43- I’m Leaving You

Πολλές αποχωρήσεις τον τελευταίο καιρό… Ο KK Downing επέλεξε (σωστά κατ’ εμέ) να αφήσει το πλοίο που ακούει στο όνομα Judas Priest προτού βυθιστεί! Μην αρχίσετε τις γκρίνιες! Καλώς ή κακώς, είναι λογικό ύστερα από τόσα χρόνια να μη μπορούν να ανταπεξέλθουν στα ποιοτικά πλαίσια τα οποία οι ίδιοι έθεσαν! Και προφανώς το γνωρίζουν, για να ανακοινώνουν την τελευταία περιοδεία τους, άσχετα με το εάν έμμεσα δήλωσαν πως θα δισκογραφήσουν ξανά.

Εγώ πάντως είμαι από αυτούς τους “περίεργους” που δεν αποζητούσε το reunion με το Halford. Όσο και εάν γουστάρω το gay καραφλό, δεν ήθελα να τον δω να κάνει τέτοιου είδους πισωγυρίσματα… Διότι, αν εξαιρέσεις τα φράγκα και τον ενθουσιασμό του να τον θαυμάσεις ξανά μαζί με τους άλλους, καλλιτεχνικά δεν προέκυψε τίποτα από όλο αυτό το πανηγύρι. Το έχω ξαναπεί και θα το λέω για καιρό ακόμα: χίλιες φορές να φύγεις με ψηλά το κεφάλι, παρά να κουράσεις και να γίνεις μια σκιά του προσωπικού σου παρελθόντος. Το ίδιο ισχύει μέχρι ενός σημείου και με το Dickinson, αλλά αυτό αποτελεί θέμα για μια άλλη, πιο μακροσκελή ίσως κουβέντα…

Πριν προλάβει να κοπάσει το νέο της φυγής του Downing , οι Jeff Loomis και Van Williams σκάνε τη βόμβα τη δικής τους αποχώρησης! Γύρευε τι “γαλλικά” αντάλλαξαν με τους υπόλοιπους για να γράφουν στην επίσημη ανακοίνωσή τους πως “λόγω εσωτερικών διαφωνιών” πιστεύουν ότι ήρθε η ώρα να προχωρήσουν και να ακολουθήσουν δρόμους μακριά από το group. Εμένα πάντως θα μου λείψουν, ενώ το επόμενο βήμα των Nevermore πιστεύω πως θα κρίνει πάρα πολλά για το μέλλον της μπάντας! Με λίγα λόγια, άντε να βρεις άξιο αντικαταστάτη του Loomis! Αν το σκεφτούμε όμως λογικά, δεν αποκλείεται σε λίγα μόλις χρόνια να τους ξαναδούμε όλους μαζί, μιας και είναι αρκετά δύσκολοι καιροί για shredding πρίγκιπες…

Και προτού συνέλθουμε, γίνεται γνωστή και η λήξη της συνεργασίας του Roy Khan με τους Kamelot. Υπό άλλες συνθήκες δε θα με πείραζε, μιας και ένα come back των αγαπημένων μου Conception σίγουρα θα με χαροποιούσε απίστευτα! Έλα όμως που ο Roy είναι άρρωστος και πολύ φοβάμαι πως δε θα τον δούμε σύντομα στις επάλξεις… Ας γίνει καλά πρώτα, και όλα τα άλλα βρίσκονται. Βέβαια, είμαι πολύ περίεργος να δω τι θα κάνει το group! Γιατί μπορεί να μην είναι η πρώτη φορά που θα χρειαστεί να ψάξει για frontman, αλλά δύσκολα αντικαθιστάςτον Khan, πόσο μάλλον ύστερα από ένα τρομερό σερί καλών δίσκων, που ουσιαστικά χαρακτηρίζει απόλυτα και την πορεία των Kamelot! Λέτε να πάρουν τον Fabio Lione, μιας και ήδη περιοδεύουν μαζί του; Δεν είναι κακή επιλογή, αλλά μου είναι αδύνατο να φανταστώ τα κομμάτια τους τραγουδισμένα από τον ιταλικής καταγωγής “μπροστάρη” των Rhapsody (of fire)…

