Σύμφωνα με τους μετεωρολόγους ίσως ο χειρότερος καύσωνας της τελευταίας δεκαετίας.
Η άσφαλτος λιώνει, μπορείς να τηγανίσεις αυγά στο καπό του αυτοκινήτου κι αν κάνεις πάνω από μια ώρα να πιεις νερό και σε χτυπήσει κάποιος στην πλάτη, μπορεί και να μετατραπείς σε βουναλάκι άμμου από την αφυδάτωση.
Και λοιπόν; Εμείς οι ταμένοι (και καμένοι από τους 43+ βαθμούς Κελσίου του Σαββάτου) μουσικόφιλοι δεν καταλαβαίνουμε από αυτά. Ανεβήκαμε στο Terra Vibe για να παρακολουθήσουμε τη 2η μέρα του φεστιβάλ, με ένα άκρως ενδιαφέρον line up.
Η Μαλακάσα σαν συναυλιακός χώρος προσωπικά μου αρέσει. Άπλα, φύση, δέντρα παντού, εκτός πόλης, ό,τι πρέπει για τέτοιες καταστάσεις κι ότι συμβαίνει στα περισσότερα φεστιβάλ του εξωτερικού. Το παρκάρισμα βέβαια είναι μια δύσκολή υπόθεση και η επιλογή να ανοίξει μόνο η Ανατολική πύλη (το οποίο βέβαια η διοργάνωση είχε ανακοινώσει νωρίτερα) δυσκόλεψε λίγο περισσότερο τα πράγματα, αλλά αποζημιωθήκαμε πλήρως με αυτά που είδαμε.
Το κοινό με μια οπτική εκτίμηση πρέπει να ήταν γύρω στις 8 έως 10 χιλιάδες. Όχι πάρα πολύ μεγάλος αριθμός είναι η αλήθεια, αλλά τα είπαμε για τη ζέστη και δεν έχουν όλη τη δική μας μούρλα.
Ως ένα βαθμό ετερόκλητο, μιας και πλέον στα φεστιβάλ συναντάς τους πάντες, από φανατικούς, μέχρι ανθρώπους που απλά έρχονται για τη “φάση”. Όλοι ευπρόσδεκτοι βέβαια, αφού αυτό βοηθά στην επιτυχία τέτοιων διοργανώσεων και στο να έρχονται μεγάλα ονόματα στην Ελλάδα (ποιος ξεχνά τους Muse μπροστά σε 4.000 άτομα πριν λίγα χρόνια;).
Amnesia Pills
Με ελάχιστο κόσμο, που προτίμησε να πιάσει σκιά, οι Αθηναίοι ξεκίνησαν στις 16:00. Με κάποια τεχνικά προβλήματα να τους ταλαιπωρούν, προσπάθησαν να μας μεταφέρουν την καλή τους διάθεση, με το ύφος να κινείται μεταξύ της pop rock και του indie. Με τις δεδομένες συνθήκες, η προσπάθεια ήταν φιλότιμη.
She Tames Chaos
Χαρακτηριστικό γνώρισμα του σχήματος, η εξαιρετική φωνή της τραγουδίστριας. Όχι ότι μας ήταν άγνωστο βέβαια, αφού το ένδοξο παρελθόν με τους Echo Tatoo, δεν ξεχνιέται. Με το περσινό “Oh Fair Father, Where Art Thou” στις αποσκευές τους και με δυνατή σκηνική παρουσία, αξίζουν να τους προσέξουμε.
Last International Playboys
Νικητές του διαγωνισμού του Red FM, η πολυπληθής μπάντα (6 άτομα νομίζω επί σκηνής) παρουσίασε το ραδιοφωνικό ροκ της, παίζοντας στιβαρά και δεμένα. Οι επιρροές από πασίγνωστα σχήματα του χώρου εμφανείς, ο ήχος καλός, όλα καλά.
Tango With Lions
Με το “In A Bar”, να έχει εκατομμύρια προβολές στο Youtube, το σχήμα της Κατερίνας Παπαχρήστου έχει τραβήξει την προσοχή του κόσμου. Κι όχι άδικα θα συμπληρώσω, μιας και η παρουσία τους στη μικρή σκηνή, ήταν η πρώτη της μέρας που κατάφερε να τραβήξει το κοινό κοντά. Πολύ καλό σχήμα, έπαιξαν τραγούδια και από τους δυο δίσκους που έχουν στο ενεργητικό τους συν ένα καινούργιο και άφησαν πολύ καλές εντυπώσεις.
