Το 1975 και ενώ είχε ήδη αρχίσει να παίρνει σάρκα και οστά, αυτό που σε λίγα χρόνια θα ονομαζόταν και επισήμως Heavy Metal, μένοντας στην ιστορία της μουσικής και της ανθρωπότητας, ως μια από τις μεγαλύτερες υποκουλτούρες και λατρείας σε ένα είδος μουσικής, ήρθε αναπόφευκτα η ώρα, ώστε το γυναικείο υποτίθεται “αδύναμο” φύλο, να λάβει μέρος στα μουσικά δρώμενα, προσφέροντας τη δική του δυναμική!
Μιλάμε για τις Girlschool, μια all female μπάντα που υπάρχει ακόμη και σήμερα ενεργή, δίνοντας συναυλίες και έχοντας ζήσει τα πέτρινα, μα καλά χρονιά του metal, όταν οι σημερινές υπέρστυλιζαρισμένες ηρωίδες μας, ήταν μωρά!
Πέντε χρόνια λοιπόν πριν τον ερχομό της μαγικής δεκαετίας του ’80, οι γειτόνισσες Kim McAuliffe και η DinaWilliams κάτοικοι του Νότιου Λονδίνου, γουστάροντας το σκληρό ήχο, αποφάσισαν
να φτιάξουν ένα συγκρότημα ονόματι PaintedLady, αποτελούμενο μόνο από κορίτσια, μιας και τότε κάνεις δεν έπαιρνε τις γυναικείες προσπάθειες στα σοβαρά και ούτε ήθελε να συμμετάσχει σε μια γυναικεία μπάντα, ή τέλος πάντων να είναι μέλος σε ένα μουσικό σχήμα που είχε και γυναίκες ως μέλη. Οπότε μαζί με τις DeidreCartwright (κιθάρα) και ValLloyd (drums), ξεκίνησαν να δίνουν μικρά live σε pub ή όπου τους δινόταν η ευκαιρία! Η Cartwright μετά από λίγο καιρό τις εγκατέλειψε και τη θέση της πήρε η Kathy Valentine η οποία της εγκατέλειψε επίσης, για να συμμετάσχει στις The Go-Go’s μια pop-rock μπάντα! Μετά από αυτές τις εξελίξεις οι Painted Lady διέλυσαν αλλά οι Kim και Dina χωρίς σκέψη να τα παρατήσουν, προσέλαβαν τις KellyJohnson και DeniseDufort (κιθάρα και drums αντίστοιχα), αλλάζοντας και το όνομα τους σε Girlschool, εμπνευσμένο από ένα single κομμάτι των The Wings, μπάντα που έφτιαξε ο Mac Cartney μετά τους Beatles!
To “Take It All Away” είναι το πρώτο single τους και η αφορμή για πολλά ραδιοφωνικά airplay, με αποτέλεσμα να τις ακούσει ο κύριος… Lemmy, προτείνοντας τους μια κοινή περιοδεία! Από εκεί και πέρα τα πράγματα κύλησαν γρήγορα και με την έκρηξη του N.W.O.B.H.M, οδηγήθηκαν στη δημιουργία του πρώτου δίσκου τους “Demolition”, ακολουθόντας την επόμενη χρονιά το “HitandRun” το οποίο έγινε χρυσό σε Νέα Ζηλανδία και Καναδά αντίστοιχα, ακολουθώντας και μια συνεργασια με τους Motorhead στο E.P “St. Valentine’s Day Massacre”!
Το 1982 γίνονται το support group των Mercyful Fate και στη πρώτη τους περιοδεία επί Ευρωπαϊκού εδάφους, παραλίγο η McAuliffe, να γίνει ψητή, παθαίνοντας ηλεκτροπληξία από το μικρόφωνο της! Ευτυχώς επανήλθε χωρίς προβλήματα, αρκετά σύντομα ώστε να πάρουν μέρος σε μια Ιαπωνική περιοδεία και να επιστρέψουν στην Ευρώπη ξανά, ως support στους Rainbow!!
Κυκλοφορούν το E.P “Wildlife”, ενώ η Enid Williams φεύγει από τη μπάντα και με παρότρυνση του Lemmy προσλαμβάνουν στη θέση της, την GilWeston, πρώην μέλος του punk συγκροτήματος The Killjoys! Χωρίς ανάσα ετοιμάζουν το τρίτο δίσκο τους “ScreamingBlueMurder”, ο οποίος βγαίνει τέλος της χρονιάς του ’82 και θεωρείται ο πιο αδύναμος τους! Ίσως λόγο του ότι τη παραγωγή, την ανέλαβε ο Nigel Gray, παραγωγός σε πιο pop μπάντες όπως The Police και The Professionals. Για την ώρα όμως η δημοτικότητα τους, δεν τις αφήνει να “πέσουν” στα μάτια των οπαδών τους και έτσι περιοδεύουν για πρώτη φορά σε Αμερικανικό έδαφος, με συγκροτήματα του μεγέθους των Scorpions και Iron Maiden!
