε τέτοιες νέες δουλειές;
Μιχάλης Κανακουσάκης
503 
