Οι Wintersun επιστρέφουν!
Μπορεί να τους πήρε 5 χρόνια μετά το εξαιρετικό “Time I” του 2012, αλλά τουλάχιστον δε χρειάστηκαν και τα 8 χρόνια που μεσολάβησαν από το μνημειώδες ομώνυμο ντεμπούτο τους, του 2004, έως τότε.
Οι 4 εποχές των Wintersun είναι ένα ακόμα μεγαλεπήβολο έργο, όπως αυτά που μας έχουν συνηθίσει μέχρι σήμερα. Έντονα συμφωνικό, με πολλές εναλλαγές φωνητικών, επικά σημεία, πληθώρα ρυθμών και συναισθημάτων.
Το album ανοίγει με την “Άνοιξη”. Ίσως το πιο straight forward τραγούδι, όσο μπορούμε να το πούμε αυτό για ένα 15λεπτο κομμάτι που περνάει από πολλά μουσικά στάδια κατά τη διάρκεια του. Όμως ο έντονα συμφωνικός χαρακτήρας του και τα φωνητικά που παραμένουν growls σε όλο το πέρας του (εκτός από κάποιες αφηγήσεις και το πολυφωνικό ρεφρέν) οδηγούν στο πιο “εύκολο” κι ευθύ τραγούδι.
Στο “Καλοκαίρι” μια ωραία ακουστική μελωδία μας βάζει στο κλίμα πριν ένα τίγκα Primordial riff μας οδηγήσει στο κυρίως μέρος του τραγουδιού. Τα growls παρέα με την λιτή μελωδία των πλήκτρων αναλαμβάνουν να μας στοιχειώσουν ενώ τα καθαρά φωνητικά του ρεφρέν έρχονται να μας καθηλώσουν. Κι αφού περάσουμε κάποια ακουστικά και folk στοιχεία κάπου στα μισά, θα ακολουθήσει ένα ακόμα πιο καθηλωτικό, πολυφωνικό, κλείσιμο που θα γονατίσει και τους πιο δύσπιστους.
Το “Φθινόπωρο” κερδίζει τον τίτλο του πιο ακραίου κομματιού. Τα drums βαράνε ακατάπαυστα και οι κιθάρες ξυρίζουν σε ένα συμφωνικό black metal έπος που βγάζει το φθινόπωρο από τη μιζέρια του και το οδηγεί σε επιθετικές, σκοτεινές καταστάσεις.
Όμως κάπου εκεί θα έρθει ο “Χειμώνας” για να καταστρέψει όποια ψυχολογία μας είχε απομείνει. Είναι το πιο συναισθηματικό κομμάτι του album. Η μελωδία του είναι συντριπτική ενώ τα φωνητικά (καθαρά κυρίως αυτή τη φορά) σε αφήνουν να αναρωτιέσαι τι ακριβώς κάνει ο Jari Mäenpää. Οι φωνητικές γραμμές του αξίζουν ειλικρινά συγχαρητήρια. Ο τρόπος κι η επιτυχία με την οποία μεταλλάσει τη φωνή του είναι από άλλο πλανήτη. Όσο για την πίκρα και την οδύνη που βγάζει το “Loneliness”… δεν υπάρχουν λόγια. Ακούστε το και θα καταλάβετε.
Τι θα άλλαζα στο “Forest Seasons”; Λίγα πράγματα… Ίσως την παραγωγή. Θα την ήθελα πιο οργανική. Είναι αρκετά ψηφιακό το άκουσμα. Μπορεί να φταίει που την ανέλαβε το ίδιο το συγκρότημα; Δε ξέρω. Ίσως θα άλλαζα και την ημερομηνία κυκλοφορίας του. Είναι πολλά τα 5 χρόνια. Πάρα πολλά. Δίσκοι σαν αυτόν πρέπει να κυκλοφορούν πολύ πιο σύντομα. Όσο κι αν η ψυχολογία μας δεν μπορεί να αντέξει πολλά τραγούδια σαν τον “Χειμώνα” των εποχών του δάσους.
653 
