Μισό γραμμάριο από το νέο album φτάνει να σε απογειώσει και να σε κάνει να μπεις στον παράδεισο της γκρούβας. Οι Half Gramme of Soma αφού έκαναν ένα hard boot στη σύνθεση τους επανήλθαν ορεξάτοι με ένα δυνατό album και ηλεκτρισμένες εμφανίσεις, με αποκορύφωμα την 16η Σεπτεμβρίου, όταν και θα παρουσιάσουν το “Groove is Black” στο An Club (δελτίο τύπου). Ο κιθαρίστας με την κωδική ονομασία Psilos και ο μπασίστας τους Mak απαντούν τις ερωτήσεις του ολίγον ξεφλουδισμένου από την ηλιοθεραπεία, Δημήτρη Μαρσέλου.
-Καλησπέρα! Μετά από αρκετό καιρό βρίσκω τους Half Gramme of Soma με διαφορετική σύνθεση και κάπως διαφορετικό ήχο. Θα μπορούσατε να παρουσιάσετε την τωρινή σύνθεση του συγκροτήματος για να τεθούν όλα τα πράγματα στη θέση τους;
Psilos: Kαλησπέρα, Δημήτρη και Rockway! Χαιρόμαστε που τα λέμε μετά από καιρό! Οι h.g.o.s έιναι ο Μotor στην φωνή, οι Psilos και Choko στις κιθάρες, ο Mak στο μπάσσο και ο Topill στα drums. Είμαστε μαζί περίπου 2.5 χρόνια από το τέλος του 2014 και αυτή είναι και η μακροβιότερη σύνθεση μας.
-Τι προκάλεσε αυτή την αναδιάρθρωση των HGOS; Κάποια ρήξη στη σχέση των μελών, μουσικές διαφορές;
P: Κoίταξε, όπως σε πολλές μπάντες έτσι και στους hgos πήρε αρκετό καιρό και κάμποσες αλλαγές προσώπων, έτσι ώστε να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες και να δέσει που λέμε το γλυκό. Την αναδιάρθρωση αυτή κυρίως την προκάλεσε η ανάγκη οι hgos πρώτα απ’ όλα να είναι μια παρέα ατόμων που να μοιράζονται το ίδιο όραμα για τη μουσική και τη δημιουργία, καθώς και το να περνούν όμορφα και όλοι μαζί να είναι ένα! Το γεγονός ότι από την αρχή πολλά από τα άτομα που πέρασαν από τους hgos ήταν από αγγελίες έκανε δύσκολο αυτό το έργο. Ήμασταν πέντε διαφορετικά άτομα σε πέντε διαφορετικούς κόσμους που προβάραμε και μετά ο καθένας έπαιρνε τον δρόμο του χωρίς να υπάρχει αυτό που λέμε οικογένεια, ώστε να αναπτυχθούν και οι προσωπικές σχέσεις και η χημεία που βοηθάνε και στο αποτέλεσμα. Πλέον αυτό έχει αλλάξει. Πρώτα απ όλα όλοι είμαστε φίλοι και μετά bandmates αφού γνωριζόμαστε χρόνια. Ακόμα και όταν προκύψουν μουσικές διαφωνίες ο τρόπος με τον οποίο αυτές αντιμετωπίζονται μας δένει περισσότερο επειδή ξέρουμε ότι όλα γίνονται για το καλό της μπάντας. Κάθε ένας από εμάς προσφέρει και συνεισφέρει σε όλους τους τομείς και αυτό νομίζω φαίνεται και στο ηχητικό αποτέλεσμα.
– “Groove is Black” o τίτλος του νέου σας album. Είναι το μαύρο χρώμα de facto κάτι “κακό”; Θα μπορούσε η γκρούβα σας να έχει άλλο χρώμα;
Μak: Η συγκεκριμένη φράση που αποτελεί και τον τίτλο του άλμπουμ προέκυψε κατά τη σύνθεση του ομώνυμου κομματιού μετά από συζητήσεις που κάναμε για τη δομή και το στυλ του. Προέκυψε κάπως φυσικά και ανταποκρίνεται στο ύφος του υπόλοιπου album καθώς και στο concept του εξωφύλλου με το παγερό και σκοτεινό διάστημα και την περιστροφική γκρούβα της μοναχικής αστεροειδούς μελιτζάνας. Βέβαια αν παρατηρήσει κανείς τους στίχους των κομματιών μας, χρώματα υπάρχουν διάσπαρτα και διαφορετικά αναλόγως την διάθεση και τη θεματολογία. Παρ’ όλα αυτά το μαύρο φάνηκε να δένει με την ενότητα του δίσκου και να τον περιγράφει καλύτερα οπότε και κάναμε αυτήν την επιλογή.
