To Rockway.gr δράττεται της ευκαιρίας από την συμμετοχή των Crossover στο επερχόμενο Extreme Assault Festival Vol.III, για να θέσει κάποια ερωτήματα στον mastermind της μπάντας, Zion σχετικά με το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Διαβάζουμε τη συνέντευξη και αναμένουμε εναγωνίως τόσο την εμφάνιση των Crossover στο festival, όσο και τις αλλαγές που έρχονται με το νέο δίσκο.
-Γεια σας παιδιά, σας καλωσορίζω στο rockway.gr.
Σε ευχαριστούμε rockway.gr για την πρόσκληση.
-Σε τι φάση πετυχαίνουμε τους Crossover αυτή τη στιγμή; 6 χρόνια από το “Pythagorized” δεν είναι πολλά;
Είναι αρκετά. Όντως. Όμως είμαστε ακόμα ενεργοί με πολλά live και περίσσια ενεργητικότητα, οδεύοντας φουλ για νέο άλμπουμ, που σίγουρα θα ταρακουνήσει τα λιμνάζοντα ύδατα.
-Τώρα που έχει περάσει αρκετός καιρός, πως βλέπετε το “Pythagorized”. Η έντονη αλλαγή προς έναν ακόμη πιο συμφωνικό ήχο (κατά τη γνώμη μου τουλάχιστον) έτυχε θετικής ανταπόκρισης από το κοινό; Ήταν ένα album που λογικά επενδύσατε πολύ όπως φαίνεται και από τις πολλές guest συμμετοχές μεταξύ των οποίων οι Aphazel (Ancient) και Tristessa (Astarte).
Επενδύσαμε αρκετά αλλά και εμείς οι ίδιοι δεν το υποστηρίξαμε όσο έπρεπε, λόγω πολλών γεγονότων, δυστυχώς. Η παρατήρηση σου, ορθή, όσον αφορά το συμφωνικό του θέματος, όμως οφείλω να σου ομολογήσω ότι η “νέα” περίοδος των Crossover δεν έχει καμία σχέση με εκείνο το μουσικό στυλ, μιας και πλήκτρα δεν υπάρχουν πλέον. Επίσης δεν έχουμε πλέον την παρουσία της Ιφιγένειας. Οπότε αυτά τα δύο από μόνα τους είναι ικανά για να δείξουν το μέγεθος της αλλαγής. Αν συνυπολογίσεις και το τωρινό κιθαριστικό τρίδυμο συμπεριλαμβανομένου και του μπασίστα, το οποίο είναι και αυτό σχετικά καινούριο (μόνο 5 χρόνια), τότε σίγουρα μιλάμε ηχητικά τουλάχιστον για μία “νέα” μπάντα. Πάντως η ανταπόκριση του “Pythagorized” ήτανε πολύ υψηλή και είμαστε ευχαριστημένοι τηρουμένων όλων των αναλογιών (label, κρίση κτλ).
-Η απώλεια της Μαρίας Κολοκούρη ήταν τεράστια για τη σκηνή. Δύο λόγια από εσάς μιας και έχετε συνεργαστεί κιόλας;
Με την Μαρία και τον Νίκο, γνωριζόμαστε από πολύ παλιά. Ίσως από τα πρώτα λαιβ μας στην Αθήνα, αναφέρομαι στο 1999-2000, είχαμε παίξει και γνωριστεί με τους Dark Vision. Από εκεί ήρθαμε “κοντά” με τα παιδιά και έκτοτε όποτε “κατεβαίναμε” Αθήνα βρισκόμασταν πάντα. Έτσι προέκυψε εύκολα και η συνεργασία μαζί τους. Μία συνεργασία η οποία κύλησε όμορφα και με τις καλύτερες αναμνήσεις. Η Μαρία λείπει από την σκηνή γιατί η Μαρία ήταν η σκηνή. Η μνήμη της θα μας συντροφεύει πάντα.
-Για να γυρίσουμε στους Crossover, πόσα πράγματα έχουν αλλάξει στο group σε αυτά τα 20 χρόνια πορείας και από την εποχή των Zion μέχρι και σήμερα;
Τα πάντα (γέλια). Το μόνο ίσως το οποίο μένει αναλλοίωτο έως σήμερα είναι η “θέρμη” με την οποία αντιμετώπιζα πάντα τους Crossover.
