Δεύτερο album για ένα σουηδικό trio που μετά από πολλές ταλαιπωρίες (αν και το σχήμα είναι ενεργό από το 2000, μόλις το 2015 είδαν τους κόπους τους να μεταφράζονται σε ένα full length LP) φτάνουν αισίως στο νέο τους album.
Το “The Plague” είναι η δεύτερη προσπάθεια του σχήματος, σε ένα album που ανήκει χονδρικά στον death metal χώρο (κυρίως λόγω των φωνητικών – αρκετά καλών – του drummer / τραγουδιστή Fiebig) αλλά με λοξές ματιές προς όλο το metal φάσμα, δηλαδή δεν θα αντιμετωπίσεις κάτι στιλιστικά απρόσμενο.
Mid tempo στις ταχύτητες του (εκτός από το επιλογικό γρήγορο “The End” που με βάζει σε σκέψη διότι αυτό το στιλ ίσως να τους πάει περισσότερο), το “The Plague” έχει κάποιες αρετές να παρουσιάσει αλλά το γενικό σύνολο μάλλον κυμαίνεται στα όρια του αδιάφορου.
Υπάρχουν κάποιες καλές ιδέες στο ομότιτλο opening track (στα πρότυπα των Dark Tranquillity ή και των Omnium Gatherum), τα “Salvation” και “No Empathy” προσεγγίζουν (ή έστω, θα ήθελαν να προσεγγίσουν) τους Heaven Shall Burn, τα “Daylight is Gone”, “Burning Soil” και “All Has Vanished” ανήκουν στο χώρο του Testamentικού metal παρουσιάζοντας μια δυναμική πτυχή της μουσικής τους, το “Emotions” είναι ένα όμορφο doom /death κομμάτι που ίσως και να ξεχωρίζει ποιοτικά, αλλά συνολικά το album των Mordenial κάθε άλλο παρά με ενθουσίασε.
Το “The Plague” έχει μεν καλές ιδέες μέσα στα κομμάτια του αλλά οι πορωτικές “κορυφές” είναι ελάχιστες και το ενδιαφέρον δεν διατηρείται για πολύ. Οι εκτελέσεις είναι αψεγάδιαστες, ο ήχος επίσης αλλά συνθετικά το album δεν έχει να πει και πολλά. Με μια λέξη, μέτρια δουλειά. Και αν είναι “χρυσή” ή “άνθρακική” η μετριότητά του, είναι αδιάφορο. Εύχομαι μια πιο ουσιαστική επαναφορά.
https://www.facebook.com/Mordenial-524164104262270/
545 
