Από τις καλές μονάδες του γερμανικού μελωδικού death metal (στοιχείο άλλες φορές λιγότερο έντονο, άλλες φορές περισσότερο στην τακτή, από το 2000, δισκογραφία), οι γερμανοί Obscurity δεν είχαν ιδιαίτερα σκαμπανεβάσματα στην αξιόλογη εν γένει πορεία τους.
Με βασική επιρροή τους Amon Amarth, οι γερμανοί επανέρχονται με το νέο, όγδοο album τους και ακούγονται αρκετά βελτιωμένοι σε σχέση με το προ τριετίας “Vintar”, το οποίο ήταν από τις καλές δουλειές τους.
Το μουσικό μοτίβο δεν έχει παρεκκλίνει αν και εμφανίζονται ίσως πιο μελωδικοί από ποτέ, με Maidenότροπες δισολίες να διανθίζουν τις συνθέσεις, ενώ ρυθμικώς ακούγονται ποικίλοι, με ταχύτητες που παλινδρομούν ανάμεσα στα σκανδιναβικά, αλά At The Gates, πρότυπα και με διάσπαρτες στιγμές black metal εκτροχιασμού όπως στα “Hinrichtung” και “Ehre den Gefallenen” (οκ, συνηθίζεται αδιαλείπτως αυτό το φαινόμενο από το 1995 και δώθε, δεν είναι κάτι που εκπλήσσει, από την άλλη για τον γράφων αυτό το στυλ συνιστά μια από τις απολαύσεις του).
Όχι πολύ τεχνικά αλλά οικειέστατα riffs (που μάλλον η τεχνοτροπία τους ανήκει στο καθαρό, κλασσικό heavy metal, με “μοντέρνο” ηχητικό αέρα που η παραγωγή τον προσαρμόζει απόλυτα σε death metal αισθητικές), καλό ρυθμικό δίδυμο όπως προανέφερα, σε επίπεδα “εξαιρετισμού” όταν speedάρει το drumming του Draugr, ενώ τα φωνητικά του Agalaz είναι απολύτως συμβατά, μολονότι τραγουδισμένα στη μητρική του γλώσσα, κάτι που σημαίνει ότι το κάταγμα γλώσσας είναι ένα ενδεχόμενο αν πας να τραγουδήσεις κάποιο sing along, με ηρωϊκή / πολεμική στιχομυθία, ρεφρέν.
Με καλό, συμπαγή αλλά όχι πνιγηρό ήχο, το “Streitmacht” μου άρεσε συνολικά. Δεν διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας, από την άλλη η μελωδική φρασεολογία τους έχει κάτι ιδιαίτερο (ως Γερμανοί ακούγονται λίγο πιο χοντροκομμένοι και για το ύφος τους, αυτό ίσως να συνιστά και extra credit), κάτι που φαίνεται στα “793”, “Streitmacht Bergisch Land” και “Endzeit” (υμνάκος), όμορφα τραγούδια όλα τους, στο Dark Tranquillityκό “Todesengel”, ενώ και τα “Meine Vergeltung”, “Herbstfeldzuege” και “Was Uns Bleibt” τα οποία είναι κομμένα και ραμμένα στο ύφος των Σουηδών πολέμαρχων, έχουν να προσφέρουν τη δική τους αυτοτελή “πινελιά”.
Το “Streitmacht” δεν θα το θεωρούσα εξελικτικό βήμα από τους Obsurity, αλλά έναν πολύ δυναμικό “δρασκελισμό” στην πορεία τους. Θα μπορούσε να πεί κανείς ότι πρόκειται για το “λίγο πιο θανατερό” alter ego των συμπατριωτών τους (και θεούληδων) Εquilibrium. Αν φιλοδοξούν σε μεγαλύτερη αναγνώριση από το ακραίο (οκ, όχι και το πιο ακραίο, το ακροατήριο υποθέτω είναι ευρύτατο και μπορεί να συμπεριλάβει κάθε είδους metaller) σινάφι, καλώς πράττουν, το υλικό που προσέφεραν είναι αξιοπρεπέστατο και του αξίζουν οι αυτιές σας.
Προσωπικά ένιωσα την επιθυμία για ρετρό καταστάσεις όπως κάψιμο αγροικιών, σφαγές χωρικών και μοίρασμα λαφύρων, αφού προηγηθεί ο βιασμός όλων των παρθένων του χωριού (τι, έτσι στο τζάμπα έφτιαξα ολόκληρη φαντασίωση;). Ρίξε μου μια σφαλιάρα μωρό μου, έτσι, για την απογκαύλωση.
https://www.facebook.com/obscuritybergischland/
http://www.obscurity-online.de/
802 
