Σάου Πάουλο ντε Βραζίλ!
Από εκεί μας έρχονται οι, πέραν του συμπαθητικού, Owl Company, με ένα δυναμικό ντεμπούτο που έχει τίτλο “Horizon”, που φέρει ένα όμορφα περιγραφικό εξώφυλλο.
Βέβαια δεν θα διευρύνουν ιδιαίτερα το δικό σας ορίζοντα, αλλά θα σας κάνουν να διψάσετε για ζύθο και συναυλίες.
Ορειβατώντας ανάμεσα στα 70s και τα 90s, είναι ένας συνδυασμός Clutch και Alter Bridge θα έλεγα, με έναν παθιασμένο τραγουδιστή που μου φέρνει στο νου τους δικούς μας, Στέλιο Μαγγαλιό (Sober on Tuxedos) και Alex Swamp (θα ταύτιζα μάλιστα τους Owl Company και με τους Potergeist).
Alternative heavy rock με ένα touch Νότιου ήχου (ειδικά στο “Riddles” ), στο οποίο, σε 10 τραγούδια 33 λεπτών υπέροχης και γεμάτης παραγωγής, οι Owl Company σε παροτρύνουν να ουρλιάξεις, χωρίς να σπάνε τα δεσμά των επιρροών τους.
Προβλέψιμοι, αλλά πολύ καλοί σε αυτό που διάλεξαν να παίξουν και μάλιστα, ακούγονται τόσο Αμερικάνοι που θα έπειθαν τον Πρόεδρο Trump να αφήσει μια τρύπα στο τείχος των Μεξικάνικων συνόρων για να πάνε να παίξουν για τους Τεξανούς (θα πάνε ούτως ή άλλως με ενημερώνουν από το κοντρόλ). Οι Owl Company έχουν τα φόντα να μας αρπάξουν από τα καμπανέλια, όπως έχει αρπάξει την Γη η σουπιά στο εξώφυλλο. Θα τραγουδήσουμε από τον πόνο σίγουρα.
Μουσικό σιγουράκι λοιπόν, για τους λεγόμενους “φασαίους” και κάτι πολύ καλό για εμάς τους υπόλοιπους.
Hightlights τα “Underdog”, “Ain’t time for this”, “Deathrow”, “Riddles”.
688 
