Από την πόλη των ποδοσφαιρικών καναρινιών Norwich μας έρχονται οι θρασμεταλάδες του μήνα, Shrapnel!
Επιστρέφουν καλύτεροι σε σχέση με το ντεμπούτο full length “The Virus Conspires” (review) και αλλάζουν άρδην τη γνώμη μου για το μουσικό του ποιόν.
Κατεδαφιστικές, γρήγορες μελωδίες με έντονες επιρροές Slayer, Exodus, Testament και φοβερές ερμηνείες στα φωνητικά από τον Jae Hadley. Δεν πάνε πίσω οι κιθάρες των Martin και Sadd, ούτε το δεμένο rhythm section των Beschorner και Grimley, σε μπάσο και τύμπανα αντίστοιχα.
Η παραγωγή είναι πολύ δυναμική και πολλαπλασιάζει την καύλα που αναβλύζει από το δεύτερο album των Άγγλων, δια χειρός Russ Russell (Napalm Death, Lock Up), ενώ και το εξώφυλλο είναι ιδιαιτέρως περιγραφικό και δείχνει μια πόλη κτισμένη σε μια παλαιότερη που παράκμασε, υπογραμμίζοντας και την κεντρική ιδέα του album.
Οι Shrapnel θα απασχολήσουν πολύ τους thrashers από δω και στο εξής, αφού κατέχουν υψηλή τεχνική κατάρτιση, ξέρουν να γράφουν γρήγορα και άγρια κομμάτια και γενικά η ποιότητα τους θα κάνει περήφανους και εκείνους που αναφέρθηκαν ως επιρροές τους.
Το “Raised on Decay” είναι ένας μουσικός όλεθρος και καλά θα κάνεις, αν είσαι φίλος του circle pit και των κομμένων τζίν, να μην τους προσπεράσεις. Άκου “Pariah”, “Carved from Above” και άλλες τέτοιες κομματάρες σε 47 λεπτά που δεν χαρίζουν κάστανα.
ΜΟΝΟ ΘΡΑΣ!
403 