-Στο εξώφυλλο βλέπουμε μια μελιτζάνα που μάλλον συνδέεται με το εναρκτήριο “Gloomy Eggplant”. Τι παίζει με το ζαρζαβατικό;
Μ: Αυτή είναι μια ιδέα που είχα από παλιά περισσότερο σαν μια κωμική φράση ή εικόνα και ήρθε να δέσει με τη μουσική του “Gloomy Eggplant”. Υπάρχει μια δόση ψυχεδέλειας σε μια μελιτζάνα όσον αφορά τη μορφή της (πρόκειται για το αυγό της φύσης όπως ετυμολογικά μπορούμε να αναλύσουμε), τα χρώματα της και στο εν λόγω κομμάτι στιχουργικά περιγράφεται ένα ψυχεδελικό αστρικό ταξίδι όπου ανάμεσα στο συμπαντικό κενό παρουσιάζονται πλανήτες, κομήτες, και άλλα αστρικά σώματα, αλλά και μια μοναχική περιστρεφόμενη μελιτζάνα να ταξιδεύει χωρίς εντοπισμένο στόχο και πορεία. Ο ήρωας λοιπόν της ιστορίας προσεδαφίζεται μετά από ένα νοητικό ταξιδάκι στην επιφάνεια της μελιτζάνας μας και απολαμβάνει τη γκρουβάτη περιστρεφόμενη πορεία της χωρίς να μπορεί να ξεχωρίσει αν πρόκειται για κάποιο όνειρο ή συνειδητή πραγματικότητα.
-Η αλλαγή προσώπων άλλαξε λίγο και την ηχητική σας μορφολογία και τώρα, θα έλεγα και τα δυο πόδια σας βρίσκονται στο κατώφλι της desert rock σκηνής. Ο σκληρός αυτός τρόπος αποτύπωσης του rock ‘n’ roll είναι πολύ δημοφιλής αυτή τη στιγμή στη χώρα μας, αλλά βάλλεται ταυτόχρονα από εκείνους που δεν γουστάρουν να βλέπουν το λεγομένο stoner στα πάνω του. Γιατί οι HGOS αποφάσισαν να παίξουν έτσι; Τι μπορείτε να πείτε στους “εικονοκλάστες” για να τους βάλετε στη θέση τους;
P: Ωραία ερώτηση!Αρχικά οι hgos δεν αποφάσισαν να παίξουν κάπως, μπορεί να ακούγεται “κλισέ”, αλλά είναι η αλήθεια και όντως παίζουμε αυτό που μας βγαίνει. Ο μουσικός πιστεύω πως είναι σαν ένα “σφουγγάρι’’ που μαζεύει ήχους, εικόνες, εμπειρίες και όταν έρθει η ώρα το στραγγίζει και βγάζει το σύνολο όλων αυτών. Όλοι μας στο group ακούμε την desert σκηνή της California, την 90’s σκηνή του Seattle, πολύ 70’s classic rock και ψυχεδέλεια, οπότε φυσιολογικά όταν πιάσουμε τα όργανα μας κάτι τέτοιο θα βγει από μέσα μας. Αν ακούγαμε πολύ Bay Area Thrash ή Florida Death Metal ή Power Metal, μάλλον δεν θα παίζαμε όπως παίζουμε τώρα. Οπότε η απάντηση είναι πως παίζουμε έτσι κυρίως επειδή έχει να κάνει με τα ακούσματα μας και πάνω απ όλα είμαστε fans της μουσικής και μετά μουσικοί. Αυτό που έχω να πω είναι να αγαπάμε όλοι μας τη μουσική,να την αγαπάμε πραγματικά και αν το κάνουμε αυτό θα κρατάμε μόνο τα θετικά, κάτι τέτοιο πρέπει να κάνουμε και με το όποιο hype μπορεί να έχει δημιουργηθεί γύρω από τον συγκεκριμένο ήχο στην χώρα μας. Ας κρατήσουμε τα θετικά απ’ όλο αυτό και ας αφήσουμε τους “εικονοκλάστες” να κάνουν και να λένε ότι θέλουν.
