Τρίτο album για τους γερμανούς heavy metallers οι οποίοι σιγά-σιγά βγαίνουν από το underground (το οποίο στη Γερμανία πάντα θα ανθίζει στο συγκεκριμένο ύφος με ενίοτε καλά ή κακά αποτελέσματα σε συνήθως υπερθετικούς βαθμούς), με το τρίτο τους album “Dead Of Night” να κυκλοφορεί μέσω της Massacre Records.
Δεν είχα υπόψη μου τις δυο προηγούμενες δουλειές τους και κατόπιν σχετικής έρευνας βρέθηκα αντιμέτωπος με αξιόλογο heavy / power metal (ανώτερα του μετρίου σίγουρα αλλά και χωρίς τίποτα ιδιαίτερο, σίγουρο κι αυτό) και αυτό δείχνει να έχει αλλάξει στο νέο album προς το καλύτερο.
Τυπικό μεν, αλλά καλοπαιγμένο heavy power παίζουν ακόμη οι γερμανοί αλλά πλέον συνθετικά είναι φανερή η πρόοδος, έχοντας πολλά καλά τραγούδια να επιδείξουν, με καλά riffs, ωραία μελωδικά solos και κατανεμημένο ανάμεσα σε mid tempo και γρήγορες ταχύτητες στο rhythm section (εκτός από τις – καθιερωμένες στο είδος – ήσυχες λυρικές μπαλάντες).
Γενικά είναι καλοί παίχτες με καλές ιδέες, συρράπτουν τις επιρροές τους με πολύ συμπαθητικό τρόπο αλλά αυτό που πρέπει οπωσδήποτε να βελτιωθεί είναι τα φωνητικά του κιθαρίστα / τραγουδιστή Heiko Heseler. Χωρίς να είναι ο χειρότερος τραγουδιστής που έχω ακούσει και συνυπολογίζοντας θετικά την υιοθέτηση της “άγαρμπης” φωνητικής προσέγγισης και της απομάκρυνσης από το κλισέ της υψιφωνίας, ο Heiko θέλει προπονήσεις σε προφορά και χροιά, μου θύμισε έναν μπουκωμένο Kai Hansen ο οποίος ξεσκεπάστηκε ένα βράδυ και άρπαξε κρυωματάκι. Προσωπικά δεν έχω πρόβλημα, αλλά ο μέσος όρος των αυτιών, ειδικά σε θέματα φωνητικών, διαφέρει κατ’ άτομο.
Καλά θέματα στο solo του “Instinct to Defend” και στο Maidenικό “Anguish of Mind”, εξαιρετικά τα “Heretic Enemy”, “In the Line of Fire” και “The Deadly Blow”, βαριά, στακάτα mid tempo διαμαντάκια με Queensrycheικά back riffs όπως και το “Drag You to Hell” με το αρενικό, επικό ρεφρέν του και μου άρεσε ο πριμαριστός αλλά βαρύτατος ήχος που σε μπάζει κατ΄ευθείαν στο κλίμα της μουσικής.
Οι Stormage είναι τίμιοι σ’ αυτό που κάνουν και στα όσα παραπέμπουν ηχητικά και αν είσαι φανατικός του πατροπαράδοτου heavy / power metal, τύπος από εκείνους τους Homo Erectus μαλλιάδες metallers που αρέσει τόσο να κουρεύει η Δημητρούλα (γειτόνισσα και παράλληλα μακράν η πιο κουκλάρα κομμώτρια του Δήμου Πτολεμαΐδας, τσαχπίνα, μανούλα και Κυρία με τα όλα της, με δηλωμένο σκοπό να με κουρέψει κάποτε γουλί – δεν ξέρω, ίσως υποκύψω, δύσκολα της λες “όχι” όταν σου ζητάει κάτι, άσε που μπήκα σε τροχιά καραφλιάσματος και ό,τι γλυτώσω από εδώ και πέρα), θα περάσεις εγγυημένα ευχάριστα από τις ακροάσεις. Δεν με χάλασαν ιδιαίτερα σε καμία στιγμή, με ερέθισαν σε αρκετές άλλες, οπότε οι Stormage εγκρίνονται προς το παρόν και ίδωμεν για τα επόμενα βήματα τους. Πάντως δικαιούνται να χαμογελούν με το αποτέλεσμά τους.
https://www.facebook.com/stormage1/?fref=ts
http://www.stormage-metal.com/
703 
