ARCADEA: “Arcadea”

Θα μπορούσα να ξεκινήσω το άρθρο λιακοπουλικά, υμνώντας το μεγαλείο των Ελλήνων που όλοι χρησιμοποιούν τις λέξεις τους για να περιγράψουν την καλλιτεχνική τους έμπνευση, αλλά θα ήταν μεγάλη βλακεία μιας που σιχαίνομαι την πατριωτική έπαρση. Οπότε ας το πάρουμε αλλιώς!

Οι Mastodon είναι ένα από τα μεγαλύτερα rock/metal ονόματα αυτή τη στιγμή και τα μέλη τους δεν σταματούν να μας απασχολούν ακόμη κι όταν δεν βγάζουν δίσκους, αφού ο καθένας πρέπει να έχει 3-4 projects.

Οι Arcadea είναι παιδί του drummer/τραγουδιστή των Mastodon, Brann Dailor και του κιθαρίστα/ πληκτρά  Core Atoms (Zruda) και είναι μια πολύ περίεργη ηλεκτρονική άποψη πάνω στο rock. Το εξώφυλλο ομολογώ πως με έκανε να περιμένω κάτι με επιρροές Hawkwind και Eloy, αλλά είναι κάτι παραπάνω από αυτό.

Τα πλήκτρα και οι τριπαρισμένες κιθάρες του Atoms μαζί με τα εξαίρετα τύμπανα και τις θαμμένες στο reverb φωνές του Dailor δημιουργούν ένα άκρως νεωτεριστικό περιβάλλον ψυχεδέλειας, το οποίο δυσκολεύομαι να περιγράψω, αφού δεν είμαι και αρμόδιος επί των ηλεκτρονικών ιδιωμάτων.

Αν πετούσα το “Oxygene” του Jean Michel Jarre, μαζί με κάποια μνημεία kraut και κάποιον δίσκο Mastodon σε μια μαύρη τρύπα κοντά στον Άλφα Κενταύρου (από όπου καταγόμαστε ως γνωστόν), θα επέστρεφε κάτι σαν τους Arcadea μετά από μια χιλιετηρίδα, να με χτυπήσει στο σβέρκο σαν εξαφανισμένο μπούμερανγκ (όχι αυτού στο Instagram).

Αν είσαι Sci-Fi τύπος και έχεις στη βιβλιοθήκη σου Orwell και Philip Dick, αν πιστεύεις πως υπάρχουν όντα που μας μοιάζουν σε κάποιον κοντινό πλανήτη, αν έχει πιει νερό από πηγάδι του κόκκινου πλανήτη, τότε φίλε, αγόρασε το χωρίς δεύτερη κουβέντα, γιατί αυτό το πράγμα εδώ είναι ίσως το πιο πρωτότυπο (αν μπορεί κανείς να θεωρήσει πως κάτι τέτοιο μπορεί να υπάρξει) που έχεις ακούσει εδώ και χρόνια.

Δεν νομίζω πως μπορώ να γράψω κάτι παραπάνω. Πρέπει να πάρω τη στολή αστροναύτη από το καθαριστήριο και βιάζομαι!

688
About Δημήτρης Μαρσέλος 2207 Articles
Δέσμιος της μουσικής, είλωτας των συναυλιών, εθισμένος στα σκληρά...riffs, διπολικός μεταξύ metal και hardcore punk, έχει κάνει χρόνια τώρα πολιτιστικό crossover και δεν αρνείται κανένα ιδίωμα της rock που του τη σηκώνει...την τρίχα.