Οι Imperial State Electric είναι το σκάφος μουσικής έκφρασης ενός μεγάλου σύγχρονου rock ‘n’ roller, του Σουηδού Nicke Andersson, που μετά τους Entombed, Hellacopters και Death Breath βρήκε έναν ακόμη τρόπο να μας απασχολεί τα τελευταία 7 χρόνια. Μεγάλος τους fan, ο Δημήτρης Μαρσέλος δεν έχασε την ευκαιρία να επικοινωνήσει μαζί του και να μάθει όσα περισσότερα μπορεί…
-Καλησπέρα, Nicke! Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το χρόνο σου και τα συλλυπητήρια μου για το χαμό του Robert. Μεγάλωσα μουσικά παράλληλα με την καριέρα σου, από τότε που σε γνώρισα στα τύμπανα των ENTOMBED, διαμέσου μιας εκ των αγαπημένων μου μπαντών, τους THE HELLACOPTERS ως τις τωρινές σου δουλειές με τους IMPERIAL STATE ELECTRIC. Μα το τι έκανε ο Nicke πριν το “Left Hand Path” αποτελεί για μένα ένα μυστήριο. Πότε αποφάσισες πως αυτό που ήθελες να γίνεις είναι μουσικός;
Εγώ ευχαριστώ! Ποτέ δεν αποφάσισα να γίνω τίποτε. Υποθέτω πως το πάθος μου για τη μουσική με οδήγησε εδώ που είμαι. Παράτησα το σχολείο για να πιάσω δουλειά να έχω χρήματα για μουσικά όργανα ώστε να μπορώ να παίξω. Ποτέ δεν υπήρχαν μεγαλύτερα σχέδια από το να παίζω απλά μουσική. Το να βγάζω από αυτό λεφτά ποτέ δεν πέρασε από το μυαλό μου. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
-Η ανακοίνωση της διάλυσης των THE HELLACOPTERS το 2008 ήταν ένα σοκ, αλλά δυο χρόνια μετά μας αποζημίωσες με τους IMPERIAL STATE ELECTRIC, με τους οποίους 7 χρόνια τώρα μας κρατάς χαρούμενους. Πώς γεννήθηκε η μπάντα; Πώς έπεισες τον Dolph De Borst (THE DATSUNS) να ξεκινήσει μια μπάντα μαζί σου;
Μου πήρε περίπου 5 ημέρες μετά την τελευταία συναυλία THE HELLACOPTERS να αντιληφθώ πως έπρεπε να ξεκινήσω και πάλι να παίζω. Κι έτσι ξεκίνησα να δουλεύω πάνω στο πρώτο IMPERIAL STATE ELECTRIC μόνος μου. Ο Dolf είχε ήδη μετακομίσει στη Σουηδία και μιας που ήδη γνωριζόμασταν από τις περιοδείες, θεώρησα πως και εκείνος θα είχε ανάγκη μια μπάντα στη Σουηδία.
-Το όνομα μου θυμίζει Empire State Building. Πώς προέκυψε;
Όλα τα μονολεκτικά ονόματα ήταν πιασμένα, οπότε σκέφτηκα να βρω ένα με 3 λέξεις. Το IMPERIAL STATE ELECTRIC μου ακουγόταν καλά. Ακόμα μου ακούγεται καλά.
-5 album σε 7 χρόνια είναι εκπληκτικός αριθμός, αν αναλογιστεί κανείς την ποιότητα καθενός από αυτά. Πιστεύεις πως η αιτία αυτής της υπερκινητικότητας είναι η καλή σας χημεία; Ποια είναι η συνταγή της επιτυχίας;
Δεν ξέρω για την επιτυχία, απλά μου αρέσει να παίζω, να γράφω και να ηχογραφώ μουσική. Δεν νομίζω πως 5 album είναι πολλά. Στα 60s-70s έβγαζαν ακόμη περισσότερα. Πάνω από όλα είμαι μουσικόφιλος και όταν μου αρέσει μια μπάντα, δεν θέλω να περιμένω 4 χρόνια για να τους ξανακούσω.
-Το “All Through The Night” ήταν καλό λόγος για μένα για να πιω και να χορέψω ακούγοντας μουσική εμπνευσμένη από τα 70’s. Γιατί είσαι τόσο ερωτευμένος με αυτήν την περίοδο; Ποιος ήταν ο πρώτος δίσκος που άκουσες και σκέφτηκες “αυτό πρέπει να κάνεις, μικρε!”;
Οι περισσότερες μουσικές που γουστάρω είναι από τα 60’s και τα 70’s όντως, αλλά μου αρέσει και η μουσική από τα 30’s, 40’s, 50’s ακόμα και κάποια από τα 80’s. Πιστεύω πως το 1970 ήταν η τελευταία δεκαετία με εύηχη μουσική. Ο πρώτος δίσκος που με ενθουσίασε ήταν το “Rock And Roll Over” των KISS.