-Οι διάρκειες των κομματιών σας είναι κυρίως κοντά στο μέσο όρο της rock μουσικής, αλλά φαίνεται πως δεν φοβάστε να παίξετε μακροσκελέστερα και το κάνετε με επιτυχία. Οι μελωδίες αποφασίζουν από μόνες τους πότε θα τελειώσουν ή κρίνετε εσείς ανάλογα με το πόσο καλά μπορεί η κάθε ιδέα να πάει κόντρα στο ρολόι;
Μ: Δεν πιστεύω ότι έχουμε κάποια συγκεκριμένα χρονικά πρότυπα για τα κομμάτια μας. Κάθε ένα από αυτά αποτελεί ένα εσωτερικό γέννημα, το οποίο καθώς έρχεται στον κόσμο πρέπει να φροντίσουμε να πάρει την μορφή που του αναλογεί και να είναι όσον το δυνατόν πιο σφαιρικό και ολοκληρωμένο διατηρώντας την προσωπική του ταυτότητα. Έτσι δεν φοβόμαστε να κλείσουμε ένα κομμάτι σχετικά νωρίς ή να το απλώσουμε χρονικά διανθίζοντας το αν αυτό εξυπηρετεί τις ανάγκες της υπόστασης του. To μόνο χρονικό όριο που μπορούμε να πούμε πως είχαμε είναι η διάρκεια του album να μην ξεπερνάει τα χρονικά όρια που θέτει η κυκλοφορία του σε βινύλιο.
-Δυνατή παραγωγή το “Groove is Black”. Ένας ακόμη λόγος που κάνει το δίσκο αγαπητό. Μπορείτε να μας μιλήσετε λίγο για τη διαδικασία που έφερε αυτό το αποτέλεσμα;
P: Η διαδικασία αυτή ξεκίνησε αρκετά πριν μπούμε στο studio. Eίχαμε πειραματιστεί και δουλέψει πάρα πολύ το υλικό στο προβαδικό κάνοντας προπαραγωγή και ουσιαστικά στο studio αποτυπώσαμε ότι με άνεση και χρόνο είχαμε δουλέψει από πριν. Επίσης επενδύσαμε αρκετά και στον εξοπλισμό μας. Αυτό που έμενε ήταν να επιλέξουμε τον κατάλληλο χώρο και τα κατάλληλα άτομα για να κάνουμε πράξη το πλάνο μας. Δεν δυσκολευτήκαμε πολύ στο να επιλέξουμε τον Γιώργο Λεόδη για την δουλειά της ηχογράφησης και της μίξης, που τον ξέρουμε και μας ξέρει, ενώ όλα αυτά έγιναν στο κάτι παραπάνω από φιλικό περιβάλλον που έχει δημιουργήσει ο Γιαννάρας των 1000mods στα Wreck it Sound Studio στην Κόρινθο. Επιπλέον το γεγονός ότι φύγαμε για 15 μέρες σχεδόν από την Αθήνα και κλειστήκαμε σε ένα studio αποκλειστικά και μόνο για έναν σκοπό πιστεύω πως βοήθησε. Το mastering έγινε από τον Brad Boatright στην Αμερική.
-Τι σχέδια έχουν οι HGOS για την ερχόμενη σεζόν; Θα κυνηγήσετε περιοδεία εκτός Ελλάδος;
P: Λοιπόν τα σχέδια μας ξεκινάνε από τον Σεπτέμβριο και η προτεραιότητα μας είναι το release live μας που θα γίνει στο Αn Club στις 16 του μήνα ημέρα Σάββατο, μαζί με τους Jaw Bones και Cold Dezert! Μετά ήδη έχουν κλειστεί κάποια live και θα ακολουθήσουν και άλλα στην επαρχία ενώ ο μεγάλος μας στόχος είναι όπως είπες ένα tour εκτός Eλλάδος. Αυτό το δουλεύουμε από τώρα σιγά σιγά και πιστεύουμε πως θα γίνει πράξη την ερχόμενη άνοιξη!
-Τι ονειρεύεστε σαν μουσικοί; Λεφτά, γκόμενες και τέτοια;
P: Tα κλασσικά μωρέ…γυναίκες, γρήγορα αυτοκίνητα, casino και ναρκωτικά! Σοβαρά τώρα αν ονειρευόμασταν λεφτά, μάλλον θα έπρεπε να παίζουμε άλλο είδος μουσικής και με άλλο στίχο, ενώ όσο αφορά τις γυναίκες μάλλον τις απωθεί παρά τις προσελκύει. Θα έλεγα πιο απλά πράγματα όπως το να δούμε την δουλειά μας αποτυπωμένη σε βινύλιο πράγμα που έγινε,να παίξουμε με κάποια από τα ινδάλματά μας, ίσως και να φτιάχνουμε και να εξοπλίζουμε συνέχεια τον χώρο μας με ενισχυτές, καμπίνες και όργανα!
