Οι 8kids (που στην πραγματικότητα είναι 3), μας έρχονται από τη Γερμανία με το ντεμπούτο τους “Denen Die Wir Waren” (μτφρ. “For Those Who We Were”) που κυκλοφόρησε το Μάιο.
Ας αρχίσουμε από τα βασικά: Μιλάμε για ένα (ελαφρύ) post-hardcore/alt-rock συγκρότημα που στη σύνθεσή του δεν έχει μπάσο, με γερμανικό στίχο. Η γλώσσα θα μπορούσε ενδεχομένως να “κόψει” από το πιθανό fan base, αλλά το album δεν απογοητεύει.
Από την εισαγωγή μέχρι και το προτελευταίο κομμάτι του δίσκου, η διαδρομή είναι αρκετά ευχάριστη, με εναλλαγές ανάμεσα σε πιο pop ακούσματα όπως το “Zeit” και σκληρότερες παραγωγές όπως το “Kamintrophae”. Αν αναρωτιέσαι τι είναι το τελευταίο κομμάτι, είναι η αχρείαστη μπαλάντα του album, που ενώ δεν είναι κακή, θα μπορούσε να μπει στο επόμενο full length ώστε οι μαχητές των πληκτρολογίων να τους αποκαλούν πουλημένους.
Τεχνικά, ωραίες κιθάρες, ωραία drums, ωραίες φωνές – ειδικά όταν είναι και των 2 vocalists (Hans Koch και Jonas Jakob) μαζί. Στην προαναφερθείσα αχρείαστη μπαλάντα του δίσκου υπάρχει και μια θηλυκή φωνή, η οποία για ευκολία θα υποθέσω πως είναι της drummer, Emma McLellan. Good job Emma. Γενικά, ίσως θα μπορούσαν σε κάποια σημεία να υπάρχουν λιγότερα screams (γερνάω ε;), αλλά σίγουρα όλο αυτό το δραματικό δένει πολύ καλά με τον τίτλο της εν λόγω δουλειάς, καθώς βγάζει κάτι ανεξήγητα νοσταλγικό.
Από το δίσκο θα ξεχώριζα τα “Uber den Berg”, “Kamintrophae” και” Vis-à-vis”, που ίσως να φαίνονται λίγα για ένα full length 13 συνθέσεων, αλλά σίγουρα αξίζει να παιχτεί ολόκληρο.
Ο ισορροπημένος του ήχος, θα μπορούσε να είναι η μέση λύση για κάποιο road trip με τους άμουσους κολλημένους φίλους σου, αρκεί να τείνουν προς την ευρύτερη rock σκηνή.
627 
