Άραγε αν οι Kobra and The Lotus δεν είχαν τη “φιδίσια” Kobra Paige σαν τραγουδίστρια, θα έφταναν να υπογράψουν στη Napalm Records;
Ήταν τα δύο πρώτα album τους τόσο ποιοτικά για να τους προσφέρουν αυτό το συμβόλαιο; Δεν είμαι καθόλου σίγουρος αλλά ίσως και να μην έχει μεγάλη σημασία καθώς και η μουσική βιομηχανία ψάχνει τα σημεία αναφοράς της.
Οι Kobra and The Lotus επανέρχονται λοιπόν με το τρίτο τους album, “Prevail I” και δείχνουν πιο ώριμοι από ποτέ. Με σύμμαχο την παραγωγή του Jacob Hansen (Volbeat, Amaranthe, Epica etc) και το mastering του Ted Jensen, παρουσιάζουν ένα πολύ δυναμικό, μοντέρνο female fronted metal. Οποιαδήποτε αναφορά σε power metal που διαβάζω εδώ κι εκεί είναι παντελώς άστοχη κι αποπροσανατολίζει τον ακροατή. Ο ήχος θυμίζει κάτι από μια μίξη Amaranthe και Epica χωρίς τα έντονα συμφωνικά στοιχεία των τελευταίων.
Η φωνή της Kobra Paige είναι τόσο όμορφη όσο και η εμφάνιση της. Άλλοτε απλά ακολουθάει την ποιότητα των τραγουδιών, άλλοτε όμως τα ανεβάζει επίπεδο. Ακούστε τι κάνει στο ρεφρέν του “Gotham” και θα καταλάβετε. Από εκεί και πέρα τα τραγούδια έχουν τα πάνω και τα κάτω τους, όπως και το album σαν σύνολο. Υπάρχουν κάποιες πολύ δυνατές στιγμές αλλά και κάποιες αχρείαστες μετριότητες (“Manifest Destiny”).
Γενικότερα, θεωρώ ότι οι Kobra And The Lotus πήραν την ώθηση που χρειάζονταν από τη μεταγραφή τους σε μεγάλη εταιρεία. Το “Prevail I” δεν είναι μουσική αποκάλυψη αλλά είναι ένα μοντέρνο, καλοδουλεμένο album που θα βρει τους οπαδούς του. Το αν σε απήχηση θα φτάσουν τα μεγάλα ονόματα του χώρου, δεν το βλέπω για την ώρα. Μια ωραία τραγουδίστρια με πολύ καλή φωνή κι ένας καλός δίσκος δεν αρκούν. Στο μέλλον ίσως. Ίσως…