Μ: Να μην πάψουμε ποτέ να παθιαζόμαστε με τη μουσική, να ονειρευόμαστε παίζοντας και συνθέτοντας και να ανασύρουμε μέσω αυτής αβίαστα τα εσώτερα άδηλα χαρακτηριστικά μας.
-Από ότι φαίνεται ο κόσμος γύρω μας καταρρέει, αν και νομίζω πως δεν ήταν ποτέ όρθιος πραγματικά, και το μόνο πράγμα που έχει μείνει σε αρκετούς από εμάς είναι η μουσική. Τι θα λέγατε σε κάποιον που σκέφτεται να πιάσει στα χέρια του ένα όργανο ή το μικρόφωνο; Αξίζει ο χρόνος, το χρήμα, η κούραση; Τι νιώθετε όταν τελειώνει κάποιο live;
Μ: Η ανθρωπότητα παρουσιάζει σημάδια κορεσμού πάρα πολλά χρόνια τώρα, είναι σαν να έχει χάσει τον δρόμο της, κάτι που αναλύουμε και στους στίχους του “Νo Μan’s God”. Βρισκόμαστε πιστεύω πολύ κοντά σε ένα σταυροδρόμι όπου ή θα αλλάξουμε ουσιαστικά σαν είδος και εξελιχθούμε ή θα καταρρεύσουμε και θα εξαφανιστούμε με βίαιο ή φυσικό τρόπο. Η μουσική από την άλλη φιλοξενεί μέσα της μια φυσική αγνότητα, που εμπεριέχει ευεργετική δύναμη να ηρεμεί την ψυχή και να ανασύρει βαθιά συναισθήματα από τα μέσα. Διασυλλογικά είναι ο πιο όμορφος άμεσος τρόπος να επικοινωνήσουν δύο ή περισσότεροι άνθρωποι-κόσμοι και από αυτήν την άποψη η σημασία της είναι καταλυτική. Αν μπορούσα να συμβουλεύσω έναν νέο πάνω στο ζήτημα, θα του έλεγα να ψάξει τα μουσικά όργανα και να παρατηρήσει πως οι νότες αντηχούν την εσωτερική του κατάσταση, και πως αυτό λειτουργεί σχεδόν λυτρωτικά. Κυρίως θα τον συμβούλευα να αγαπήσει τη μουσική και να την κάνει μέρος της ζωής του καθώς πρόκειται για έναν πολύ καλό και ζεστό σύντροφο που ποτέ δεν θα σε αφήσει “ξεκρέμαστο”. Η εντατική ενασχόληση με αυτήν θα χρειαστεί σίγουρα κόπο, χρόνο και χρήμα, όπως και τα περισσότερα ουσιαστικά θέματα της ζωής, αλλά η πληρότητα που σου προσφέρεται στο τέλος θα έλεγα πως δεν ανταλλάσεται εύκολα.
P: ‘Οταν τελειώνει κάποιο live κατά κάποιο τρόπο νιώθουμε πως όλοι αυτοί οι κόποι και θυσίες που κάνουμε αξίζουν και με το παραπάνω. Το συναίσθημα έστω και ένας να χειροκροτεί και να απολαμβάνει κάτι που έχεις δημιουργήσει είναι μοναδικό,ενώ τα λεπτά που είσαι πάνω στο stage δεν συγκρίνονται με τίποτα!
-Αρκετοί σας παρομοιάζουν με τους Nightstalker. Το θεωρείτε κοπλιμέντο ή καταδίκη;
Μ: Η αλήθεια είναι ότι ο κόσμος αρέσκεται στις αναφορές γιατί τον βοηθάνε στην επικοινωνία και την κατανόηση. Οποιαδήποτε παρομοίωση με μπάντες, όπως οι Nightstalker ή και άλλες τόσο μεγάλες είναι κοπλιμέντο για εμάς και δείχνει ότι κάτι καλό κάνουμε. Από την άλλη ενδιαφερόμαστε σαν μουσικοί να παράγουμε υλικό που θα κρύβει μια μοναδική ταυτότητα και προσωπικότητα και θα αντηχεί στο ποιοι μοναδικά είμαστε.
-Για τελείωμα θα ήθελα να χαρίσετε στους αναγνώστες μας κάποιους από τους στίχους του album. Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας!
“into the space vacuum i slowly breathe
and taste tha black sense of nothing
inside the liquid holes i dive
deep where the eggplant lies”
505 
