Έβδομο album για τους αμερικανούς brutal death / grinders Origin των οποίων η διάθεση για αγνό ξύλο μετά μουσικής, δεν έχει κοπάσει.
Είκοσι χρόνια στο κουρμπέτι, στο ίδιο και απαράλλαχτο ύφος, η τετράδα από το Kansas συνεχίζει την πορεία της στο υπερτεχνικό, καφροκαφρικό death metal, τρία χρόνια μετά το επίσης αρκετά καλό “Omnipresent”, χωρίς καμία υποψία συμβιβαστικής “μεταμέλειας” ή παρέκκλισης από τα συνήθη.
Μηδενική μελωδικότητα, ακατάσχετο σφυροκόπημα από τους John Longstreth (drums – απορώ πως βγάζει live το παλικάρι) και Mike Flores (μπάσο) σε μια πανσπερμία άρρητων beats, κιθαριστικώς ο Paul Ryan ακούγεται σαν αλεστική μηχανή, έχοντας βιρτουοζική απόδοση σε θέματα που απαρτίζονται από layers φρενιασμένων death / grind riffs και ένας Jason Keyser σε απόλυτα βορβορώδη επίπεδα, δείγμα λαρυγγικής ισχύος.
Πολύ ωραία τα “Accident and Error” και “Cascading Failures” (κάπου μου έφεραν ψήγματα “ορθολογικής” death metal αντιμετώπισης αλα The Black Dahlia Murder), το εξωφρενικό “Truthslayer” και το φοβερό “Uneqivocal”, ένα grind έπος διάρκειας 10 λεπτών με πραγματική progressive αισθητική.
Ο ήχος είναι τέλειος και διαχωρίζει ευδιάκριτα την χαοτική συνθετική φύση του “Unparalleled Universe” και οι φίλοι του χουλιγκανισμού, αυτοί που αρέσκονται σε ηχοτόπια ισοπέδωσης και καταστροφής, θα την καταβρούν. Στα ίδια μήκη κύματος με τους πατρινούς Vermingod (θα το ξαναπώ, ως μουσική σκηνή, η ελληνική είναι σε θέση να επιβάλλει πλέον κι αυτή τα δικά της standards, κι όποιος θεωρεί μια τέτοια αντιμετώπιση ως “ψώνισμα” ή “χαϊλίκι”, ο γράφων τον θεωρεί το λιγότερο αξιολύπητο). Οι υπόλοιποι μακριά, δεν ενδείκνυνται για το νευροφυτικό σας σύστημα.
https://www.facebook.com/Origin
638 