Fat White Family
Οι Λονδρέζοι δεν είναι συνηθισμένοι σε τέτοιες θερμοκρασίες. Αυτή είναι και η μόνη αξιοπρεπής δικαιολογία για μια εμφάνιση εντελώς χύμα, με ύφος χιλίων καρδιναλίων και με μέτρια μουσικά απόδοση. Αυτά νομίζω είναι αρκετά…
Cigarettes After Sex
Με την προσέλευση να αυξάνεται και τον ήλιο να πέφτει, στο Vibe Stage ξεκίνησαν να παίζουν οι Τεξανοί. Η μελωδική και μελαγχολική pop τους, με την ιδιαίτερη φωνή του Greg Gonzales, ακουγόταν μεν ευχάριστη, αλλά ταυτόχρονα και υποτονική, χωρίς να μπορεί να σε ξεσηκώσει, επιβεβαιώνοντας ότι μερικές τζούρες καπνού μετά την… πράξη είναι όντως για τεμπελιές.
Αυτός μάλλον ήταν και ο λόγος που οι περισσότεροι παρέμειναν αραχτοί στο χορτάρι, με εξαίρεση τον πυρήνα των οπαδών τους μπροστά στην σκηνή, που ειδικά προς το τέλος του set, με τα “Nothing’s Gonna Hurt You” και “Apocalypse” έδειξε να τους απολαμβάνει. Δεν θα τους χαρακτήριζα κακούς, αλλά δεν με κέρδισαν ιδιαίτερα. Ίσως σε άλλο μέρος, άλλη φορά, αν και μάλλον με βλέπω για… ποτέ.
Setlist
1.Sweet
2.Each Time You Fall In Love
3.I’m a Firefighter
4.Sunsetz
5.K.
6.Dreaming of You
7.Young & Dumb
8.John Wayne
9.Nothing’s Gonna Hurt You Baby
10.Keep On Loving You
11.Affection
12.Apocalypse
Sivert Hoyem
Οι συστάσεις για τον Νορβηγό είναι περιττές. Αγαπημένος του Ελληνικού κοινού, από τα πρώτα χρόνια των Madrugada μέχρι και σήμερα, που παρά τις τόσες πολλές επισκέψεις στα μέρη μας, δεν δείχνει να τον βαριέται ποτέ, είναι ένας από εμάς. Με αυτή την μαγική, με κρυστάλλινη χροιά και την εξαιρετική σκηνική του παρουσία, δεν με έχει απογοητεύσει ποτέ στα live του.
Έχοντας ξεπεράσει την επιλογή των αρχών της σόλο καριέρας του να μην παίζει υλικό των Madrugada (για να μας αποδείξει τι άραγε, αφού είναι εξαιρετικός τραγουδοποιός και ροκερ ταυτόχρονα), ξεσήκωσε με το καλησπέρα το έτοιμο να τον αποθεώσει κοινό, με μια super δυναμική εκτέλεση του “Look Away Lucifer”. Η συνέχεια ήταν μια επίδειξη εμφάνισης υψηλού επιπέδου.
Με την εναλλαγή μεταξύ ακουστικών (“Lioness”, “Electric”) και δυναμικών τραγουδιών (“The Kids Are On The High Street”), μια πειραγμένη εκτέλεση του “Majesty”, μια συγκλονιστική ερμηνεία του “Prisoner Of The Road” (που μιλάει για τους μετανάστες) κι ένα υπέροχο κλείσιμο με το “Moonlanding”, κέρδισε το ειλικρινές και παρατεταμένο χειροκρότημα του κόσμου.
Ο Hoyem ως σκηνική παρουσία είναι επιβλητικός. Άριστος performer, με την ψιλόλιγνη φιγούρα του, ντυμένος όπως πάντα με το σακάκι του (το οποίο κι έβγαλε αστειευόμενος), δεν παρέλειψε να κατέβει στα κάγκελα για να έρθει πιο κοντά στους οπαδούς του, να επικοινωνήσει με το κοινό και να μας δώσει τον καλύτερο εαυτό του.
