KISSIN’ DYNAMITE: “Generation Goodbye -Dynamite Nights”

Είναι πια σχεδόν κατεστημένο να συμπίπτουν οι κυκλοφορίες των ζωντανών ηχογραφήσεων με κάποια επέτειο και οι γερμανοί sleaze-hard rockers δεν αποτελούν εξαίρεση…

Συμπληρώνοντας τα δέκα χρόνια τους, προσφέρουν στους φίλους του ήχου αυτού μια χορταστική live κυκλοφορία με 25 τραγούδια από τα πέντε, ως τώρα, studio άλμπουμ τους.

Οι γερμανοί ξεκίνησαν σαν μια ενθουσιώδης σχολική μπάντα που βαφτίστηκε αυθόρμητα από το ringtone του αντίστοιχου τραγουδιού των AC-DC στο κινητό του ντράμερ Andi Schnitzer. Με εκτεταμένες περιοδείες σε Ευρώπη και Ασία, πέρα από τη συστηματική δισκογραφική τους παρουσία, οι Kissin’ Dynamite απολαμβάνουν και μια υπολογίσιμη εμπορική καταξίωση στη γερμανική αγορά, ιδιαίτερα με τα τελευταία δύο άλμπουμ.

Παίζοντας εντός έδρας στην πατρίδα τους, τη Stuttgart, ένα βράδυ του Δεκεμβρίου του 2016, επιστρέφουν σε όλη τη διαδρομή της δισκογραφίας τους. Από το ντεμπούτο “Steel Of Swabia” του 2008, ακούγονται τα “Only the good die young”, “Out in the rain”, “Against the world” και το ομότιτλο. Από το “Addicted To Metal” του 2010 επιλέγονται μόλις τα “Love me, hate me” και “Supersonic killer”.

Ιδιαίτερη βαρύτητα μοιάζει να δίνει το γκρουπ στο “Money, Sex & Power” του 2012, τιμώντας το ομότιτλο και τα “She’s a killer”, “Operation supernova”, “Sex is war”, “Six feet under” και “I will be king”. Το “Megalomania” του 2014 είναι και το πρώτο τους άλμπουμ που σκαρφάλωσε δτις 20 πρώτες θέσεις του γερμανικού τσαρτ και στο setlist υπάρχουν τα δημοφιλή “DNA”, “Running free”, ‘Deadly” και “Ticket to paradise”.

Όπως βέβαια είναι φυσικό, τη μερίδα του λέοντος κατέχει όμως το περσινό “Generation Goodbye” που αποτελεί αναμφισβήτητα και το πιο πετυχημένο από κάθε άποψη άλμπουμ τους: το ομότιτλο και τα “Highlight zone”, “If clocks were running backwards”, “She came, she saw”, “Somebody to hate”, “Masterpiece” (όπου υπάρχει και φωνητικό ντουέτο του frontman Hannes Braun με την τραγουδίστρια των symphonic metallers Beyond The Black, Jennifer Haben), “Hashtag your life” και “Flying Colours”.

O ενθουσιασμός από το νεαρό της ηλικίας των γερμανών είναι το βασικό στοιχείο που οδηγεί το αποτέλεσμα της ζωντανής τους εμφάνισης σε ένα κεφάτο hard rock πάρτι. Η ευρωπαϊκή τους φλέβα αναπόφευκτα περιορίζει τις αποχρώσεις του τυπικού αμερικάνικου sleaze rock και τελικά συχνά ακούγονται  σαν μια ψυχαγωγική , τυπική hard rock μπάντα.

Οι πιο μελωδικές τους συνθέσεις ξεχωρίζουν εύκολα και στην live αισθητική τους, όπως χαρακτηριστικά φανερώνουν τα “Out in the rain” και “Against the world”, ενώ οι καλές ισορροπίες στα πρόσφατα “If clocks were running backwards” και “Masterpiece” μπορούν να θεωρηθούν υποθήκη για περισσότερη συνθετική ωριμότητα και διαφοροποίηση στο επόμενο βήμα.

Ως την επιβεβαίωση ή τη διάψευση, τον πρώτο λόγο έχει η διασκέδαση-και σε αυτό είναι καλοί.

469

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 540 Articles
Συνηθίζουν να λένε, «δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι»… Αν μπορούσε λοιπόν να ιδρύσει το δικό του “Cabaret Voltaire”, στους τοίχους του θα είχε κορνίζες με φωτογραφίες του Τάκη Τλούπα και πίνακες των David Bomberg και Edward Hopper. Πάνω στο πατάρι θα είχε τις δύσκολες περιπτώσεις, αυτούς που αν τελικά μάλωναν μεταξύ τους, θα έπρεπε να γίνει σε απομόνωση. Σε ειδικό “triryche design” τραπεζάκι ο Tate με τον De Garmo, και ακριβώς απέναντι σε ευρύχωρο καναπέ ο Fish με τον Steve Hogarth. Μοναχικό τραπέζι με κηροπήγιο και θέα από μικρό παράθυρο στην ομίχλη της πίσω αυλής ο Simon Jones. Φθαρμένο ημίψηλο σκαμπό και μίνι μπαρ δίπλα του για τον Nick Cave. Σκαλιστή πολυθρόνα για τον Ronnie James Dio, και κάθισμα VIP από το Villa Park για τον μουστάκια άρχοντα των ριφ. Φουτουριστικό κουπέ για τρεις σεβάσμιους κυρίους από τον Καναδά, μην τον ρωτήσεις ποιους. Κάτω σε περίοπτη θέση στο μπαρ, τον μορφονιό Joakim Larsson, για να τραβά τις ωραίες γυναίκες, και δίπλα του τον Jim Matheos να τον συμμαζεύει με την ψυχραιμία του όταν χρειάζεται. Σε ένα μικρό τραπέζι στην πιο σκοτεινή γωνιά, η περίεργη παρέα του David Sylvian, του Neil Hannon και του Paddy McAloon. Όταν κάθονται στο μπαρ και οι νεότεροι Einar Solberg, Daniel Tompkins και Daniel Estrin, η χημεία είναι πια ιδανική. Καθόλου άσχημα κι απόψε…