Το κουιντέτο από το Βέλγιο φτάνει αισίως στο τρίτο του full length και με σαφή εξελικτική δεινότητα, χτίζει το όνομά του στην παγκόσμια power σκηνή (αυτή που έχει απομείνει τέλος πάντων).
Το “Annihilate the Evil” ακολουθεί τα χνάρια των προκατόχων του, με το ξυραφιαστό Priest-ικό ύφος να μπολιάζει τις συνθέσεις και τις ερμηνείες, ενώ το διάχυτο επικό στοιχείο βγαίνει αβίαστα και δίχως υπερβολές. Σταράτες συνθέσεις με ανθεμικά refrain που ξέρουν που απευθύνονται και δε σε κουράζουν.
Εντάξει, θα συμφωνήσω πως το εξώφυλλο παραείναι γλαφυρό και γενικά δεν προϊδεάζει θετικά. Προσπεράστε το, άπαξ κι αρέσκεστε σε μυθολογικό power με μάχες και τα συναφή, διότι το περιεχόμενο αποζημιώνει, έστω κι αν σε 1-2 στιγμές γίνεται κατάχρηση των λέξεων “metal”, “fight” και “steel”.
Με τους Fireforce γνωρίζεις πλέον από πριν τι σε περιμένει και η αλήθεια είναι πως το σχήμα βαδίζει πολύ προσεκτικά στα οριοθετημένα μονοπάτια που έχει από μόνο του ορίσει, με το “Annihilate the Evil” να αποτελεί μια ακόμη εξαιρετική προσθήκη στη (μικρή) δισκογραφία τους. Όταν όμως κάνεις το τρία στα τρία, τότε κάτι κάνεις σωστά! Και το εν λόγω album δίνει μια ακόμη ώθηση στην μπάντα, της οποίας το μέλλον προβλέπεται ιδιαίτερα ευοίωνο.
Μια γερή δόση Priest-ικού epic metal που θα σε κάνει να υψώσεις με πυγμή το φτυαράκι σου στην παραλία (λόγω έλλειψης εύκαιρου ξίφους), προκειμένου να πολεμήσεις τις ορδές από τα (μουσικά) ροζ φλαμίνγκο που σε περικυκλώνουν.
ΥΓ Για την ιστορία, το “Oxi Day” αναφέρεται στην 28η Οκτωβρίου, ενώ ως bonus συναντάται και μια συμπαθητική διασκευή στο “Gimme Shelter” των Rolling Stones.
757 