Και ο κόσμος, αλλά νομίζω και ο ίδιος, θα ήθελε να παίξει περισσότερο, χωρίς αυτό να είναι δυνατόν, μιας και ήταν μια εμφάνιση στα πλαίσια φεστιβάλ. Για μια ακόμη φορά ευχαριστούμε Sivert και τα λέμε πάλι σύντομα…
Setlist
1.Look Away Lucifer
2.Give It a Whirl
3.Black & Gold
4.Lioness
5.Electric
6.Blown Away
7.Prisoner of the Road
8.Into the Sea
9.The Kids Are on High Street
10.Majesty
11.Sleepwalking Man
12.Shadows / High Meseta
13.Moon Landing
Placebo
Με μια λέξη, καταπληκτικοί. Ξεχάστε την μέτρια προ τριετίας εμφάνισή τους στο ΣΕΦ. Σε αυτό το live, ο Molko και η παρέα του πραγματικά ήταν υπέροχοι. Ο ήχος άριστος, με τα πάντα να ακούγονται σωστά, οι προβολές στο video wall πίσω από την σκηνή να βοηθάνε στο οπτικό μέρος του show και οι επιτυχίες από όλη τη δισκογραφία τους να διαδέχονται η μια την άλλη. Το κοινό απόλαυσε μια σούπερ performance κι όπως ήταν αναμενόμενο τους αποθέωσε, παρά το γεγονός ότι πλην μιας καλησπέρας, ο Molko δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα με το κομμάτι της επικοινωνίας.
“20 Years Of Placebo” ονομάζεται η περιοδεία οπότε άριστη επιλογή για εναρκτήριο κομμάτι το “Pure Morning”. Η συνέχεια εξίσου δυναμική με το σχήμα να μας ταξιδεύει μπρος-πίσω στο χρόνο, προσφέροντάς μας τόσο δυναμικές στιγμές όπως τα Loud Like Love, For What It’s Worth και Special K, όσο και low tempo συνθέσεις (Twenty Years, Protect me), που αποτελούν άλλωστε ένα από τα δυνατά τους σημεία.
Την στιγμή δε, που κατά την εκτέλεση του Without You I’m Nothing, στις οθόνες εμφανίστηκε η τεράστια μορφή που ακούει στο όνομα David Bowie (να’ σαι καλά ρε Δούκα εκεί πάνω….), άπαντες εκστασιάστηκαν. Τα πολιτικά μηνύματα ήταν κι αυτά παρόντα, με την αχώνευτη φάτσα του Trump, πάνω σε πακέτο τσιγάρων, υπενθυμίζοντάς μας πόσο βλάπτει την υγεία ένας ηλίθιος σε τόσο ισχυρή θέση.
Μοναδικό ψεγάδι στην εμφάνιση, η διάρκεια και η κάπως απότομη αποχώρηση. Η αλήθεια είναι ότι έπαιξαν ακριβώς όσο είχε ανακοινωθεί από τους διοργανωτές, άλλα όταν σε όλη τη συγκεκριμένη περιοδεία το setlist απαρτίζεται από 24 με 26 τραγούδια κι εδώ έπαιξαν μόλις 18, αφήνοντας μάλιστα απ’ έξω κομματάρες όπως Meds και Every You Every Me, ένα μικρό παράπονο στο αφήνουν.
Θεωρώ ότι ο χρόνος ήταν συμπιεσμένος λόγω φεστιβάλ. Ωστόσο, εάν σε αυτή την καταπληκτική εμφάνιση είχαν λίγο πιο πολλά τραγούδια, για να χορτάσουν την ακόρεστη επιθυμία μας για την πάρτη τους, τούτο το live θα μνημονευόταν ίσως κι ως το καλύτερό τους στη χώρα μας. Όπως και να ‘χει, όμως η θέση που έχουν στην καρδιά μας, μεγάλωσε λιγάκι ακόμα παραπάνω…
Setlist
1.Pure Morning
2.Loud Like Love
3.Jesus’ Son
4.Soulmates
5.Special Needs
6.Too Many Friends
7.Twenty Years
8.Exit Wounds
9.Protect Me from What I Want
10.Without You I’m Nothing
11.For What It’s Worth
12.Slave to the Wage
13.Special K
14.Song to Say Goodbye
15.The Bitter End
16.Nancy Boy
17.Infra-red
18.Running Up That Hill (A Deal with God)
photos: Αποστόλης Καλλιακμάνης
766 
