Την Κυριακή που μας πέρασε, είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε μια βραδιά διαφορετική από τις άλλες, με ένα live αρκετά ξεχωριστό.
Στο χώρο του Death Disco παραβρέθηκαν παρουσίες πολύ οικείες με το ύφος του μαγαζιού, άτομα που αγαπούν τους underground και σκοτεινούς πιο ψαγμένους ήχους.
Παρά την έκτακτη αλλαγή στην ημερομηνία του live λόγο αλλαγής της πτήσης της μπάντας, το κοινό των Drab Majesty μαζεύτηκε στο χώρο, με τη διαφορά ότι τελικά οι guest The Rattler Proxy αντικαταστάθηκαν από τον Vercetti Technicolor…
Στις 22:00 ακριβώς λοιπόν, ο Vercetti Technicolor αρχίζει να κάνει λοιπόν τα ηλεκτρονικά μαγικά του και να μαζεύει το σκόρπιο κοινό πιο κοντά στη σκηνή.
Η μουσική του σκοτεινή και αισθαντική, αρχικά άγγιζε πολύ ένα dark ambient πλαίσιο, αλλά όσο περνούσε η ώρα γινόταν όλο και πιο χορευτική. Η διάθεση του κόσμου νομίζω πως αυξανόταν κι αυτή βαθμιαία, παράλληλα με την ένταση του ρυθμού, ενώ η παρουσία του Vercetti Technicolor παρέμενε απλή κι επικεντρωμένη 100% στη σύνθεση της μουσικής του.
Ο ηλεκτρονικός ήχος απαιτεί κι αυτός τη δική του συνέπεια και βγάζει εξίσου ποικίλα συναισθήματα με οποιοδήποτε άλλο είδος μουσικής κι αυτό είναι κάτι που ακόμα κι αν δεν είναι κάποιος λάτρης του, μπορεί σίγουρα να το δει και να το αντιληφθεί από τις αντιδράσεις του κόσμου που αρέσκονται σε αυτό το ύφος.
Με την πολύ ταιριαστή αυτή επιλογή support, φτάσαμε αισίως στις 23:00 και μια νεκρική ησυχία απλώνεται στο χώρο μαζί με μια μεγάλη δόση καπνού. Το σκηνικό είναι πλέον έτοιμο και οι πραγματικά ξεχωριστές, θεατρικές φιγούρες των Drab Majesty κάνουν την είσοδό τους.
Με τα βαμμένα λευκά/ ασημί πρόσωπά τους, τα γαλάζια μαλλιά και την παρατεταμένη μονότονη και εσκεμμένα θορυβώδη εισαγωγή τους, δημιούργησαν μια ιδιαίτερη φουτουριστική ατμόσφαιρα.
Η συνεχόμενη αυτή εισαγωγή που δημιουργούσε παράλληλα την εικόνα ενός τζαμαρίσματος σε ψυχιατρική κλινική, σε συνδυασμό με το εκφραστικό πρόσωπο του Deb DeMur, που είναι η φωνή, η έμπνευση κι η κιθαριστική εκτέλεση των Drab Majesty, μου βομβάρδιζαν το μυαλό με εικόνες από την ταινία “Το Κουρδιστό Πορτοκάλι”.
Η σκηνική παρουσία τους μπορεί σε κάποιους να φαινόταν αρκετά προκλητική χωρίς λόγο, παρόλα αυτά δεν έβγαζαν καθόλου την αίσθηση του ψεύτικου και του δήθεν, αλλά περισσότερο τη διάθεση δύο μουσικών να εκφράσουν αυτό που πρεσβεύει η μουσική τους τόσο με τον ήχο όσο και με την εικόνα.
Τα μελωδικά σημεία της κιθάρας του Deb DeMur δημιουργούσαν ένα χαοτικό συναίσθημα, ενώ οι στιγμές που έκανε περίτεχνα τα κουρδίσματα της κιθάρας του, έδιναν ένα αποτέλεσμα απόκοσμο και σουρεαλιστικό παράλληλα. Η παρουσία των πλήκτρων από την άλλη είχε μεγαλύτερη εγκράτεια και ήταν σα να ισορροπούσε τη διάχυτη εικόνα του Deb DeMur, ενώ ο συγχρονισμός στις φωνές τους όταν τα κομμάτια το απαιτούσαν, ήταν πραγματικά πολύ αρμονικός.
Ζώντας και οι δυο το κάθε λεπτό της εκτέλεσής τους φτάσαμε προς το τέλος. Το δίδυμο των Drab Majesty, παρόλο που παρέπεμπε σε μια μίξη Clan of Xymox και Sisters of Mercy, μας πρόσφερε μια πρωτότυπη βραδιά με μεγάλες δόσεις 80’s New Wave, αλλά και με επιπλέον προσθήκες μιας αισθητικής lo-fi στον ήχο τους, που τους έκαναν πραγματικά ξεχωριστούς.
Σίγουρα λοιπόν η συμμετοχή μας στην επόμενη ζωντανή τους εμφάνιση είναι δεδομένη!
Photos: Βασιλική Παναγοπούλου
589 
