Είναι περισσότερο από λειτουργικό κι ευεργετικό να καταλύονται κάποιες στιγμές οι τυπικές επαγγελματικές συμβάσεις και να αναβιώνει η αυθεντική επικοινωνία της μουσικής ανάμεσα σε ακροατές και μουσικούς.
Η ιδιαίτερη σχέση των αυστριακών underground progsters με την Ελλάδα μπορεί να εμπνεύσει τέτοιες πράξεις και αποφάσεις. Οι τέσσερις μουσικοί, εδώ κι αρκετούς μήνες, είχαν στο μυαλό τους να ανταποδώσουν με έναν ξεχωριστό τρόπο την στήριξη των ελλήνων οπαδών με ένα ιδιαίτερο ακουστικό σετ.
Παραβλέποντας τις οικονομικές δυσκολίες, τις αποστάσεις και την κούραση του εγχειρήματος και σε διαρκή επικοινωνία με την αρχική βάση που έχτισε τη συναυλιακή τους ιστορία στη χώρα μας από το 2012, οι Mayfair ανακοίνωσαν τελικά την πραγματοποίηση ενός και μόνου ακουστικού live, στο “Shelter Bar”, την 30η Απριλίου, στη Λάρισα. Ήταν μια πρωτοβουλία και απόφαση βασισμένη αποκλειστικά στο συναίσθημα και στην ανάγκη επικοινωνίας. Παράλληλα όμως, το γκρουπ φρόντισε να προετοιμαστεί και να ανακαλύψει από την αρχή τις διαδρομές των τραγουδιών τους μέχρι να καταλήξουν στις ακουστικές μορφές που αποδόθηκαν ζωντανά στο ζεστό περιβάλλον του Shelter.
Λίγο μετά τις δέκα, οι τέσσερις μουσικοί στάθηκαν απέναντι από τους πιστούς φίλους τους που βρέθηκαν κοντά τους ακόμα και από αρκετά μακριά. Με την αναμενόμενη και χαρακτηριστική τους πια θέση, ανάμεσα σε μια ξεχωριστή εσωτερικότητα και μια ευπρόσδεκτη αμεσότητα, άρχισαν την ακουστική τους διαδρομή στα χρόνια της πορείας τους από το πρόσφατο, κοντινό παρελθόν του “My Ghosts Inside”, με τις υποβλητικές αποδόσεις των “Boom” και “Desert”. Το κοινό έχει ζεσταθεί από το ξεκίνημα, αλλά το καταλληλότερο πισωγύρισμα με το παραμύθι της αγαπημένης “Madame Pest” βάζει πια φωτιά στον χώρο.
Οι Mayfair μοιάζουν να απολαμβάνουν διπλά, τόσο την περιπέτεια να μεταφέρουν τα τραγούδια τους σε έναν νέο ακουστικό ορίζοντα, όσο να βρίσκονται ανάμεσα σε οικεία πρόσωπα που άμεσα μεταφράζουν ανάλογα τη σημασία της κάθε λεπτομέρειας. Ανάμεσα στην πολύτιμη ανασκόπηση της διαδρομής του παρελθόντος, μας χαρίζουν κι ένα ολόφρεσκο, νέο τραγούδι με τίτλο “Das Ufer hat Zeit”.
Είναι μάλλον άστοχο και ανώφελο να αναζητήσει κανείς highlights σε μια τέτοια ξεχωριστή συγκυρία απελευθέρωσης από τις τυπικές συμβάσεις. Βέβαια, για άλλη μια φορά αποδείχτηκε ξεκάθαρα πόσο άδικα παραγκωνισμένη είναι η μοναδική μουσική φλέβα τους που άκομα και με το περίτεχνο, ακουστικό της ένδυμα μπορούσε να αγγίζει παρυφές ιδιότροπου εναλλακτικού ροκ, όπως στις αποδόσεις των “My Ghosts Inside” και “Ghostrider”, επικές, αιρετικές αποχρώσεις, όπως στο αγέραστο “Advanced in Years”, αλλά και ελκυστικές μελωδικές φόρμουλες όπως στα “Island” και “Drei Jahre Zuruck”.
Για ένα ακόμα βράδυ έλαμψε βέβαια και η τεράστια κλάση του “Waterproof”, ένα ατόφιο, υπέροχο single που κάποτε τους απέδωσε τον χαρακτηρισμό “REM του prog metal”.
Σημαντικό δώρο που ενίσχυσε ακόμα περισσότερο την ιδιαιτερότητα της νύχτας ήταν η συγκινητική απόδοση του μοναδικού “Sunlight”, ενώ το γκρουπ δεν δίστασε να κλείσει την εμφάνιση με μια ολική επαναφορά στην αφετηρία της καριέρας τους με το “Daily screams”.
Oι Mayfair ήρθαν για μια επίσκεψη που ήταν ουσιαστικά όπως είναι οι ίδιοι: κοντινοί, προσιτοί και ανθρώπινοι αρκετά για να πιουν πριν και μετά τα ποτά τους με κάθε φίλο που θυμούνται, γνωρίζουν και τιμούν ξεχωριστά, απαιτητικοί και με μια ισχυρή συνθετική φλέβα μουσικά που έδωσε με συνέπεια και συναίσθημα μια ξεχωριστή επανάληψη σε ένα ταξίδι με χρώματα και εικόνες μιας παράξενης ψυχής. Μέχρι την επόμενη φορά που θα γυρίσουν τη νέα σελίδα, υπάρχουν ήδη οι μνήμες να δυναμώσουν την αναμονή.
photos: Δημήτρης Ζαμπός
689 