-Υποθέτω πως ανέλαβες την παραγωγή και τη μίξη του album.
Την παραγωγή ναι. Τη μίξη ανέλαβε ο Frans Hägglund. Άνοιξα ένα studio από ανάγκη. Είναι ακριβό να νοικιάζεις studio και το να έχεις δικό σου σου γλιτώνει πάρα πολλά χρήματα. Θα ήθελα να έχω παραγωγό, να γράφω σε άλλη χώρα κτλ, αλλά απλά δεν έχω τον προϋπολογισμό για να το κάνω. Άσε που απολαμβάνω να κάνω την παραγωγή.
-Κάνεις παραγωγές και σε άλλα συγκροτήματα. Συνεργάστηκες με κάποια ενδιαφέρουσα μπάντα τελευταία;
Ναι, όποτε έχω το χρόνο, μου αρέσει να το κάνω. Πρόσφατα συνεργάστηκα με τους GRANDE ROYALE από τη Σουηδία και τους Καναδούς THE SHANKS.
-Έχεις κάνει αρκετά πράγματα στην καριέρα σου. Έπαιξες με τους MC5, συνεργάστηκες με τον Scott Morgan, στους THE HYDROMATICS και στους THE SOLUTION και ταξίδεψες πολύ με τη μουσική σου. Ποιοι θα αποτελούσαν την ονειρική μπάντα για σένα;
Ο Buck Dharma (Blye Oyster Cult) στη μια κιθάρα, ο Steve Jones (Sex Pistols) στην άλλη, ο Cronos στο μπάσο, ο Bill Ward (Black Sabbath) στα τύμπανα και η Cherie Currie (The Runaways) στη φωνή. Εγώ θα είμαι ο παραγωγός!
-Κάποιοι φίλοι μου περιμένουν το δεύτερο album DEATH BREATH. Τι να τους πω;
Έχουμε ένα σχεδόν έτοιμο, απλά θέλει στίχους και φωνές. Εγώ, ο Robert Pehrsson και Scott Carlson είμαστε τόσο απασχολημένοι, και κάθε φορά που λέμε να το τελειώσουμε, κάτι εμφανίζεται και μας κάνει να το αναβάλουμε. Μια από αυτές τις μέρες θα τελειώσει όμως.
-Είχα την ευτυχία να δω τους THE HELLACOPTERS σε ένα από τα τελευταία σας shows στο Debaser το 2008 και τους THE DATSUNS λίγο αργότερα, οπότε ξέρω πόσο καλό θα είναι το live στην Αθήνα. Εσύ όμως τι περιμένεις να δεις;
Δεν περιμένω τίποτα, αλλά εύχομαι να περάσουμε γαμώ όλοι μαζί. Είμαστε ενθουσιασμένοι που θα παίξουμε επιτέλους για εσάς.
-Αναρωτιέμαι αν θα παίξετε κανένα THE HELLACOPTERS για εμάς. Αλλά ακόμα κι αν όχι, θα ήθελα να μου πεις ποιο θα διάλεγες αν σε ανάγκαζαν!
Όλα βέβαια είναι υποθετικά, αφού δεν είμαι υποχρεωμένος να κάνω οτιδήποτε. Με όπλο στον κρόταφο θα διάλεγα το “Crimson Ballroom”. Το να παίξουμε THE HELLACOPTERS με τους IMPERIAL STATE ELECTRIC δεν είναι δίκαιο ούτε για τους IMPERIAL STATE ELECTRIC, ούτε για τους THE HELLACOPTERS.
-Θα έχεις χρόνο για αυτόγραφα, επειδή έχω την εντύπωση πως αρκετοί από εμάς θα έρθουν με σακούλες; Merchandise θα υπάρχει;
Δεν έχω ιδέα πως θα είναι το πρόγραμμα μας, αλλά ναι, θα πίστευα πως θα έχω το χρόνο να το κάνω. Λογικά θα φέρουμε και πράγματα μαζί μας, ναι!
-Θα τα πούμε στην Αθήνα!
Σε ευχαριστώ πολύ. Ανυπομονώ να έρθω εκεί!
502 
