Αν προσθέσουμε τις λέξεις magnus, sphere και στο τέλος το σύνδεσμο con, τότε μας προκύπτει μία ενιαία: Magnisphyricon, όπου είναι και ο τίτλος του δεύτερου ολοκληρωμένου άλμπουμ των Sons Of Seasons. Η μπάντα δημιουργήθηκε το 2007 από τον κιθαρίστα/ πληκτρά Oliver Palotai (Doro, Kamelot, CircleII Circle, Blaze, Uli Jon Roth) με τη προσθήκη του ντράμερ Daniel Schild, όταν ήταν ακόμα μέλη στη μπάντα του Blaze.
Στη πορεία, μπήκαν στη παρέα τους και οι Jürgen Steinmetz (μπάσο), Henning Basse (φωνητικά), Pepe Pierez (κιθάρα) και η μπάντα είχε γεννηθεί. Κάνοντας συναυλίες κάτω από ονόματα όπως οι Epica, Edguy και Kreator, για να υποστηρίξουν το ντεμπούτο τους , κατορθώσανε να κάνουν τις δικές τους headline εμφανίσεις. Φτάνοντας λοιπόν στο σήμερα κυκλοφορούν το νέο τους δίσκο σε διάστημα ενός χρόνου από τον προηγούμενο. Το ύφος τους κυμαίνεται σε μελωδικό συμφωνικό ατμοσφαιρικό power metal με εμφανή κλασσικά στοιχεία, αγγίζοντας το στυλ των Sonata Arctica και ενίοτε των Epica. Αρκετά ενδιαφέρουσα μπάντα, καθώς δεν αναμασά ιδέες άλλων συγκροτημάτων – ενώ φαίνονται τόσο οικείοι κατά τα άλλα – ενώ δείχνουν να έχουν τη δική τους μουσική ταυτότητα. Το άλμπουμ ακούγεται ευχάριστα και χαλαρά σε επαναλαμβανόμενη φάση στο σπίτι, στη δουλειά ή σε στιγμές του καφέ διαβάζοντας εφημερίδα. Στα επιπλέον συν του είναι η συμμετοχή της Simone Simons (με την οποία διατηρεί δεσμό ο Oliver)στο κομμάτι “Sanctuary”. 14 κομμάτια προκύπτουν συνολικά σε αυτή τη δουλειά. Μετά από αρκετές ακροάσεις, δεν διαπίστωσα να μου έχει κολλήσει κάποιο κομμάτι, αλλά κάτι με ωθεί στο να θέλω να ακούσω το δίσκο ξανά. Δεν είναι από τα άλμπουμ που θα λείψουν από τη δισκοθήκη σου, αλλά αν θες να ξεφύγεις από τα συνηθισμένα που ακούς μανιωδώς τελευταία, θα αποτελούσε καλή επιλογή γιατί είναι απλό απαιτεί ελάχιστη προσοχή και δεν είναι δύσπεπτο.
646 