-Πως είναι αλήθεια τα πράγματα στην Αλεξανδρούπολη για έναν μουσικό; Να υποθέσω καλύτερα από όταν ξεκινούσατε (καμιά 20αριά χρόνια πριν) αλλά ακόμα
δύσκολα;
Τα πράγματα για μία μπάντα στην επαρχία σίγουρα είναι πολύ δύσκολα και αντιμετωπίζουμε τις ίδιες δυσκολίες τόσα χρόνια. Είτε η έλλειψη χώρων, προβάδικων – μαγαζιών – σκηνών, είτε το οικονομικό θέτοντας τις μετακινήσεις μας σε πολύ υψηλά οικονομικά επίπεδα για την εποχή. Είναι όμως καλύτερα από άποψης “ποιότητας” και σε “δεσίματος” της μπάντας, αφού ξεκινάμε ως βάση την μεταξύ μας φιλία – οικογένεια, πράγματα τα οποία δύσκολα τα πετυχαίνεις όντας σε μία μεγαλούπολη. Παρόλα αυτά θεωρώ ότι η Αλεξανδρούπολη εδώ και 50 χρόνια τροφοδοτεί με αξιόλογες μπάντες την εγχώρια σκηνή συντηρώντας έτσι και την παράδοση της ως “μπαντούπολη”.
-Γενικότερα πως βλέπεις την ελληνική σκηνή; Πολλά live, πάρα πολλές κυκλοφορίες με αρκετές σε top επίπεδο. Μπαίνει όμως νέο αίμα στη σκηνή που είναι και το πιο
σημαντικό ή η στήριξη προέρχεται κυρίως από παλιούς οπαδούς;
Θα έλεγα ότι είναι ανάμεικτο. Παρακολουθούμε μία έξαρση σε υψηλού επιπέδου νέων κυκλοφοριών οι οποίες είτε είναι από “νέα” σχήματα, είτε από παλιότερα, για να μην πιάσει καθόλου το στόμα μου τους “πατέρες” της Ελληνικής Σκηνής με τα τελευταία αριστουργήματά τους. Η Ελληνική Σκηνή πλέον έχει δημιουργήσει την δικιά της ταυτότητα στην παγκόσμια μουσική βιομηχανία και αυτό είναι το πιο σημαντικό.
-Σε λίγες μέρες έρχεται η συμμετοχή σας σαν headliners τη 2 η μέρα του Extreme Assault Vol3. Σαν μπάντα έχετε δώσει πάρα πολλά live και με σπουδαία ονόματα του εσωτερικού και εξωτερικού. Τι μπορεί να περιμένει από εσάς κάποιος που δε σας έχει δει επί το έργο;
Τα 20 χρόνια έχουμε παίξει καμιά 15αριά φορές Αθήνα. Pάντα όμως τα σόου μας στην πρωτεύουσα συνδυάζονται από μία “διαφορετική” δυναμική για πολλούς λόγους.
-Τι ακούτε αυτή την εποχή; Κάποια καινούργια album που θα προτείνατε και που σας έχουν κάνει ιδιαίτερη αίσθηση;
Το νέο Noktrunal Mortum, ενώ από ελληνικές δουλειές έχω να ξεχωρίσω τους Ravencult, Hail Spirit Noir. Διαχρονικά όλες οι δουλειές των Celtefog με εμπνέουν.
-Πώς βλέπεις το μέλλον των Crossover;
Θα συνεχίσουμε να επιτελούμε το ανίερο και βλάσφημο “έργο” μας, το οποίο δεν είναι άλλο το να προσφέρουμε ύμνους και μελωδίες προς τέρψιν. των εαυτών μας εκ πρώτης, και βεβαίως εκ δεύτερης τις επεισοδιακές ζωντανές εμφανίσεις μέχρι να κρατάνε τα πόδια μας. Θα έρθει και το νέο άλμπουμ και όλα θα κυλήσουν “χαλαρά” αφού η περίοδος αυτή στην μπάντα συνοδεύεται και από γεννητούρια παιδιών των μελών αυτής. Είναι βλέπεις και το θέμα, οικογένειας, που αναφέρθηκα και πιο πάνω.
-Αυτά από εμένα. Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω πολύ για τη συνέντευξη και εύχομαι τα καλύτερα για το μέλλον. Τα τελευταία λόγια δικά σας.
Ευχαριστούμε για όλα Θοδωρή. Ευχόμαστε τα καλύτερα στο Rockway.gr και σε σένα προσωπικά. Σε όλους τους φίλους-ες, να έρθουν στο εν λόγω fest 3 Ιουνίου, να στηρίξουν το event και γενικώς την Ελληνική Σκηνή που έχει ακόμα τόσα να προσφέρει. Για εμάς, μέσω FB στο www.facebook.com/666crossover666.
1156 