Μιας και μιλάμε για “αποχωρήσεις”, το επικοινωνιακό πανηγύρι στο στρατόπεδο των Dream Theater, καλά κρατεί. Ο Portnoy θα σκιστεί στα project (όπως πάντα, άλλωστε) και οι υπόλοιποι θα εκμεταλλευτούν τον όλο ντόρο βγάζοντας video, teasers και ότι άλλο χρειαστεί που θα αφορά την επιλογή νέου drummer, για να κερδίσουν το παιχνίδι των εντυπώσεων. Πιάσε το αυγό (τον Rudess στην προκειμένη) και κούρευτο!

Όσο για το Matt Barlow και το τέλος της συνεργασίας του με τους Iced Earth, για δεύτερη φορά μέσα σε λίγα χρόνια, τα έχω ξαναπεί. Η έκφραση που ταιριάζει απόλυτα με αυτήν την είδηση (λαμβάνοντας υπόψη και το μουσικό κατήφορο του group) είναι “Χέστηκε η φοράδα στ’ αλώνι”!

Εντωμεταξύ, μια παλαιότερη αποχώρηση, αυτή του Timo Tolkki από τους Stratovarius, έρχεται ξανά στην επιφάνεια, μέσω του project Return to Dreamspace, που ο ίδιος ετοιμάζει. Όπως έχει γίνει γνωστό εδώ και τουλάχιστον ένα χρόνο, ο Timo, συγκέντρωσε τα μέλη που ηχογράφησαν το κλασσικό album “Dreamspace”, έχοντας

ως στόχο ένα sequel… Μυρίζομαι συνθετικό όλεθρο, κρίνοντας από το οτιδήποτε έχει κυκλοφορήσει από τότε που πήρε την εξάχορδή του και άφησε ήσυχους τους Strats. Κάποτε τον θαύμαζα… Πλέον, περιμένω καρτερικά να αποχωρήσει από το μουσικό στερέωμα πριν φτάσει στον πάτο.

Άσχετο με το όλο θέμα, αλλά δε γίνεται να μην αναφερθώ και στην πολύ εμπνευσμένη ένταξη των Prodigy στο φετινό Rockwave… Από πέρυσι άλλωστε είχαν να έρθουν! Συν το ότι δεν κολλάνε με το line up! Οι μόνοι που λείπουν πλέον είναι οι (ομολογουμένως πολυαγαπημένοι μου) Faith No More, ενώ φήμες θέλουν τους Placebo να κρατάνε μούτρα στη Didi, μιας και είναι οι μόνοι που δε θα εμφανιστούν ξανά φέτος στην Ελλάδα…

Δημοσιεύθηκε στις 02/05/11

ΥΓ με χαρά βλέπω μια εντονότερη δραστηριότητα στα rock webzine… Πρόσεξα “πεθαμένα” site, ξεχασμένα εδώ και πολύ πολύ καιρό, να προσπαθούν να ανανεωθούν και να εκμεταλλευτούν ξανά το όνομά τους, ενώ άλλα να δείχνουν θέληση να αποτινάξουν από πάνω τους το παγερό και στείρο καμιά φορά ύφος τους, το οποίο τους περιόριζε! Όλοι οι καλοί χωράνε, αρκεί να αποφεύγονται οι εκφάνσεις αθέμιτου ανταγωνισμού και το τουπέ… Όπως είχα γράψει και παλαιότερα, ο χρόνος πάντα θα ξεσκαρτάρει και θα ξεχωρίζει αυτούς που αγαπούν τη μουσική από τους “περαστικούς” που βασίζονται σε “μέσα” και “πλάτες”…