Πώς να περιγράψεις το τι θα ακούσεις στο νέο άλμπουμ ενός μουσικού σαν τον Udo
Στο “Rev-Raptor” όμως υπάρχει ένας “νεωτερισμός”, όχι τόσο στη μουσική, αλλά κυρίως στον ήχο. Το μπουλντόγκ ακούει Rammstein τον τελευταίο καιρό και αυτό φαίνεται στον τρόπο που ακούγονται οι κιθάρες και τα τύμπανα σε κάποιες συνθέσεις όπως το “Leatherhead”. Tα υπόλοιπα χαρακτηριστικά των U.D.O. είναι παρόντα, όπως τα γνωρίζουμε. Η φωνή, τα riffs, τα solos, τα χαρακτηριστικά ρεφραίν, όλα είναι εδώ, αλλά επικαλυμμένα από το νέο στοιχείο, το οποίο αποτελεί φυσική εξέλιξη των δυο προηγουμένων δίσκων της μπάντας. “Renegade”, “Dr.Death”, “Rock N Roll Soldiers” και η όμορφη ημι-μπαλάντα “I Give As Good As I Get” είναι κάποια από τα κομμάτια που ξεχωρίζουν. Από τον Udo δεν περιμένω να ξαναανακαλύψει τον τροχό, ούτε με ενδιαφέρει κάτι τέτοιο στη μουσική, αρκεί το έργο που παρουσιάζεται να είναι καλό. Στο “Rev-Raptor” προσπαθούν να γίνουν επίκαιροι και να ακουστούν σύγχρονοι. Το αν τα καταφέρνουν ή αν έχει σημασία θα το κρίνει το κοινό, το σημαντικό είναι να παραμένουν ενεργοί, να δημιουργούν τη μουσική που γουστάρουν και να μας υπενθυμίζουν ότι είναι και αυτοί εδώ, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο που μπορούν. Αν μη τι άλλο, τους αξίζει σεβασμός για την συνεχή τους παρουσία και είναι άδικο, επειδή θεωρεί κάποιος δεδομένη τη παρουσία μιας μπάντας, να την προσπερνάει για αυτούς που δισκογραφούν περιστασιακά ή το οποιοδήποτε reunion. Ανδρέας Ανδρέου
571