Γυρίζοντας πίσω στην Αγγλία βρίσκονται με τη προοπτική αποχώρησης της Kelly, αφού η ίδια δηλώνει κουρασμένη από τις συνεχείς περιοδείες και live. Οι υπόλοιπες σαφώς και χρησιμοποιούν όλη τη πειθώ που έχουν ώστε να την κάνουν να μείνει, μιας και έχουν εξασφαλίσει συνεργασία για το επόμενο δίσκο τους, με τους Noddy Holder και JimLea (και οι δύο μέλη των Slade)! Και την “έψησαν”! Όχι μονό η Kelly δεν έφυγε, αλλά ενώ οι δυο μουσικοί ήταν να συμμετάσχουν στη παραγωγή, σε ένα και μόνο single του νέου δίσκου των Girlschool, παρέμειναν και δούλεψαν λόγο εξαιρετικής χημείας που δημιουργήθηκε, σε όλο το “PlayDirty”, αφήνοντας σύξυλους στην Αμερική τους Quiet Riot, με τους οποίους είχαν “κλείσει” δουλειά την ίδια περίοδο! Όμως… ενώ δε θέλει και πολύ να “ανέβεις”, το ίδιο ισχύει και για το “κατέβασμα”! Η αλλαγή σε πιο AOR και glam rock ύφος, κάνει τους οπαδούς τους να τις μισήσουν για αυτή την στροφή στον ήχο τους και σε συνδυασμό με τη χρεοκοπία της εταιρίας τους, οπότε και χωρίς επέκταση του συμβολαίου τους για ένα νέο δίσκο, συν το ότι τελικά μέσα στις δυσκολίες η Kelly Johnson δεν αντέχει και αποχωρεί, βρίσκει τις Girlschool μια πολύ δύσκολη φάση!
Αλλά τα δύσκολα είναι για τους δυνατούς, οπότε δε το έβαλαν κάτω και άμεσα βρίσκουν νέα μέλη στα πρόσωπα των CristinaBonacci και JackieBodimead, (κιθάρα και φωνή-πλήκτρα αντίστοιχα)! Οι Girlschool ως πεντάδα πλέον, υπογράφουν στην Mercury Records (εταιρία που κάποτε φιλοξενούσε τις Runaways) και γεννούν το “Running Wild”, δίσκο που κυκλοφόρησε αποκλειστικά στην Αμερική και όπως αργότερα και οι ίδιες παραδέχονται πως είναι… ένα σκουπίδι!
Μετά από την αποτυχία αυτή, η Bodimead αφήνει τη μπάντα για μια solo καριέρα και οι Girlschool βρίσκονται ξανά στο μηδέν! Η McAuliffeόμως δε λέει να τα παρατήσει και τότε ο παππούς Lemmy, τις βγάζει από τη δύσκολη θέση για μια ακόμη φορά, κανονίζοντας να υπογράψουν στην GWR Records, όπου και ηχογράφησαν το “NightmareatMapleCross”, με τον διάσημο παραγωγό VicMaile (Animals, Eric Clapton, Jimmy Hendrix, Led Zeppelin, Motorhead κ.α.). Στο δίσκο συμμετείχε και ο glam singer Gary Glitter, στο cover “I Am” δικής του παλιάς επιτυχίας! Παρόλο που όμως δέχτηκαν για το “Nightmare…” πολύ καλές κριτικές, ο δίσκος δε κατάφερε να μπει στα chart.
Το 1987 και μετά από σχεδόν πέντε χρόνια παραμονής της στη μπάντα, η Gil Weston φεύγει, ώστε να πάρει τη θέση της η Tracey Lamb, η οποία μάλιστα έπαιζε σε μια άλλη all-female μπάντα τις “Rock Goddess”. Μετά από κοινή περιοδεία με τους Motorhead, προωθώντας το άλμπουμ τους, επιστρέφουν ξεκινώντας να προβάρουν καινούριο υλικό για τον επερχόμενο δίσκο τους. Και το “Take Us a Bite” πήρε σάρκα και οστά το 1988 και κινείτε στα χνάρια του “Nightmare..”! Όλη την επόμενη χρονιά, περιοδεύουν σε όλη την Ευρώπη για τη προώθηση του, μαζί με τον Dio και στη Σοβιετική Ένωση με τους Black Sabbath.
