Οι Amniac είναι ένα από τα σχήματα του ακραίου ήχου στη χώρα μας που αξίζει μέγιστης προσοχής και με το δεύτερο τους full length album, “Matriarch” τον περασμένο χειμώνα ανέβασαν ακόμη περισσότερο τον πήχη. Εν όψει της εμφάνισης τους στο An Club, μαζί με τους Skull And Dawn και Automaton (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ), ο Δημήτρης Μαρσέλος επικοινώνησε με τον drummer τους, Τσάρο.
-Καλησπέρα και καλωσήρθες στις σελίδες του Rockway.gr! Έχουν περάσει 8 μήνες από την κυκλοφορία του “Matriarch”. Είστε ευχαριστημένοι από την απήχηση του ως τώρα;
Καλησπέρα. Aυτή την φορά μπορώ να πω ότι ήμαστε πολύ ικανοποιημένοι, δεν γίναμε βέβαια πλούσιοι ώστε να αγοράσουμε τις πισίνες και τις λιμουζίνες που θέλαμε, αλλά έδειξε να ακουμπάει ένα κομμάτι του κόσμου και για εμάς αυτό είναι αρκετό.
-Ας ξεκινήσουμε από την αρχή όμως. Τι σας οδήγησε στο να παίξετε ένα τόσο σκληρό είδος μουσικής και πως ονομαστήκατε τελικώς Amniac;
Αυτό δεν έγινε βάση σχεδίου. Στην αρχή πειραματιστήκαμε όπως πολλοί με το stoner. Μετά από πολλές ώρες πρόβας και αλληλεπίδρασης μεταξύ μας καταλήξαμε εκεί. Το όνομα έπεσε στο τραπέζι μαζί με άλλα, μας έδειξαν και ένα σχέδιο με ένα μωρό στον αμνιακό σάκο και το κρατήσαμε.
-Είχατε τραβήξει την προσοχή μας με το “Infinite” και με το “Matriarch” εδραιωθήκατε στα μυαλά μας. Ο τίτλος του πρόσφατου album σας μου εξάπτει την περιέργεια και θέλω να ρωτήσω, αν υπάρχει κάποια κεντρική ιδέα γύρω από την οποία γυρίζει το album; Θα δοθεί εν τέλει στη μητέρα η θέση που αξίζει στην κοινωνία;
Το concept όλου του δίσκου έχει να κάνει με την πατριαρχική καταπίεση και τον ρόλο της γυναίκας στην κοινωνία και τη μαγεία, οπότε από ότι καταλαβαίνεις και εμείς περιμένουμε να δούμε αν τελικά οι γυναίκες θα πάρουν την θέση που τους αξίζει στην κοινωνία.
-Και πόσο όμορφο εξώφυλλο! Μοιάζει σαν να έχει φτάσει το τέλος της πατριαρχίας… Ποιο χέρι είναι εκείνο που κρατάει την αγχόνη; Το φίδι τι ρόλο παίζει στην εικόνα;
Καταρχάς ευχαριστούμε. Ένα από τα κομμάτια του δίσκου ασχολείται με το κυνήγι και το κάψιμο των μαγισσών. Θεωρήσαμε ότι ήταν το ιδανικό για να απεικονίσει αυτό που θέλαμε να δείξουμε στον κόσμο, δώσαμε την ιδέα στον φίλο μας Bewild Brother και έγινε αυτό που βλέπετε.
-Θα ήθελα να μας πείτε και δυο λόγια για την παραγωγή του δίσκου και τους συντελεστές του. Πόσος χρόνος χρειάστηκε για να ετοιμαστεί το album;
Το ηχογραφήσαμε στο Πρόβα Στούντιο με την βοήθεια του αγαπημένου μας φίλου Διονύση Μαρακάκη και το στείλαμε για μάστερ στο Audiosiege στο Portland που είχαμε στείλει και το “Infinite”. Το συνολικό διάστημα των ηχογραφήσεων και της μίξης κράτησε περίπου ένα χρόνο και άλλο τόσο περίπου μας πήρε για να τα γράψουμε.
-Αποφασίσατε να προσφέρετε το “Matriarch” δωρεάν μέσω της σελίδας σας στο Bandcamp. Γιατί αυτό; Είναι ευκολότερο έτσι να φτάσει σε περισσότερα αυτιά; Πιστεύεις πως μια συναυλία είναι καλύτερος τόπος για το κοινό να ψωνίσει αν θέλει την πραμάτια σας;
Αφήνεις την δυνατότητα στον ακροατή να κρίνει πόσα λεφτά αξίζεις και αν τα αξίζεις. Νομίζω θα ήταν αστείο να νομίζουμε ότι θα βγάζαμε λεφτά σε αυτήν την χώρα παίζοντας αυτή την μουσική. Το Bandcamp βοηθάει αρκετά τις νέες μπάντες και η αλήθεια είναι πως τα πιο πολλά cds τα πουλήσαμε μέσω αυτού.
-Αναφέρεται στις σελίδες σας πως παίζετε post-sludge στα πρότυπα των Isis και των Amen Ra. Υπάρχουν άλλα συγκροτήματα που πιστεύεις έβαλαν το χέρι τους για τη διαμόρφωση του ήχου σας;
Το λέμε συχνά αυτό, τις μπάντες που ανέφερες δεν τις ακούμε καν όλοι μέσα στην μπάντα. Είναι απλά οι παραπομπές για να καταλάβει περίπου ο κόσμος τι τρέχει με τους Amniac. Η κοινή και μεγάλη αγάπη όλων μας είναι οι Gojira και όλοι μας έχουμε τεράστιο σεβασμό στους Black Sabbath. Τώρα σε τι από όλα αυτά μοιάζουμε θα το κρίνετε εσείς.
-Μαθαίνω πως υπάρχουν αλλαγές στη σύνθεση σας; Θα αλλάξει κάτι και στο μουσικό σας στυλ;
Ο Παντελής, τραγουδιστής και κιθαρίστας μας, έφυγε για το εξωτερικό και στην θέση του ήρθε ο Δημήτρης από τους Spacement. Αποφασίσαμε να μην πάρουμε δεύτερο κιθαρίστα και να συνεχίσουμε από εδώ και πέρα με μία κιθάρα. Αυτό από μόνο του φέρνει μια αλλαγή, τώρα που θα αρχίσουμε να παίζουμε τα καινούργια κομμάτια θα δούμε προς τα που. Λογικά τείνουμε να γίνουμε λίγο πιο σκληροί.
-Το Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου θα εμφανιστείτε στο ανανεωμένο An Club στο πλάι των Skull And Dawn και Automaton. Τι νιώθεις όταν είσαι πάνω στη σκηνή και τι θα ήθελες ιδανικά να νιώθουν οι από κάτω;
Μεγάλη μας χαρά που θα ήμαστε εκεί στο πρώτο live των Automaton μετά από καιρό. Στην σκηνή πάντα ιδρώνουμε τη φανέλα και κυριολεκτικά και μεταφορικά. Έστω και έναν καινούργιο οπαδό να κερδίζεις σε κάθε συναυλία είναι αρκετό. Νομίζω το καλύτερο είναι να βλέπεις τον κόσμο να ξέρει και γουστάρει τα τραγούδια σου.
-Για τελείωμα θα ήθελα να χαρίσεις λίγους από τους στίχους σας στους αναγνώστες, καλώντας τους έτσι στο An Club.
Ας χαρίσουμε απλά τον τίτλο από το τελευταίο κομμάτι του δίσκου, τα υπόλοιπα τα λέμε στα live. Erebos!!!