Κλείνοντας 20 χρόνια ζωής, οι εξ Αμερικής Soil, αποφάσισαν να βγάλουν μια συλλογή με τις καλύτερες στιγμές τους.
Εύλογα, ο μέσος ακροατής θα αναρωτηθεί ποια η χρησιμότητα μιας τέτοιας κίνησης, όταν το σχήμα διαθέτει μόλις έξι full length στο ενεργητικό του. Η αλήθεια είναι πως οι Soil δεν έγιναν ποτέ μεγάλη μπάντα, από την άλλη όμως, είναι από εκείνες τις μπάντες που αξίζει να έχεις ένα best-of τους κι έτσι, το “Scream: The Essentials”, αποκτά νόημα.
Για όσους δεν έτυχε μέχρι σήμερα να συστηθούν με το μουσικό ποιόν των Soil, το μόνο που χρειάζεται να ξέρει κάποιος είναι πως μιλάμε για ένα συγκρότημα που στην αρχή του φλέρταρε με την ευρύτερη alternative και nu metal σκηνή, συνδυάζοντας Rob Zombie, Korn και Pearl Jam
Το 2004, ο frontman Ryan McCombs αποχωρεί, προκειμένου να ασχοληθεί με την οικογένειά του, με τον A.J. Cavalier να τον αντικαθιστά, έως ότου επιστρέψει ξανά ο McCombs το 2010. Η, εκ των υστέρων, πρόσκαιρη αυτή αλλαγή δεν επηρέασε άρδην τον ήχο του group, αν και η αλήθεια είναι πως, φωνητικά, η συνταγή άρχισε να φέρνει περισσότερο σε κάτι ανάμεσα σε Disturbed και Papa Roach. Το reunion επανέφερε τους Soil στα πιο γνώριμα μονοπάτια τους, διαθέτοντας παράλληλα και μια πιο Godsmack αισθητική σε σημεία και τέσσερα χρόνια μετά την τελευταία τους ολοκληρωμένη δουλειά, φτάνουμε στο “Scream: The Essentials”.
Η συλλογή ξεκινάει με μια διασκευή στο “Gimme Some Lovin’”, μέσα από το περίφημο soundtrack του “The Blues Brothers” και συνεχίζει με το “Broken Wings”, στην εκτέλεση του δεύτερου EP της μπάντας, “El Chupacabra” (είχε προηγηθεί κι εκείνη στο EP “Soil” του 1997).
Από εκεί και πέρα, το “Scream: The Essentials” ακολουθεί τη δισκογραφική πορεία του group, με δυο κομμάτια από το “Throttle Junkies” του 1999, 3 από το “Scars” του 2001, 3 από το “Redefine” του 2004, 2 από το “True Self” του 2006, 2 από το “Picture Perfect” του 2009 και 4 από το “Whole” του 2013, ενώ ως bonus track συναντάται μια live εκτέλεση του “Halo”, όπως και μια διασκευή στο “Rusty Cage” των Soundgarden (η τρίτη στο album, μιας και πέραν του προαναφερθέντος “Gimme Some Lovin’”, περιλαμβάνεται κι εκείνη στο “Black Betty”).
Αξίζει να σημειωθεί πως το τραγούδι “Can You Heal Me” εκπροσωπείται από την ακουστική version του, η οποία είχε ηχογραφηθεί στο studio του Dimebag Darell το 2004, λίγο μετά την περιοδεία των Soil με τους Damage Plan, με τον Vinnie Paul να αναλαμβάνει την παραγωγή του.
Εν κατακλείδι, μια συλλογή από 20 τραγούδια, η οποία αντικατοπτρίζει πλήρως την πορεία του συγκροτήματος , το οποίο έχει την ευκαιρία να συστηθεί σε μια νεότερη γενιά και συνάμα να υπενθυμίσει στους παλαιότερους τα (όχι και τόσο μακρινά) ‘00s.
Μια χαρά λοιπόν!
560 