H νέα δεκαετία είναι στο ξεκίνημα της και το grunge, ως άλλος μόδιστρος, ήρθε να μας προσφέρει την κενότητά του και μιας και η εκλεκτική μουσική ελίτ ήταν ή είναι πάντα ελάχιστη σε αριθμό, έτσι η πλειοψηφία του πλανήτη υπέκυψε στη νέα μουσική μόδα! Αν και πλέον από το ’90 και μετά, οι Girlschool δεν ήταν κάτι full time πλέον, δεν άφησαν το όνειρο να πεθάνει και για πρώτη φορά αυτοχρηματοδότησαν το όγδοο και ομώνυμο άλμπουμ τους βγαίνοντας στους δρόμους και παίζοντας ζωντανά, όπου μπορούσαν! Χαρακτηριστική ήταν και η δήλωση τους: “θα παίζαμε ακόμα και σε ελεύθερη τουαλέτα, αν μπορούσαμε!”
To 1993 και μετά από εννέα χρόνια, η Kelly Johnson επιστρέφει από την Αμερική και ανακτά τη παλιά θέση της στη μπάντα και μερικά χρόνια αργότερα, το ίδιο κάνει και η EnidWilliams, όμως δυστυχώς κι ενώ οι ετοιμασίες για ένα καινούριο δίσκο είχαν ξεκινήσει, η Kelly ξεκινά τη μάχη με το καρκίνο και τη κάνει να απομακρυνθεί από την ενεργό δράση! Η δεκαετία πέρασε και τελικά το 2002 κυκλοφόρησε το “21stAnniversary: NotThatInnocent” το οποίο είναι ένα καλό δισκάκι, με κομμάτια και από το παλαιότερο line up, περιέχοντας επίσης τo “A Love Too Far”, τη πρώτη μπαλάντα που δημιούργησαν ποτέ!
Το 2004 επανηχογραφούν τα παλιά τους άλμπουμ και κυκλοφορούν τη νέα δουλειά τους, ονόματι “Believe”, δίσκος ο οποίος δε γίνεται καθόλου γνωστός στο ευρύ κοινό, ίσως επειδή ήταν άλλος ένας αυτοχρηματοδοτούμενος κι έτσι η διανομή υπήρχε μόνο μέσω κάποιων live ή τις ιστοσελίδας τους! Συμμετέχουν παρόλα αυτά τις επόμενες χρονιές, σε μεγάλα φεστιβάλ, όπως τα Wacken, Open Air, Bang Your Head και ανοίγουν συναυλίες ως support στους Heaven and Hell του “μεγάλου” Dio, στους Motorhead και Hawkwind.
Στις 27 Ιουλίου το 2007, η Kelly χάνει τη μάχη κατά του καρκίνου και στη μνήμη της, διοργανώνουν τον ίδιο Αύγουστο ένα live στο Soho Revue Bar του Λονδίνου, προς τιμήν της, συμμετέχοντας επίσης και στο Cancer Research UK για το Rock of Ages Fest.
“Legacy” και όντως κληρονομιά, που όχι μόνο μας αφήνουν μουσικά, αλλά έτσι ονομάζεται και ο δίσκος που κυκλοφορούν οι Girlschool, για τα 30 χρονιά ύπαρξης τους! Και για να δώσουν ακόμη μεγαλύτερη έμφαση σε αυτό, συμμετέχουν αρκετοί guest καλλιτέχνες, όπως ο Lemmy (φυσικά), οι Twisted Sister, μέλη των Heaven and Hell, αλλά και με το τρόπο της, η εκλιπούσα Kelly στοιχειώνοντας το δίσκο και αφιερώνοντας της οι υπόλοιπες, το τραγούδι “Legend”! To άλμπουμ πήρε εξαιρετικές κριτικές από τα μέσα και διανεμήθηκε παγκόσμια από την SPV!
Δε χρειάζεται να πούμε πως οι Girlschool, είναι ακόμη ενεργές και μέσα στο 2010, περιόδευαν με τους Anvil! Αν αυτό δε σημαίνει πως έχουν κότσια, επιμονή, υπομονή και είναι metal all the way, τότε πείτε μου ποια μπάντα είναι! Μακάρι να τις μιμηθούν πολλοί!
Μιχάλης Κανακουσάκης
472 
