Αν βγεις και κάνεις ένα γκάλοπ σε κάποιο rock bar, οι περισσότεροι άνθρωποι που θα σου απαντήσουν πως ξέρουν τους Βρετανούς Anathema, θα σου επιβεβαιώσουν πως τους έμαθαν από αυτό το διαμάντι.
Ένα δίσκο ορόσημο για το συγκρότημα, που με εκείνον έδειξε πως βαδίζει σε διαφορετικό μονοπάτι, αλλά και για τους οπαδούς τους, που όσοι από αυτούς άντεξαν την αλλαγή σε πιο soft ήχο, το έχουν κάνει tattoo στον εγκέφαλό τους από τις εκατοντάδες φορές που το άκουσαν.
Το “Alternative 4”, αν και είναι το τέταρτο album των Λιβερπούλιων αδερφών Cavanagh, Vincent και Daniel, ήταν το πρώτο που τους κόλλησε την απλή ταμπέλα rock στην περιγραφή. O ήχος λιγότερο metal από τα προηγούμενα τους, με το πιάνο να έχει μεγάλο ρόλο στην διαμόρφωση της όλης παραπονιάρικης ατμόσφαιρας, αλλά με τις κιθάρες αρκετά βαριές που δεν θα μπορούσες να τους αφαιρέσεις το metal ολοσχερώς από την ως τότε περιγραφή.
Αν έχεις χωρίσει ή στεναχωρηθεί και δεν έχεις ακούσει αυτόν το δίσκο, σου προτείνω να το κάνεις, αν σου δοθεί η ευκαιρία, αλλά δεν στο εύχομαι κιόλας.
Από την εξαιρετική εισαγωγή του “Shroud of False”, στο μεγάλο τους hit “Fragile Dreams”, στο δυναμικό goth rock χαρακτήρα του “Empty” και το σπαραχτικό “Lost Control”, δεν μπορώ να σταματήσω τον εαυτό μου από το να το πάω πάλι στην αρχή να ακούσω την τετράδα. Η άκρως συναισθηματική ερμηνεία του Vincent σε βοηθάει να ταυτιστείς με τους στίχους και με τη μουσική προσεκτικά τοποθετημένη από κάτω, με τα crescendos εκεί που πρέπει να είναι και με το μπάσο του Duncan Patterson (τσέκαρε και Antimatter) να υποβόσκει πονηρά στο φόντο.
Αυτό το ον, μεταξύ αγγέλου και αστροναύτη, στο εξώφυλλο, αποκαλύπτει την υπέργεια υπόσταση του δίσκου και το “Alternative 4” πίνεται πιο ευχάριστα κι από αγιασμό. O τίτλος λέγεται πως εμπνεύστηκε από την τηλεοπτική σειρά Alternative 3 (μια φάρσα φαντασίας, κληροδοτημένη από το The War of The Worlds του Orson Welles), που αποκάλυπτε ένα σχέδιο αποίκησης της Σελήνης και του Άρη, σε περίπτωση που η κλιματική αλλαγή καταστήσει τον πλανήτη μας ακατάλληλο προς διαμονή (εν έτει 1977 αυτό καλή μου ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ).
Στην παραγωγή βρέθηκε ο Kit Woolven (Phil Lynnot, Cradel of Filth κ.α.), ο οποίος ανέλαβε και το επόμενο “Judgement”.
Ετούτο το album είναι που τους έφερε στα αυτιά πιο mainstream κοινού, σε ραδιοφωνικούς σταθμούς όπως ο Rock FM της Αθήνας (μαζί με τους Paradise Lost που είχαν κάνει μουσική στροφή την ίδια εποχή περίπου) και τους έβαλε σε μια progressive ρότα, με αποτέλεσμα να περιοδεύουν αργότερα με συγκροτήματα σαν τους Porcupine Tree.
Είναι επίσης το μοναδικό album των Anathema δίχως τον John Douglas στα τύμπανα, στα οποία κάθεται ο Shaun Steels, που αργότερα θήτευσε στους My Dying Bride κι εκείνο που τους έκανε να αρχίσουν να έρχονται συχνά στη χώρα μας για πάντοτε επιτυχημένα live, είτε ηλεκτρικά είτε ακουστικά. Αλλά μη γελιόμαστε, οι Anathema δεν είναι παγκοσμίως όσο γνωστοί είναι εδώ σε εμάς κι αυτό το album το αγνοούν πολλοί περισσότεροι από εκείνους που το έχουν κάνει κορνίζα
Κατά τη γνώμη του γράφοντος, το “Alternative 4” είναι μέσα στη δεκάδα των καλύτερων album του εναλλακτικού rock/metal της δεκαετίας μεταξύ 1995-2005 κι ακόμα κι αν η μπάντα έχει προχωρήσει και γλυκάνει ακόμη περισσότερο, αξίζει να τους δεις ζωντανά. Έχεις την ευκαιρία στα πλαίσια του Rockwave Festival και της τρίτης του ημέρας (Κυριακή 2 Ιουλίου)!
1330 
