Ένα χρόνο μετά την παρουσία τους στο Los Almiros, οι Rumjacks θα εμφανιστούν πρώτη φορά μπροστά στο Αθηναϊκό κοινό, το οποίο έδειξε το πόσο περίμενε αυτήν την συναυλία γεμίζοντας από νωρίς το Gagarin
Μαζί τους οι Thrax Punks, οι οποίοι κατά τις εννιά και τέταρτο θα ανέβουν στην σκηνή.
Ο συνδυασμός πανκοψυχεδέλειας και παραδοσιακής Θρακιώτικης μουσικής (αυτοαποκαλούμενη πανκοπανηγυροψυχεδέλεια) ξεσηκώνουν τον κόσμο. Παλαμάκια και χοροπηδητά σείουν την κεντρική πλατεία του χωριού το κατάμεστο Gagarin με τραγούδια όπως “Γιούρια”, “Ψες Είδια” και “Καταναλώστε”.
Πάντως στα τρία τέταρτα που διήρκησε η εμφάνισή τους, οι Θρακιώτες αποδείχτηκαν πολύ καλή επιλογή, καθώς τα folk (έτσι λέμε τα δημοτικά τώρα) στοιχεία κούμπωσαν ιδανικά με τον χαρακτηριστικό ήχο των headliners.
Δέκα και τέταρτο έρχεται η ώρα για τους Rumjacks οι οποίοι θα ξεκινήσουν με τα “Patron Saint O’ Thieves”, “Banned for Life” και “The Reaper and Tam McCorty”. Ο κόσμος δείχνει από την αρχή τη διάθεσή του, με σχεδόν καθολική συμμετοχή σε ουρλιαχτά, παραδοσιακούς ιρλανδικούς χορούς, κατανάλωση και ρίψη μπίρας.
Συνέχεια με “Black Matilda” και “Kathleen”, για το οποίο ο τραγουδιστής ζήτησε την άδεια του κοινού να αφιερώσει στη μητέρα του. Αφού εξέλαυε κάτι ιαχές ως “ναι”, απάντησε πως ήταν σίγουρος ότι το ελληνικό κοινό θα τον καταλάβαινε (μάλλον ο θρύλος της ελληνίδας μάνας έχει φτάσει και εκτός συνόρων).
“No Pockets in a Shroud”, “A Fistful O’ Roses”, “My Time Again”, “Jolly Executioner” και η βραδιά πηγαίνει από το καλό στο καλύτερο. Η ενέργεια της μπάντας είναι αστείρευτη και η προσοχή του κόσμου καθηλωμένη σε αυτήν.
Μοναδικό – αλλά σημαντικό – πρόβλημα η αδυσώπητη ζέστη που επικρατούσε στο χώρο. Άτομα έβγαιναν έξω να πάρουν μια κλεφτή ανάσα κι έτρεχαν πάλι μέσα, οι μπλούζες όλων είχαν μετατραπεί σε πετσέτες και τα ιπτάμενα νερά – πλαστικά μπιροπότηρα έμοιαζαν όαση.
Μπαίνοντας στην τελική ευθεία, οι Rumjacks θα παίξουν τη δική τους εκτέλεση του παραδοσιακού Σκωτσέζικου “Wild Mountain Thyme” και θα ανεβάσουν την ένταση στο 11 (Spinal Tap ftw) με το “An Irish Pub Song”, αδιαμφισβήτητα το πιο δημοφιλές κομμάτι τους. Με το “One Summer’s day” θα αποχωρήσουν από την σκηνή για λίγα δευτερόλεπτα, οι φωνές του κόσμου όμως θα τους φέρουν πίσω και η νύχτα θα κλείσει με το “Big Man Down” και “I’ll Tell Me Ma”.
Συνολικά οι Thrax Punks ήταν θετικότατοι και κέρδισαν τους παρευρισκόμενους και οι Rumjacks για σχεδόν δύο ώρες τους είχαν όλους στο πόδι χωρίς σταματημό. Σόλες λιώσανε, τίμιος συναυλιακός ιδρώτας έσταξε, φωνές βραχνιάσανε και το σίγουρο είναι πως θα τους ξαναδούμε σύντομα.
photos: Cristina Alossi
1060 
